Kaczki francuskie - wszystko, co musisz wiedzieć o ich hodowli i użytkowaniu
Choroby kaczek - objawy, zapobieganie i leczenie
Zobacz także
Opłacalność intensywnej produkcji drobiu rzeźnego zależy od wielu czynników takich jak technika żywienia, rodzaj chowu, warunki środowiska i wiele innych. Jednak decydujący wpływ na efekty ma higiena, profilaktyka oraz szybka diagnoza chorób najczęściej występujących na fermach. Najlepszą metodą uniknięcia chorób w hodowli jest zapobieganie.
Zasady zapobiegania chorobom kaczek
Zapobieganie chorobom rozpoczyna się na poziomie jaja wylęgowego. Zanim jaja trafią do wylęgarni należy przeprowadzić badania bakteriologiczne w celu sprawdzenia obecności np. salmonellozy. Pisklęta muszą pochodzić od zdrowych stad rodzicielskich i trafić do fermy, w której panują prawidłowe warunki utrzymania oraz spełnione są zasady zoohigieniczne. Na zdrowotność stada podstawowego może mieć wpływ brak higieny w zakładzie wylęgowym lub zła jakość jaj. Aby zapobiec rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych należy brakować pisklęta chore, słabe, kalekie oraz z objawami biegunki lub wycieku z nosa i oczu. Duży wpływ na zdrowotność stada mają także warunki transportu piskląt z zakładu wylęgowego do fermy (przegrzanie, przeziębienie, brak higieny pojazdu). W późniejszych etapach hodowli wszystko zależy od warunków utrzymania, żywienia i higieny kaczarni.
Choroby inwazyjne
Do najczęściej występujących chorób inwazyjnych w hodowli kaczek zaliczana jest kokcydioza oraz dwa rodzaje pasożytów - wewnętrzne i zewnętrzne.
Kokcydioza jest to jednostka chorobowa wywołana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria bytujące w jelicie cienkim młodych osobników. Warunki sprzyjające rozwojowi choroby to zbyt duża obsada na m2, nieprawidłowe żywienie, brak zachowania zasad dobrostanu (stres, brak higieny) oraz czynniki zakaźne. Główne objawy choroby to żółto-biały kał, objawy nerwowe takie jak paraliż kończyn, niemożność utrzymania równowagi. Symptomami towarzyszącymi jest również apatia, brak apetytu oraz ogólne osłabienie organizmu. Kokcydioza powoduje bardzo wysoką śmiertelność. Pierwszym etapem po zdiagnozowaniu ogniska chorobowego należy dokonać ostrej selekcji chorych osobników. Leczenie polega na podawaniu kokcydiostatyków w paszy i/lub w wodzie oraz antybiotyków.
Choroby pasożytnicze wywołane przez pasożyty wewnętrzne takie jak nicienie, przywry i tasiemce występują głównie na fermach posiadających dostęp do zbiorników wodnych, z których kaczki korzystają na wybiegu. Pasożyty wewnętrzne pojawiają się w organizmie kaczki przez zjedzenie żywiciela pośredniego pasożyta np. ślimaka lub skorupiaka. Wszystkie robaczyce mają podobne objawy – biegunka, niedokrwistość, apatia, brak apetytu, niedowład kończyn, zahamowanie nieśności, wyciek z oczu i nosa. Aby zapobiegać tego typu schorzeniom należy ograniczyć kaczkom dostęp do zbiorników wodnych oraz osuszyć wybiegi. Jeżeli nie uda się zapobiec chorobie pasożytniczej należy podawać leki zawierające adypinian piperazyny. Większość leków podawanych jest z paszą. Po terapii należy podać preparat witaminowy.
Na fermach kaczek mogą pojawić się również choroby pasożytnicze wywołane przez pasożyty zewnętrzne. Najczęściej występującymi są pchły, piórojady, świerzbowce i roztocza. Pasożyty zewnętrzne uszkadzając skórę, ułatwiają przedostawanie się innych drobnoustrojów do organizmu ptaków. Głównym objawem jest wyskubywanie piór, uszkodzenia skóry, obniżenie wzrostu oraz spadek nieśności. W leczeniu tego rodzaju schorzeń stosuje się preparaty fosforoorganiczne działające jako insektycydy. Są rozpylane w pomieszczeniach gdzie przebywają kaczki. Tego typu leki są bardzo skuteczne i nieszkodliwe.
czytaj dalej...
