Jak sadzić maliny? Odkrywamy sekrety sadzenia malin
Jak prawidłowo uprawiać maliny? Wyjaśniamy!
Zobacz także
Chyba każdego syrop z malin nie raz ratował z przeziębieniowej opresji. Z uwagi na swoje właściwości, wywołując pocenie, wspomaga procesy lecznicze. Również świeże i aromatyczne owoce posiadają szereg właściwości, np. stanowią doskonałe źródło witamin, szczególnie witaminy C. Ponieważ owoce są niskokaloryczne, można je jeść bez wyrzutów sumienia i szkody dla smukłej sylwetki. Pod warunkiem, że nie pokryje się ich warstwą bitej śmietany…
Wymagania glebowe i klimatyczne
Malina może być z powodzeniem uprawiana na terenie całego kraju. Nie bez znaczenia pozostaje jednak zapewnienie jej odpowiednich warunków dotyczących ukształtowania terenu i jakości gleby, co jest szczególnie ważne w przypadku uprawy towarowej. Malina najlepiej rośnie na terenach równinnych oraz lekkiej i lekko kwaśnej glebie bogatej w próchnicę. Dobrze sprawdzą się stanowiska w pobliżu lasów, jednak należy pamiętać, że pH gleby pod jej uprawę powinno oscylować w granicach od 6 do 6,5.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu wody. Z uwagi na fakt, że krzewy maliny korzenią się płytko, jej wahania mogą mieć na nie szkodliwy wpływ. Niedostateczne nawilżenie spowoduje obniżenie plonowania, natomiast zbyt duża ilość wody podmywa i narusza korzenie. Poziom wody na plantacji nie powinien przekraczać 40cm od powierzchni gleby.
Ostatni czynnik, to stopień nasłonecznienia, który jest ważny nie tylko na etapie wzrostu roślin, ale także dojrzewania owoców. Maliny najlepiej udają się na stanowiskach słonecznych lub ewentualnie lekko zacienionych, co także sprzyja owocom.
Osoby, które pragną uprawiać malinę amatorsko, w przydomowym ogródku, nie powinny się zniechęcać opisanymi wymogami czy sposobem pielęgnacji krzewów, gdyż tak naprawdę, na potrzeby własne, wystarczające będzie zapewnienie absolutnego minimum, by owocowanie było zadowalające.
Przygotowanie stanowiska
Przygotowanie stanowiska pod uprawę malin, którą najlepiej rozpocząć jesienią, należy przeprowadzić już z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. W tym celu w ziemi wykopujemy rów o szerokości około 80cm i głębokości 25cm. Glebę mieszamy z wieloskładnikowym nawozem i luźno zasypujemy. W zależności od siły krzewienia roślin, inna będzie rozstawa podczas sadzenia, ale trzeba określić ją już na tym etapie, gdyż podczas przygotowywania stanowiska powinniśmy także rozstawić rusztowania.
Metody uprawy
Pierwszy sposób uprawy ucieszy szczególnie amatorów, gdyż nie jest zbyt wymagającą i absorbującą techniką, mianowicie to metoda krzewów rosnących swobodnie. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się w jej przypadku do skracania i wycinania pędów, które jest niezbędne dla prawidłowego rozrostu krzewu i owocowania. Robimy to niezależnie od wybranej metody uprawy. Rokrocznie usuwamy nadmiar pędów, począwszy od maja w kolejnym roku po jesiennym rozpoczęciu uprawy. Ponadto, każdorazowo po zbiorach wycinamy kilka starszych pędów, by zrobić miejsce dla nowych, owocujących. Następnie młode pędy związujemy razem na wysokości około 1,2m i skracamy 10cm wyżej. Tak zabezpieczone, będą gotowe do wydania owoców w następnym sezonie.
Do bardziej wymagających metod uprawy należy prowadzenie malin w formie szpalerowej. W jej przypadku odległości między drutami powinny wynosić od 2,5 do 3m przy większej uprawie, gdzie planowane są prace maszynowe. W przydomowym ogródku zwykle nie sadzi się malin w większej liczbie rzędów, jednak gdyby nam na tym zależało, odległości te można zmniejszyć.
Jedną z form uprawy szpalerowej jest krzew rozpięty w wachlarz. W tym celu należy przed posadzeniem przygotować odpowiednią konstrukcję złożoną ze słupków i rozpostartych pomiędzy nimi trzech drutów: pierwszy na wysokości 15cm nad ziemią, drugi – od 30 do 40cm i trzeci na poziomie od 50 do 60cm. Zaletą tej formy jest łatwość zbiorów, gdyż krzewy rozłożone w wachlarz ułatwiają do nich dostęp. Podobnie zabiegi pielęgnacyjne nie sprawiają większych problemów. Należy pamiętać, że słupki (najlepiej metalowe) powinny zostać dodatkowo wzmocnione ukośnymi podporami tak, by rusztowanie nie przewróciło się pod ciężarem krzewu.
Metoda holenderska jest nieco bardziej absorbująca, gdyż wymaga rozstawienia dwóch równoległych względem siebie konstrukcji. Dzięki temu uzyskujemy jeszcze łatwiejszy dostęp do owoców oraz pędów, które wymagają przycięcia. Rusztowanie wygląda podobnie, jak w metodzie krzewu rozpiętego w wachlarz, z tą różnicą, że pomiędzy słupkami rozpostarty jest jeden drut na wysokości od 40 do 50cm. Takie dwie, równoległe konstrukcje umożliwiają dowolne rozpinanie pędów, np. młodych po jednej i owocujących po drugiej stronie. Pomiędzy jedną i drugą częścią konstrukcji pozostawiamy 1m odległości, by po środku posadzić maliny.
czytaj dalej...
