Kaczki Biegusy Indyjskie - opis, hodowla i charakterystyka
Kaczka dworka – krajowa rasa hodowlana o ciekawym, czarnym upierzeniu
Zobacz także
Kaczki zajmują wysokie miejsce na liście gatunków drobiu najchętniej hodowanych w Polsce. Te wszystkożerne ptaki mają doskonałe zdolności adaptacyjne, a dzięki dużym przyrostom masy ich chów w kierunku mięsnym jest łatwy i opłacalny. Choć pierwszym skojarzeniem ze słowem „kaczka” jest zazwyczaj biały pekin o długim tułowiu i pomarańczowych nogach, warto pamiętać, że istnieją również inne ciekawe rasy, czego wyjątkowo wdzięczny przykład stanowią kaczki dworki.
Charakterystyka
Kaczki dworki są naszą rodzimą rasą – zostały wyhodowane w Dworzyskach, czemu zawdzięczają swoją nazwę. Ptaki te mają ładne, czarno-białe umaszczenie. Rosną szybko, ale wykazują niską tendencję do otłuszczania się, dostarczają zatem mięso wysokiej jakości. Dojrzewają w wieku 7.-8. miesięcy. Dorosłe kaczki osiągają wagę 2-3 kg, kaczory natomiast 4,5-5 kg. W stadzie na jednego samca powinno przypadać 6-8 samic.
Warunki utrzymania
Do chowu kaczek służą odpowiedniki kurników, zwane kacznikami. Ocieplany domek jest dla ptaków schronieniem zwłaszcza zimą – latem wystarczy im drewniana budka. Młode kaczki dworki w okresie wzrostu powinny przebywać pomieszczeniach ogrzewanych do 18-20°C, starsze osobniki natomiast dobrze czują się w temperaturze 8-12°C.
Maksymalna obsada kacznika wynosi 10 sztuk na 1 m2 w przypadku kaczek do 4. tygodnia życia, a w przypadku dorosłych – 2-3 sztuki na 1 m2. Bardzo istotne dla zdrowia naszych podopiecznych jest zapewnienie im odpowiedniej wilgotności powietrza, nie większej niż 70%. W tym celu należy zadbać o możliwość wietrzenia kacznika: w jego ścianach warto zainstalować wywietrzniki bądź uchylne okienka.
Kolejnym istotnym zagadnieniem jest urządzenie wybiegu dla kaczek. Przeznaczona dla naszego stadka przestrzeń powinna być zadarniona i wystarczająco duża, by na jednego ptaka przypadało 12-15 m2 wolnego miejsca. Pamiętajmy również, że chów kaczek wymaga założenia stawu lub oczka wodnego.
Aby uniknąć walk między naszymi podopiecznymi, dobierzmy wielkość karmideł i poideł tak, by każdy ptak miał do dyspozycji minimum 15-20 cm brzegu karmidła i 7-8 cm brzegu poidła. Pamiętajmy też o odpowiedniej głębokości zbiorników na wodę – kaczka powinna swobodnie zanurzyć w niej dziób i wypłukać nozdrza.
Jeśli zależy nam na odchowaniu młodych kaczek, w kaczniku ustawiamy gniazda o wymiarach 60 x 50 cm, wyściełanie słomą. W okresie nieśności należy ograniczyć ptakom dostęp do wybiegu. Niestety dworki są niemal pozbawione instynktu kwoczenia – ich jajka można jednak podkładać kurzym mamkom.
Żywienie
Żywienie zarówno kacząt, jak i dorosłych ptaków nie jest skomplikowane. Małym kaczuszkom podajemy zbilansowane pasze bez kokcydiostatyków, przeznaczone dla kurcząt, z dodatkiem rozdrobnionej, świeżej zielonki i ugotowanego na twardo jaja kurzego. Między 3. a 4. tygodniem życia dawki paszowe można nieco zmniejszyć, by zapobiec otłuszczeniu się kacząt. Starsze ptaki lepiej przyswajają mieszanki dla indyków, które zawierają mniejszą ilość białka.
Dojrzałe kaczki pobierają 170-220 g pokarmu na dobę. Większość dobowej dawki pożywienia znajdują sobie same, wędrując po obejściu lub wybiegu. Wieczorem dokarmia się je gotową mieszanką i śrutowanym ziarnem zbóż, a jako smaczny i wartościowy dodatek sprawdzają się wszelkiego rodzaju świeże zielonki, jak również odpadki kuchenne. W okresie zimowym warto podawać kaczkom wysuszoną trawę oraz rozdrobnione warzywa okopowe i pastewne. Podczas pierzenia należy dodatkowo wzmacniać ich odporność, stosując mieszanki witaminowe.
Chów ekstensywny kaczek jest mniej kosztowny, lecz wymaga więcej czasu niż tucz w odchowalni (ptaki trzymane w zamknięciu przeznacza się do uboju już w 8.-9. tygodniu życia). Mięso kaczek z wolnego wybiegu ma jednak znacznie wyższą wartość konsumpcyjną, jest bowiem bardziej jędrne i mniej otłuszczone.
Autor: Małgorzata Długosz
Bibliografia:
Estermann M.-T., „Kury, gęsi, kaczki. Poradnik hodowc”, Wydawnictwo RM, Warszawa 2009 r., s. 88-90, 93-97.
Jankowski J (red.), „Hodowla i użytkowanie drobiu”, PWRiL, Warszawa 2012 r., s. 380, 383-386.
Kożuszek R., „Kaczki na tucz i do ozdoby” [w:] „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, nr 38/2013 r., s. 5.
Kożuszek R., „Modne piórka” [w:] „Kwietnik”, nr 8/2003 r., s. 52-54.
Szulc T. (red.) „Chów i hodowla zwierząt, UPW, Warszawa 2005 r., s. 417, 429-430.
