Jer - podobny do górskiej zięby ptak nie gniazdujący w Polsce

Jer Jer

Jer (Fringilla montifringilla) to ptak często nazywany górską ziębą. Jest on bowiem dosyć do niej podobny, choć ma biały, a nie zielony, kuper. Najistotniejsze jest jednak to, że jery nie gniazdują w ogóle w Polsce, a i zimują u nas naprawdę nielicznie. Najczęściej zatem można je zobaczyć, gdy przelatują przez nasz kraj jesienią lub wiosną.

Występowanie

Ptaki te gniazdują najchętniej w rejonach górskich w lasach Skandynawii lub w północnej Rosji. Ponieważ są one typowo wędrowne, to za miejsca najodpowiedniejsze do zimowania uznają środkową lub południową Europę, choć granica ich zasięgu ciągle się zmienia i raczej przesuwa się coraz bardziej na północ. Do Polski jery zawędrują jedynie, gdy w południowych i zachodnich lasach bukowych mocno obrodzi bukiew i będą miały czym się żywić. Terminy ich lotów wyznacza się na październik i listopad oraz marzec i kwiecień.

Charakterystyka

Samice wyglądają praktycznie tak samo jak samce, tyle że ich ubarwienie jest o wiele mniej intensywne. U obu osobników jednak na zimę, i już nawet jesienią, jaskrawe barwy są przykrywane szarymi końcami piór. Z kolei szata godowa samca jest o tyle ciekawa, że jego głowa (ale bez podbródka), kark, plecy i dziób stają się całe czarne i lśniące, a pierś – pomarańczowoczerwona. Ogólnie mają białe kupry oraz czarniawe ogon i skrzydła. Na tych ostatnich zaś znajdują się trzy pręgi, w tym dwie białe i jedna rdzawa. Samica z kolei ma wierzch ciała i głowę brunatne i jaśniej plamiste, a na piersi widoczny jest u niej blady nalot o cynamonowym kolorze.

Ogólne wymiary to: 15 cm – długość ciała, ok. 9 cm – długość skrzydła, ok. 25 g – masa.

Śpiew

Jery przystępują do śpiewu zarówno w locie, jak i podczas spoczynku. Piosenkę samca często myli się z tą tworzoną przez dzwońce, ponieważ słyszane z pewnej odległości brzmią praktycznie tak samo. Z bliska zaś odgłosy te ocenia się jako nieudolne ćwierkanie przeplatane głosami wabiącymi. Te z kolei również nie należą do najmilszych dla ucha, ponieważ składają się na nie głośne, twarde i kraczące dźwięki brzmiące jak „tehp”. W Holandii, gdzie jery występują w ogromnych stadach, na zasadzie dźwiękonaśladownictwa ptaki te nazwano keep.

Warto wspomnieć, że w stadach jery wydają odgłosy podobne do tych wytwarzanych przez zięby. Mowa o twardych i lekko nosowych dźwiękach „jiek”. Z kolei w momencie zaniepokojenia usłyszy się od nich delikatne „slit, slit, slit”.

Gniazdowanie

Jery unikają gęstych lasów z wysokimi drzewami. Przepadają za to za luźnymi lasami iglastymi z liściastym podrostem. Najliczniej z kolei występują wśród brzezin znajdujących się w rejonach wyżynnych i górskich. Gniazda ptaki te lubią zakładać na brzozach, ponieważ ich kora pomaga samcom w szacie godowej w zatuszowaniu swojej obecności przed nieprzyjaciółmi. Preferują też świerki. Jeśli chodzi o budowę gniazd, to są one starannie utkane z korzonków, mchu, porostów i sierści, a wszystko trzyma się dzięki zlepieniu pajęczyną. Za miejsca najlepsze na ich umieszczenie jery uznają korony drzew, gdzie gniazda mocno przylegają do pnia i to na dosyć odsłoniętej przestrzeni.

czytaj dalej...

O PTAKACH NIECO INACZEJ – ZOBACZ, CZY ZNASZ TAJEMNICE NIEKTÓRYCH Z TYCH PODNIEBNYCH STWORZEŃ!

[1/15] Który ptak to jedyny w Polsce pasożyt gniazdowy?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki