Gleby bagienne - charakterystyka i przegląd różnych odmian gleb mułowych i torfowych
Gleby gliniaste - dowiedz się, jak przystosować je do uprawy!
Zobacz także
Gleby gliniaste uznaje się za bardzo wydajne. Ich skałę macierzystą stanowi charakteryzująca się dużą zwięzłością glina. W związku z tym wymagają one wielu zabiegów spulchniających. Takie gleby w wierzchnich warstwach są lżejsze niż w głębszych. Ich porowatość ogólna zwiększa się w miarę rozdrobnienia (dyspersji). Im więcej znajduje się w nich części spławialnych, tym więcej jest mikroporów. Pogarsza to warunki powietrzne w glebie, ponieważ zwiększa się ilość dwutlenku węgla w powietrzu glebowym.
Gliny
Gliny zawierają od 21 do 90% części spławialnych. Powodują one sklejanie się agregatów glebowych w większe ziarna. Im więcej części spławialnych zawiera dana gleba, tym trudniej jest rozkruszyć tak połączone agregaty. W przypadku suchych glin ciężkich i bardzo ciężkich rozkruszenie takich agregatów jest niewykonalne. Agregaty tworzące się w glinach piaszczystych i lekkich mają owalny kształt, a w glinach ciężkich i bardzo ciężkich są ostrokrawędziste.
Gliny lekkie i piaszczyste składają się z ziaren kwarcu, gliny ciężkie zaś z jednolitej ziarnistej masy, w której nie widać ziaren piasku. W skład glin zwałowych wchodzą kamienie i żwir. Poza kwarcem mogą składać się z glinokrzemianów i minerałów ilastych. Wilgotne gliny są bardzo plastyczne i można z nich formować dowolne kształty. Bardzo łatwo przyklejają się do narzędzi i maszyn.
Podgrupy granulometryczne
Gliny można podzielić na różne podgrupy granulometryczne w zależności od tego, z jakich frakcji się składają. Zawierają one 10–79% frakcji piasków, do 40% frakcji pyłowych i 21–90% części spławialnych. Wyróżniamy grupy takie jak:
- glina piaszczysta,
- glina piaszczysta pylasta,
- glina lekka,
- glina lekka pylasta,
- glina średnia,
- glina średnia pylasta,
- glina ciężka,
- glina ciężka pylasta,
- glina bardzo ciężka.
Gleby gliniaste średnie i ciężkie
Prawidłowa uprawa gleb gliniastych średnich bardzo dobrze wpływa na ich właściwości wodno-powietrzne. Nieprawidłowa uprawa gleby może powodować zbrylowanie gleb ciężkich. Wysokie nawożenie mineralne pozwala osiągać na tych glebach duże plony. Gleby gliniaste ciężkie wymagają głębokiej orki, gdyż mają przeważnie niewłaściwe warunki wodno-powietrzne. Wykonanie prawidłowej orki pozwala na uzyskanie bardzo korzystnej budowy agregatowej.
Zasobność glin
Gliny są zasobne w składniki pokarmowe. Zawierają duże ilości potasu, magnezu i wapnia, a także innych pierwiastków występujących w jonowych formach.
Autor: mgr inż. Kinga Borek
Bibliografia:
- Czerwiński Z., Gawrońska-Kulesza A., Lenart S., Sosulski T., Wysmułek A., „Frakcje i grupy granulometryczne gleb. Cechy organoleptyczne grup granulometrycznych gleb”, (w:) „Produkcja roślinna. Cz. I”, wyd. REA, Warszawa 2010 r., str. 48–53
- Grzebisz W., „Oznaczanie składu granulometrycznego gleby”, (w:) „Produkcja roślinna – środowisko i podstawy agrotechniki. Cz. I”, wyd. II, Hortpress, Warszawa 2012 r., str. 118
- Uggla H., „Gleby gliniaste (różnych typów)”, (w:) „Gleboznawstwo rolnicze”, PWN, Warszawa 1981 r., str. 132
