Hodowla norek – charakterystyka oraz sposoby utrzymania zwierząt futerkowych

Norka Hodowla norek

Początki hodowli norek w Europie sięgają 1926 roku, gdy w Niemczech została otwarta pierwsza ferma. Zwierzęta zostały zaimportowane z Kanady i Stanów Zjednoczonych. W Polsce w okresie międzywojennym istniało kilka ferm norczych. Podczas II wojny światowej produkcja upadła. Wznowiona została po kilkunastu latach, kiedy wzrosło zainteresowanie skórami. Obecnie w Polsce występuje kilka dużych ferm zajmujących się produkcją skór na dużą skalę.

Charakterystyka

Norka należy do rodziny łasicowatych, wyróżnia się dwa gatunki norek; europejską i amerykańską. Norka europejska występuje w stanie dzikim w północno-zachodniej Europie, a norka amerykańska w Ameryce Północnej. W chowie fermowym utrzymywana jest tylko norka amerykańska, ze względu na lepszą jakoś okrywy włosowej.

W naturalnych warunkach bytują w pobliżu zbiorników wodnych, potrafią doskonale pływać. Żywią się rybami, rakami, szczurami, piżmakami.

Norki mają umaszczenie brązowe w wielu odmianach barwnych. Na spodzie ciała występują białe plamy. Na tylnych kończynach znajdują się błony pławne, przystosowujące norkę do ziemno-wodnego trybu życia. Norki mają typową budowę łasicowatych, wydłużony, walcowaty tułów, spłaszczoną głowę i malutkie uszy. Ogon jest puszysty. U norek bardzo widoczny jest dymorfizm płciowy, dotyczy głównie w wielkości samca i samicy. Samce bowiem są znacznie większe od samic. Norki mają dość krótką okrywę włosową długość około 2 cm a podszyciowe 1,5 cm.

Umaszczenie typu standard najczęściej występuje na fermach, jest to barwa brunatna. Wysoko cenioną skórką jest również odmiana niebiesko-czarna.

Odmiany barwne

Odmiany barwne zależą od stosunku i nasilenia brązowego i czarnego barwnika. Występuje odmiana standard, która posiada najwięcej brązowego barwnika i ma umaszczenie brunatne.

Norki odmiany niebieskiej występują w dwóch natężeniach kolorystycznych – platynowym i niebieskim. W tym przypadku nie występuje barwnik brązowy, tylko czarny, w różnym nasileniu. Norki białe nie mają żadnego barwnika, mogą być albinosami z czerwonymi oczami, lub białe niealbinotyczne z czarnymi oczami. Występują również odmiany plamiste, o dużym zróżnicowaniu wielkości i ilości plam.

Warunki utrzymania

Norki są utrzymywane w prostokątnych klatkach, około 0,7 m nad ziemią. Klatka ma długość 0,8 m, szerokość i wysokość 0,4 m. Klatki zbudowane są z metalowego lub drewnianego stelaża, na który naciągnięta jest siatka o grubości drutu 1,5 mm. W klatkach umieszczonych na świeżym powietrzu należy montować daszki chroniące zwierzęta przed deszczem. W zadaszonych pawilonach hodowlanych umieszczane są pojedyncze ciągi klatek lub klatki kondygnacyjne.

Wyposażenie klatek i pomieszczenia fermowe

W klatkach znajdują się drewniane domki dla samców, młodzieży lub samic z młodymi. Domek ma około 40 cm długości szerokość 25 cm. Dorosłe osobniki utrzymywane są pojedynczo. Klatki powinny posiadać poidła. Pasza zazwyczaj jest zadawana w postaci mięsnych porcji na górną siatkę klatki lub do karmidła.

Na terenie fermy musza znajdować się zabudowania gospodarcze usprawniające codzienne czynności. Do takich pomieszczeń należy kuchnia paszowa, w której przygotowuje się paszę, chłodnia, w której przechowuje się pasze pochodzenia zwierzęcego co najmniej na 3 miesiące, magazyn na pasze treściwe, pomieszczenia do skórowania i magazyny skór.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki