Kaczka norowa (ohar) – doskonała do hodowli obok przydomowego stawu

Kaczka norowa (ohar) Kaczka norowa

Kaczka norowa, nazywana częściej oharem lub podgorzelcem, wielkością i budową ciała przypomina dziką gęś. Kontrastowy rysunek jej upierzenia sprawia jednak, że trudno pomylić ją z innym gatunkiem. Te duże, efektowne ptaki wymagają przestronnego wybiegu, dostępu do zbiornika wodnego i właściwie dobranego pożywienia.

Występowanie i wędrówki

Ohar (Tadorna tadorna) to kaczka wędrowna z rodzaju kazarek. Najczęściej gniazduje w Anglii, Francji oraz nad Morzem Śródziemnym. Na zachodnich i południowych obrzeżach Europy spotyka się nawet stada podgorzelców, które prowadzą osiadły tryb życia. Niekiedy kaczki norowe spędzają sezon lęgowy w Danii i na południowych wybrzeżach innych państw Skandynawii. W Azji gniazdują w północno-wschodnich Chinach oraz blisko granicy z Europą, w rejonie Morza Kaspijskiego i Czarnego. Na zimę odlatują do północnej Afryki, Azji Środkowej i Indii, w okresie pierzenia natomiast bardzo liczne stada oharów można spotkać u wybrzeży Morza Północnego.

W marcu podgorzelce przybywają do Polski. Niezbyt liczne stadka tych ptaków spotyka się przede wszystkim w rejonach Zatoki Puckiej i na Helu. Przelotnie występują też na Mazurach – na tym obszarze pojawiają się jednak głównie poza okresem lęgowym. Kaczki norowe opuszczają nasz kraj na przełomie lipca i sierpnia, choć w cieplejszych rejonach mogą zostać nawet do października. Migrują zazwyczaj w niewielkich stadach, a podczas lotu tworzą klucz na linii prostej.

Charakterystyka

Ohary cechują się dość nietypowym pokrojem: mają długie szyje i nogi oraz lekko zaokrąglone, niezbyt masywne tułowia. Długość ciała podgorzelca wynosi 56-63 cm, przy czym samce są nieco większe od samic. Ptaki osiągają wagę do 1-1,6 kg i rozpiętość skrzydeł rzędu 96 cm, a u największych osobników – aż 120 cm. Pojedyncze złożone skrzydło mierzy 28-36 cm, ogon zaś 12 cm.

Pomijając wielkość, dymorfizm płciowy jest u kaczek norowych słabo zaznaczony. Ptaki obu płci mają upierzenie biało-czarne, z szerokim brązowym pasem, który ciągnie się w poprzek piersi, ciemnozieloną głową i taką samą szyją. U kaczki upierzenie na głowie przybiera odcień głębokiego brązu, kaczor z kolei ma u nasady dzioba narośl w formie guza, widoczną najlepiej podczas okresu godowego. Czarne są barkówki podgorzelca, jak również obrzeża jego skrzydeł, końcówka ogona i pionowy pas na spodzie ciała, biegnący od piersi do kupra. Na wierzchu skrzydła zarówno u samca, jak i u samicy, występuje zielone lusterko. Reszta ciała jest biało upierzona, dziób i nogi zaś – czerwonopomarańczowe.

Pisklęta mają kolor brudnobiały z rozległymi brązowymi plamami na górnej części głowy, grzbiecie i po bokach ciała. Ich czoła, lica i gardła są zawsze jasne. Kaczęta osiągają dojrzałość płciową po 2. roku życia, a w pełni wybarwiają się dopiero po ukończeniu 3 lat.

Kaczki norowe zostały wpisane na listę gatunków zagrożonych przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych figurują jako gatunek najmniejszej troski.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki