Choroby indyków - przegląd, objawy i zwalczanie
Hodowla indyków brojlerów - założenia hodowli, warunki utrzymania i odchów indyków
Zobacz także
Wśród drobiu domowego użytkowanego na mięso, indyki stanowią najcięższą grupę. Występuje u nich silny dymorfizm płciowy, w związku z czym naturalny rozród jest niemożliwy. Dorosła indyczka waży około 18 kg, a waga indora może przekroczyć 40 kg. Rozmnażanie indyków odbywa się przy pomocy ludzkich rąk- poprzez sztuczne unasienianie.
Mięso indyków brojlerów jest cenione na całym świecie, za delikatne walory smakowe, niską zawartość tłuszczu i wysoki poziom wartościowego białka. Indyki, w porównaniu do innych gatunków drobiu grzebiącego są dość wrażliwe na niekorzystne warunki środowiska hodowlanego i mają wysokie wymagania żywieniowe.
Są cenione wśród hodowców drobiu ze względu na bardzo dobre przyswajanie białka z paszy, które jest szybko przekształcane na białko mięsa. Udział mięśni piersiowych oraz ud i podudzi w tuszy jest duży w porównaniu do innych gatunków ptaków.
Indyki użytkowe
W hodowli indyków raczej nie używa się pojęcia „rasa”. W świtowej populacji indyków użytkowanych na mięso dominuje jedna rasa, która jest doskonalona w rodach i liniach. Tą rasą jest indyk biały szerokopierśny. W Polsce i również na całym świecie produkcję mieszańców indyków fermowych przejęły trzy ogromne koncerny, które prowadzą pracę hodowlaną w zakresie doskonalenia rodów i linii pod różnorakim kątem.
U samic dąży się do jak najwyższej nieśności, eliminacji kwoczenia (chęci wysiadywania jaj) i jak największej wylęgowości jaj. Natomiast samce zazwyczaj mają za zadanie przenosić na potomstwo geny związane z wysoką produkcją mięsa dobrej jakości. Pisklęta powinny być żywotne, szybko przyrastać i zużywać niewiele paszy na przyrost 1 kg żywca.
Wszystkie koncerny sprzedając pisklęta- najczęściej 1-3 dniowe do ferm indyczych udostępniają hodowcom instrukcję dla danego stada. Poczynając od warunków środowiska jakie powinny panować w wychowalni, a później w brojlerni, jakie są zalecenia żywieniowe, wielkości obsady oraz odpowiednią ilość poideł i karmideł przypadającą na określoną liczbę brojlerów.
Teoretycznie stosując się do wskazówek z instrukcji obsługi stada powinno się osiągnąć zamierzone efekty. Na wyniki produkcyjne wpływ ma jeszcze szereg czynników takich jak jakość ściółki, traktowanie zwierząt, stres oraz poziom dobrostanu.
Obecnie na świecie dominującymi firmami hodowlanymi są; British United Turkeys (BUT), Nicholas oraz Hybrid. Wszystkie z koncernów oferują na rynku zestawy rodzicielskie oraz towarowe mieszańce indyków rzeźnych. W każdym rodzie wyróżnia się zazwyczaj trzy typy ptaków. Indyki lekkie są hodowane na tuszki sprzedawane w całości, np. do pieczenia. Zapotrzebowanie na takie tuszki występuje w okresach świątecznych i przedświątecznych. Indyki typu średniociężkiego i ciężkiego są sprzedawane na tuszki, dzielone na elementy.
Odchów indyków rzeźnych
Odchów indyków rzeźnych prowadzi się najczęściej oddzielnie, według płci. Indory i indyczki inaczej przyrastają, w innych momentach następuje zmiana paszy, a samice wcześniej kończą odchów i tucz niż samce. Chów indyków brojlerów można podzielić na dwa okresy- od pierwszego dnia życia do 5-6 tygodnia życia oraz od 6 tygodnia życia do 14-16 tygodnia u indyczek, 18-22 tygodnia życia u indorów.
czytaj dalej...
