Rasy bydła mięsnego - charakterystyka i zdjęcia
Hodowla bydła mięsnego – żywienie, rozpłód i efektywne utrzymanie
Zobacz także
Jeszcze do niedawna w Polsce utrzymywano tylko bydło mleczne lub mleczno-mięsne. Wołowina w sklepach pochodziła od wybrakowanych krów mlecznych, a cielęcina od bardzo młodych zwierząt. Obecnie w Polsce jest 5,7 mln sztuk bydła, rocznie produkowane jest 360 tysięcy ton mięsa wołowego (Unia Europejska produkuje 8,4 mln ton). Najwięcej mięsa wołowego i żywca w Polsce podlega eksportowi (60%).
W kraju trudno mówić o hodowli bydła mięsnego w czystości rasy. Większość bydła opasanego pochodzi z krzyżowania buhajów mięsnych z krowami mlecznymi.
Hodowla bydła mięsnego jest cały czas w fazie rozwoju. Najwięcej w pogłowiu bydła mięsnego stanowi rasa limousine, hereford, charolaise, angus i simental.
Systemy utrzymania bydła mięsnego
Wszystkie systemy utrzymania bydła mięsnego są ściśle powiązane z wypasem. Specyfika i opłacalność produkcji oraz hodowli jest uzależniona od kosztów żywienia. Każdemu hodowcy zależy na tym, aby koszty utrzymania były jak najniższe. Na system utrzymania duży wpływ ma rasa i jej odporność na niekorzystne warunki środowiska.
System pastwiskowy z dostępem do schronienia
Coraz częściej spotyka się tego typu system chowu. Dla systemu pastwiskowego duże znaczenie na dobór odpowiedniej rasy ‒ odpornej na choroby i wytrzymałej w niekorzystnych warunkach środowiska oraz niezbyt wymagającej co do jakości paszy.
Zwierzęta muszą mieć zapewnione schronienie osłaniające od wiatru, deszczu i śniegu, z suchą i czystą ściółką. W miesiącach wiosennych i letnich jedyną paszą jest zielonka pastwiskowa, zimą hodowca dostarcza paszę na ogrodzony teren np. kiszonkę z kukurydzy lub sianokiszonkę.
System pastwiskowo-alkierzowy
Najczęściej stosowany w Polsce system utrzymania bydła mięsnego. Zwierzęta przebywają na pastwisku od wczesnej wiosny do późnej jesieni, a na miesiące zimowe są przepędzane do budynków.
System alkierzowy z dostępem do wybiegów
System alkierzowy dzieli się na obory wolnostanowiskowe i uwięziowe. W oborach uwięziowych może być stosowany system ściołowy lub bezściołowy. Najczęściej uwięziowo utrzymuje się małe stada w zamkniętych budynkach.
Obory wolnostanowiskowe mogą być zamknięte lub otwarte (z trzema ścianami). W oborach są stosowane różne rodzaje ściółki (głęboka lub płytka ściółka), nachylenia podłogi (o dużym lub małym nachyleniu) i legowiska (indywidualne boksowe, grupowe).
Najlepsze i najczęściej wykorzystywane budynki służące do chowu bydła mięsnego to obory wolnostanowiskowe z głęboką ściółką. W tego typu oborze wyróżnia się część paszową, legowiskową i spacerowo-gnojową. Zużyty obornik usuwa się kilka razy w roku, służy głównie do nawożenia ziemi w gospodarstwach. Obornik spełnia funkcję grzewczą dzięki fermentacji bakteryjnej.
czytaj dalej...
