Borykasz się z chorobami i szkodnikami pomidorów? Znamy na to sposób!

1/7 Następne

Pomidor zaatakowany przez zarazę ziemniaka

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Choroby wirusowe w uprawie pod osłonami

Mozaika tytoniu (Tobacco mosaic virus (TMV)). Wirus poraża większość organów rośliny. Na liściach pojawiają się jasnozielone smugi, które z czasem żółcieją. Pędy i owoce pokryte są brunatnymi, nekrotycznymi plamami. Liście mogą ulegać zniekształceniom. Wirus jest łatwo przenoszony mechanicznie z sokiem lub przez szkodniki. Ostatnio obserwuje się przenoszenie tego patogenu z nasionami.

Zielona mozaika pomidora (Tomato mosaic virus (ToMV)). Objawy występują na młodych liściach w postaci jasno- i ciemnozielonych plam. Blaszki liściowe przy ostrym porażeniu mogą ulegać deformacjom i zdrobnieniu.

Smugowatość pomidora (Tomato mosaic virus (ToMV)). Objawy tej choroby występują na wszystkich częściach rośliny. Wzrost pomidora zostaje zahamowany, a pędy stają się kruche i łamliwe. Na liściach pojawiają się jasnobrunatne smugi, na owocach natomiast małe, nekrotyczne plamy. Organy rośliny (liście i owoce) zostają zniekształcone. Wirus jest łatwo przenoszony podczas niestarannie wykonywanych prac pielęgnacyjnych.

Brązowa plamistość pomidora (Tomato spotted wilt virus (TSWV)). Największe szkody obserwuje się w uprawie szklarniowej. Objawy chorobowe występują przede wszystkim na młodych liściach w postaci pogrubienia nerwów i okrągłych lub nieregularnych brązowych plam. Liście następnie zaginają się w dół. Wzrost porażonych roślin zostaje zahamowany. Wirus przenoszony jest mechanicznie z sokiem lub przez wektory, którymi najczęściej są wciornastki.

Choroby bakteryjne w uprawie polowej oraz pod osłonami

Bakteryjna cętkowatość pomidora. Choroba pojawia się w chłodne dni, na liściach, w postaci drobnych, nekrotycznych plam z żółtą obwódką. W późniejszej fazie plamy zlewają się w większe nekrozy. Na owocach mogą się pojawiać nekrotyczne punkty.

Rak bakteryjny pomidora. W Polsce znajduje się na liście kwarantannowej. Choroba najczęściej występuje w szklarniach. W początkowej fazie jej rozwoju liście z jednej strony zwijają się, więdną i zasychają. Na łodygach mogą występować podłużne, brązowe smugi, na których pojawiają się spękania. Z ranek wycieka śluz bakteryjny. Wiązki przewodzące mogą brunatnieć. Przepływ wody w naczyniach zostaje zahamowany, powodując nie tylko więdnięcie liści, lecz także zamieranie całej rośliny. Na owocach mogą pojawiać się brunatne plamki otoczone białą obwódką.

Choroby nieinfekcyjne w uprawie polowej oraz pod osłonami

Sucha zgnilizna wierzchołkowa owoców pomidora. Choroba pojawia się przez nieodpowiednią pielęgnację i złe warunki uprawowe. Podstawowymi przyczynami są niedobór wapnia (wysokie pH i duża zawartość soli w podłożu), nierównomierne podlewanie czy uszkodzenie systemu korzeniowego. Objawia się ciemnobrunatnymi lub ciemnymi plamami na wierzchołkach owoców, które z czasem mogą się rozszerzać i obejmować dużą powierzchnię. Plamy zapadają się, a miąższ pod nimi jest twardy i suchy.

Pękanie owoców. Wywoływane przez niedobory wody, zasolenie podłoża i duże wahania temperatur. Warto nawozić pomidory potasem, co zmniejsza ich podatność na pękanie, lub wybierać odmiany odporne.

Opadanie kwiatów i zawiązków owoców. Jest wywołane niedostatecznym pobieraniem manganu i boru spowodowanym wysokim pH podłoża lub niedoborem potasu i fosforu. Przesadzając z nawożeniem azotem, można spowodować niezawiązywanie owoców.

Nierównomierne wybarwianie się owoców. Przyczynami mogą być zbyt wysoka temperatura lub niedobór potasu i magnezu. Często obserwuje się odbarwienie w postaci zielonej piętki. Powodem nierównomiernego wybarwiania się owoców mogą być także przenawożenie azotem i silne działanie promieni słonecznych.

Szkodniki w uprawie polowej

Skoczogonki. Drobne, ciemne lub jasne owady. Żerują na pomidorach uprawianych z siewu w początkowej fazie rozwoju. Całkowicie niszczą liścienie.

Stonka ziemniaczana. Bardzo groźny szkodnik w uprawie pomidora i innych roślin z rodziny psiankowatych. Owady (żółto-czarne paskowane chrząszcze i czerwone larwy z czarnymi plamkami) żerują na liściach, zjadając je i powodując gołożery. Najczęściej atakują rośliny w maju, tuż po posadzeniu rozsady.

czytaj dalej...