Kiedy siać pszenżyto jare, a kiedy ozime? Podpowiadamy właściwe terminy wysiewu

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Pszenżyto jest gatunkiem młodym, sztucznie wyhodowanym mieszańcem, który powstał ze skrzyżowania pszenicy i żyta. Małe wymagania środowiskowe, dość duża odporność na choroby, duży potencjał plonowania i wysoka wartość pokarmowa sprawiają, że stało się ono konkurencyjne dla innych gatunków zbóż. Obecne odmiany pszenżyta plonują na poziomie zbliżonym do dobrych odmian pszenicy ozimej. Warto znać zasady siewu tego ważnego w naszej gospodarce zboża.

Wymagania uprawowe i stanowisko

Pszenżyto posiada dobrze rozwinięty system korzeniowy, dzięki czemu może wykorzystać zapasy wody pozimowej i być uprawiane na glebach lekkich, nazywanych też żytnimi. Jego zapotrzebowanie na składniki mineralne nie odbiega od zapotrzebowania innych gatunków zbóż, a wymagania glebowe można określić jako pośrednie pomiędzy pszenicą a żytem. Najlepsze warunki do rozwoju znajduje na glebach piaszczystych, pszennych o odczynie lekko kwaśnym lub zbliżonym do obojętnego, a także na nadmiernie uwilgotnionych i mało zasobnych w azot terenach. Pszenżyto toleruje wysokie temperatury, lecz ma przy tym duże wymagania wodne w okresie strzelania w źdźbło i kwitnienia.

Terminy siewu

Pszenżyto może występować w formie ozimej lub jarej.

Pszenżyto ozime

Termin siewu jest jednym z głównych czynników plonotwórczych pszenżyta ozimego. Można je sadzić w trzech terminach: wczesnym (prawdopodobne 4-6 pędy jesienią i 50-60 dni wegetacji jesienią od wschodów), optymalnym (3-4 pędy i 40-50 dni) oraz późnym (1-2 pędy i 30-40 dni).

Pszenżyto powinno produktywnie rozkrzewiać się już jesienią w niskiej temperaturze, w warunkach skracającego się dnia i wysokiej wilgotności gleby, co jest możliwe jedynie przy wczesnym siewie. Do wcześniejszego siewu zaleca się odmiany, które kończą krzewienie przed zimą z wykształconymi 4-6 pędami na roślinę. Zakłada się wówczas uzyskanie 170-200 zdolnych do kiełkowania ziaren/m². Optymalny termin siewu pszenżyta ozimego mieści się w przedziale 6-8 tygodni przed zakończeniem okresu wegetacji i jest zależny od regionu Polski. Najwcześniej, bo w terminie 10-20 września, sieje się pszenżyto w północno-wschodniej części kraju: na Suwalszczyźnie, Podlasiu, Mazurach i Warmii. W centralnej części kraju wysiewa się je ok. 20-25 września.

Jeszcze później, bo w III dekadzie września – w części zachodniej Polski: w Wielkopolsce, na Opolszczyźnie i Ziemi Lubuskiej. W takiej sytuacji zalecana jest ilość wysiewu odmian pszenżyta umożliwiająca pozyskanie 180-200, a niektóre odmiany nawet 200-250 zdolnych do kiełkowania ziaren/m². Natomiast najpóźniejszy, październikowy siew pszenżyta (do ok. 5 października) możliwy jest jedynie w rejonie północno-zachodnim Polski, w zachodniej części Pomorza Szczecińskiego. W tym przypadku należy wybierać odmiany, które nie wymagają więcej niż 250-300 zdolnych do kiełkowania ziaren/m2. Późny siew zmniejsza krzewistość ogólną i produktywną roślin i sprawia, że pędy boczne są krótsze od głównych, a co za tym idzie dają mniejszy plon z kłosa.

Należy pamiętać o tym, że optymalny termin siewu jest uzależniony w dużej mierze od pogody i czynników siedliskowych – czym gorsze, tym termin siewu powinien być wcześniejszy. Zawsze musi jednak zostać wysiane w takim terminie, aby rośliny zdążyły wykształcić przez zimą dobrze rozwinięte pędy.

czytaj dalej...