Bydło rasy simental - opis, charakterystyka i zalety
Bydło rasy charolaise - opis, charakterystyka i walory mięsne
Zobacz także
Bydło Charolaise należy do najstarszych ras mięsnych, użytkowanych jednokierunkowo. Występuje w 70 krajach na całym świecie. Początkowo bydło tej rasy było wykorzystywane dwukierunkowo, jako siła robocza w pracach polowych i leśnych oraz jako dostarczyciel mięsa świetnej jakości. W Polsce hodowla bydła mięsnego w czystości rasy jest rzadkością. Najczęściej klasyczne mięsne rasy bydła wykorzystuje się w krzyżowaniu towarowym, mającym na celu poprawę wydajności rzeźnej mieszańców pochodzących z krzyżówek z rasami mlecznymi.
Pierwsze osobniki importowane z Francji, do Polski przybyły w 1961 roku.
W Polsce większość mieszańców opasa się i ubija w optymalnym wieku dla wysokiej wydajności rzeźnej. Mieszańce mają lepsze parametry mięsności od ras krajowych mlecznych, ale cechy te ujawniają się tylko podczas prawidłowego żywienia.
Do Polski sprowadzane są buhaje rozpłodowe lub konfekcjonowane i mrożone nasienie w celu inseminacji polskich ras krów. Największe znaczenie buhaje odgrywają w stacjach unasieniania.
Charolaise wywodzi się z Francji, a nazwa pochodzi od regionu francuskiego, w którym rasa powstała. Należy do ras wybitnie mięsnych, o znakomitych walorach opasowych, dobrej wydajności rzeźnej, wysokiej odporności na choroby i niekorzystne warunki środowiska.
Wzorzec rasy
Charolaise należy do grupy bydła o dużym kalibrze. Zwierzęta są masywnie zbudowane, konstytucja posiada typowe cechy bydła mięsnego. Budowę tułowia można wpisać w prostokąt, klatka piersiowa jest bardzo szeroka i głęboka. Tułów jest długi i szeroki, bardzo silnie umięśniona partia zadu, ud oraz grzbietu. Żebra ustawione prostopadle do kręgosłupa, beczkowato zaokrąglone. Kończyny są dość długie, silne i umięśnione, o szerokim rozstawieniu. Głowa jest duża, szeroka i dość płaska, żuchwa silnie zaznaczona. Oczy są ciemne, uszy są zaokrąglone i dość duże. Wadą rasy jest gruby kościec, zmniejszający zawartość mięsa w tuszy.
Umaszczenie jest w odcieniach beżu, bieli lub ecrue. Owłosienie jest gęste, średniej długości, u niektórych osobników bywa nazywane puchatym. Skóra jest dość cienka, elastyczna i pozbawiona pigmentu. Śluzawica, wymię, rogi i racice są jasnej barwy, również pozbawione pigmentu.
Walory opasowe i rzeźne
Charolaise charakteryzuje wybitne umięśnienie tylnej i przedniej części ciała. Szybkie tempo wzrostu i dobre wykorzystanie paszy pozwala na uzyskanie dziennych przyrostów w granicach 1200 g. Mięso posiada niską zawartość tłuszczu, ale jest soczyste i kruche. Wydajność rzeźna może wynosić od 60 do 70%. Zawartość mięsa w tuszy kształtuje się na poziomie 80-85%.
Charolaise bardzo wolno dojrzewają płciowo. Pierwsze ocielenia jałówek następują w wieku 36 miesięcy. Najkorzystniej na cielęta wpływa wypas z matkami na pastwisku. Młode odłączane są po zakończeniu okresu pastwiskowego, około października, w wieku 270 dni i wadze 290 kg.
Cielęta mają dość dużą masę ciała przy urodzeniu. Cieliczki ważą 42 kg, a byczki 45 kg. Odchowuje się około 87% urodzonych cieląt.
Dorosła krowa waży około 800 kg, wysokość w kłębie może wynieść 140 cm , a buhaj 1200 kg i w kłębie osiąga 150 cm.
Ze względu na dość dużą masę cieląt przy urodzeniu, nie zaleca się krycia jałówek ras mlecznych buhajami Charolaise, ze względu na mogące pojawić się problemy z wycieleniem. Pierwsze krycia buhajami tej rasy można przeprowadzić u krów wieloródek, u których wskaźnik zacieleń może dojść do 92%.
Młode buhajki mogą osiągnąć dzienne przyrosty 1450 -1550 g. Rasa Charolaise bardzo dobrze adoptuje się i osiąga wysoką produkcję w systemie intensywnym.
Mieszańce z krowami mlecznymi mają umaszczenie koloru kawy z mlekiem, mogą mieć różnej wielkości plamy, lub mają całkowicie rude lub czerwone umaszczenie.
Cel Krajowego Programu Hodowlanego
Krajowy Program Hodowlany dla Rasy Charolaise ma za zadanie utrzymanie stałej masy ciała oraz wysokości w kłębie krów i buhajów. Kolejnym celem jest zachowanie wysokich przyrostów masy ciała cieląt przy matkach jako wskaźnik dobrej mleczności. Ostatnią i bardzo istotną funkcją jaką spełnia Krajowy Program Hodowlany to eliminowanie z hodowli buhajów przekazujących wysoką masę ciała i duży kaliber potomstwu przy porodzie, które utrudniają porody u polskich krów ras mlecznych.
Dobór zwierząt do kojarzeń
Aby zachować wyselekcjonowane i pielęgnowane cechy u osobników objętych Programem Hodowlanym należy prawidłowo dobierać zwierzęta do kojarzeń.
Bydło nie powinno być ze sobą spokrewnione w linii rodziców lub dziadków oraz musi posiadać wysokie wyniki oceny wartości hodowlanej oraz cechy rzeźne podlegające doskonaleniu.
czytaj dalej...
Komentarzy (2)
Piotr
Dodano: 2015-08-03 14:04:25Gdy byłem we Francji to zostałem poczęstowany stekiem z mięsa tej rasy. Muszę przyznać, że smakował świetnie. Nie wiem, czy to kwestia mięsa, czy przyrządzenia ale to delicje.
kamil
Dodano: 2015-08-03 14:09:00Moim zdaniem zdecydowanie lepiej smakują steki z bydła Angus. Mięso tej rasy smakuje, jakby specjalnie zostało stworzone do robienia steków. Spróbuj a sam się przekonasz.