Ule wielkopolskie – odpowiednie do pasiek przy pożytkach wczesnych
Hodowla pszczół – najważniejsze zagadnienia i niezbędne porady!
Zobacz także
- Pszczoła kaukaska zachęca do hodowli swoim łagodnym usposobieniem!
- Pszczoła środkowoeuropejska – gatunek odporny na trudne warunki pogodowe
- Rasy pszczół – charakterystyka czterech najpopularniejszych ras w polskiej hodowli
- Rodzaje miodów różnią się smakiem i wyglądem. Poznaj ich właściwości i zastosowanie!
Rabunek
W okresie między pożytkami dość często obserwuje się też rabunek – pszczoły z obcej rodziny atakują ul, niszczą plastry i zabierają pokarm. Jeśli zauważymy, że pszczoły latają szybko wokół ula, zmniejszamy otwór wylotowy tak, by mogły przez niego przechodzić tylko pojedyncze osobniki. Jeżeli przed wylotem trwa już regularna bójka, należy całkowicie go zamknąć, a po pewnym czasie pszczoły się uspokoją.
Poddawanie matki
Wymiana matek co rok lub co dwa lata jest konieczna, jeśli chcemy stale mieć w ulu wydajne potomstwo, a przy tym unikać nastroju rojowego. Niekiedy matka pada zanim zdążymy ją wymienić – objawem jej nieobecności jest niepokój: pszczoły siedzą na wylocie lub latają wokół ula, a w jego wnętrzu słychać buczenie.
Nowe matki poddaje się na początku sezonu, przed zakończeniem pierwszego pożytku albo wczesną jesienią, ponieważ wtedy pszczoły najłatwiej je przyjmują. Najlepszą porą na wpuszczenie matki do ula jest okres najdłuższego lotu zbieraczek albo wieczór, ponieważ wtedy rodzina jest najspokojniejsza. Decydując się na zakup nowej matki pamiętajmy, że na wydajność pszczół korzystnie wpływa zróżnicowanie materiału genetycznego. Matki innych ras są jednak częściej odrzucane. Rodzina najłatwiej akceptuje młode matki o dużej masie, zwłaszcza unasienione, choć nieunasienione jednodniówki również są zazwyczaj dobrze przyjmowane. Metod poddawania matki jest wiele – można wpuścić ją bezpośrednio na plaster zaraz po złapaniu starej lub umieścić w klateczce. Po 3-5 dniach należy sprawdzić, czy została przyjęta – w przypadku użycia klatki kontrolę przeprowadzamy już po 2 dniach.
Dokarmianie pszczół przed zimą
Warunkiem utrzymania wysokiej liczebności rodziny pszczelej jest prawidłowe przygotowanie jej do zimowania. Po ostatnim miodobraniu zmniejszamy gniazdo przez zabranie nadstawki i kilku plastrów. Sprawdzamy wtedy zapasy miodu, które powinny wynosić 6-8 kg na jedną rodzinę. W razie konieczności dokładamy plastry z pierzgą (zakonserwowanym pyłkiem kwiatowym).
Najpóźniej w pierwszym tygodniu sierpnia zaczynamy podkarmianie rodziny – syrop z cukru i wody, zmieszanych w stosunku 1:1, podajemy co 4-5 dni przez trzy tygodnie. Pierwsze dawki powinny być największe – 2,5-3, a nawet 5 l syropu na jeden ul. Jeśli dana rodzina jest słaba, tzn. w sierpniu nie posiada minimum 5-6 plastrów z czerwiem i 9 plastrów obsiadanych przez dorosłe pszczoły, należy połączyć ją z inną rodziną.
Do 15. września przeprowadza się ostatnie uzupełnianie zapasów w ulu. Ich wielkość zależy od liczby plastrów obsiadanych przez pszczoły oraz od wymiarów ramek. Przyjmuje się, że minimalna ilość zapasu na zimę to 1,8 kg na plaster w ulach Dadanta, warszawskim zwykłym i poszerzonym oraz 1,5 kg na plaster w ulu wielkopolskim. Im słabsza jest rodzina, tym więcej powinna mieć zapasów, np. w ulu Dadanta nawet 2 kg na plaster. Pamiętajmy, że syrop i miód to pokarmy dla dorosłych pszczół, dlatego niezbędne jest również zadbanie, by w każdym ulu znalazły się przynajmniej 2-3 plastry z pierzgą, która stanowi jedyne pożywienie czerwiu. Podczas ostatniego przeglądu ula usuwa się plastry, na których nie ma pszczół, ponieważ zimą mogą one zapleśnieć.
czytaj dalej...
Komentarzy (3)
mart
Dodano: 2015-04-09 16:42:59czy prawdą jest, ze matki rojowe obciązone są genem rojliwości?
maja
Dodano: 2015-04-13 14:02:22tak, ale nie pozbywajmy sie tego genu, poniewaz wyeliminowanie go doprowadzi do zaglady pszczol.
seba
Dodano: 2016-01-04 16:48:34Pszczoły się roiły, roją się i będą się roić, człowiek nie jest w stanie zmienić DNA pszczoły które tworzyły się dziesiątki tysięcy a nawet miliony lat. Hodowcy matek selekcjonują i dobierają odpowiednie rasy i linie ale tym sposobem nigdy nie doprowadzą do powstania pszczoły nierojliwej co najwyżej z ograniczoną tendecją do rójki, poz PS: ale tragedią by było jak naukowcy by tak skrzywdzili te pożyteczne owady