Antraknoza – ekspansywna choroba wielu roślin. Objawy i zwalczanie

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Ta początkowo niegroźnie zapowiadająca się choroba może być bardzo szkodliwa, a przeciwdziałanie jej niestety nie należy do najprostszych zadań stojących przed rolnikiem czy hodowcą. Antraknoza rozwija się bardzo szybko i rozprzestrzenia na inne uprawy. Pojawia się zarówno na warzywach i jagodowych, jak i na orzechach i roślinach ozdobnych.

Objawy

Ze względu na swoje szerokie występowanie, antraknoza w inny sposób objawia się na każdej plantacji.

Antraknoza dyniowatych – pojawia się najczęściej w ogórkach, w mniejszym stopniu są na nią narażone pozostałe rośliny dyniowate. Pierwszym objawem są jasnozielone, wodniste plamy, które obejmują niewielką powierzchnię liścia. Z biegiem czasu wybarwienia brunatnieją, zasychają i kruszą się, powodując ubytki w tkance. Choroba zaczyna przenosić się na owoce, gdzie objawia się wgłębionymi plamami, które są pokryte różowymi zarodnikami grzyba.

Maliny i jeżyny – choroba najgroźniejsza jest na młodych pędach, gdzie objawia się dobrze widocznymi, purpurowymi plamami, które powiększają się z biegiem czasu i prowadzą do pękania kory łodygi.

Antraknoza fasoli – stopniowo uszkadza wszystkie części rośliny, tworząc jasnobrązowe, z czasem ciemniejące plamy o nieregularnym kształcie. Na nerwach liści pojawiają się brunatne wybarwienia. Jeśli choroba rozprzestrzeni się na strąki, tworzy ciemnoczerwone wgłębienia, które powodują porażenia nasion.

Opadzina liści porzeczek – czyli antraknoza porzeczek i agrestu zaczyna objawiać się w końcu maja, pojawiającymi się na liściach drobnymi plamkami, które mogą prowadzić do usychania i obumierania liści. Choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko – już po upływie dwóch miesięcy zainfekowana roślina może stracić wszystkie liście i owoce.

Fasola i łubin – objawy antraknozy pojawiają się w czasie kwitnienia. Choroba głównie poraża łodygi i ogonki liściowe, gdzie pojawiają się jasnobrunatne plamki z ciemniejszą obwódką, ale z powodu osłabienia łodygi. Cierpią również kwiaty, które brązowieją lub przybierają siną barwę. Silne porażenie sprawia, że skóra łodygi pęka, a roślina łamie się i zamiera.

Orzechy włoskie – choroba pojawia się późną wiosną, kiedy owoce są jeszcze zielone. Pierwszym objawem są gdzieniegdzie pojawiające się, duże żółte plamy na liściach. Antraknoza rozprzestrzenia się na owoce, gdzie powoduje ciemne, szare wgłębienia, stopniowo prowadząc do gnicia i odpadania.

Antraknoza ziemniaka – nie można jej rozpoznać na nadziemnych częściach rodziny. Atakuje głównie korę podstawy łodygi i nasadę korzenia. Bulwy pokryte są zarodnikami grzyba, stają się pomarszczone i gumowate w dotyku. Mogą wypuszczać bardzo dużo kiełków nitkowatych.

Różanecznik i inne rośliny ozdobne – antraknoza często atakuje różne rośliny ozdobne. Porażenie najczęściej dotyczy liści, na których pojawiają się owalne, brązowe plamy, które powiększają się, stopniowo obejmując cały liść. Na powierzchni plam można wyraźnie dostrzec pierścienie. Szybki rozwój choroby może prowadzić do obumarcia całej rośliny.

Przyczyny

Antraknoza rozwija się na skutek zakażenia rośliny grzybem Colletotrichum gloeosporioides, który zimuje w ziemi i jest pozostałością po poprzednich uprawach. W okresie wegetacji może wytworzyć się kilka – kilkanaście generacji grzyba. Często znajduje się on na pozostałych w glebie resztkach roślin lub na zarodnikach. W przypadku fasoli i łubinu antraknoza może pojawić się na roślinach pochodzących z zainfekowanych nasion. Zarodniki umieszczone na liściach mogą rozprzestrzeniać się z wiatrem i deszczem nawet na znaczne odległości i zakażać kolejne uprawy, więc odległość od siebie poszczególnych roślin nie ma znaczenia.

Choroba występuje prawie na całym obszarze Polski. Co kilka lat można zaobserwować jej ogromne nasilenie w różnych rejonach kraju. Rozwojowi antraknozy sprzyja duża wilgotność powietrza oraz temperatura powyżej 20 stopni Celcjusza.

czytaj dalej...