Łubin biały - duże wymagania, ale też duży potencjał plonotwórczy nasion

Kwiat łubinu białego Łubin biały

Uprawa łubinu białego (Lupinus albus) w Polsce nie jest rozpowszechniona z powodu braku odpowiednich odmian. Jednak ten gatunek łubinu odznacza się dużym potencjałem plonotwórczym. W bardzo korzystnych warunkach siedliskowych i klimatycznych można uzyskać nawet 3,0–3,5 tony nasion z hektara. Niestety ma on duże wymagania glebowe oraz zbyt długi okres wegetacji. Uprawia się go jedynie na nasiona, ponieważ nie nadaje się do uprawy na zieloną masę ze względu na to, że wytwarza duże nasiona, co podnosi koszty materiału siewnego.

Odmiany

Aktualnie do krajowego rejestru są wpisane dwie odmiany łubinu białego. Odmiana samokończąca Boros, która została wyhodowana przez Hodowlę Roślin Smolice, tak samo jak odmiana niesamokończąca – Butan.

Cechy charakterystyczne

Łubin biały szybko rozwija się po wschodach, a jego tempo wzrostu zwalnia w fazie 2–3 liści, na skutek zakażenia włośników korzeniowych przez bakterie brodawkowe (Bradyrhizobium lupini). Jego rośliny rozwijają głęboki, palowy system korzeniowy z licznymi korzeniami bocznymi. Może on sięgać do 1,5 m w głąb gleby. Łodygi są sztywne i nie ulegają wyleganiu. Rozgałęzienia na łodygach pojawiają się dopiero w fazie rozwoju pąków lub kwiatów na pędzie głównym. Liście są typu palczastego i odznaczają się silnym heliotropizmem. Oznacza to, że w ciągu dnia ustawiają się one prostopadle do promieni słonecznych, a pod wieczór tracą turgor i wyglądają na zwiędnięte. Łodygi i liście mają długie i rzadkie włoski. Cała roślina ma zabarwienie jasnozielone i tworzy duże, owalne liście, które mają zielony kolor oraz są gładkie i błyszczące. Kwiatostanem jest luźne grono znajdujące się na wierzchołku pędu, a kwiaty ułożone są spiralnie. Kolor kwiatów łubinu może być biały z lekkim odcieniem niebieskiego lub bladoróżowego. Wielonasienne, niepękające strąki mają jasnobrunatny kolor, zaś nasiona są białe i spłaszczone. Masa 1000 nasion wynosi 240–290 g. Nasiona zawierają ok. 36–40% białka i 9% tłuszczu. Okres wegetacji wynosi 130–170 dni.

Wymagania glebowe

Do uprawy łubinu białego nadają się gleby brunatne i bielicowe oraz niezlewne czarne ziemie. Gleby te muszą być zasobne w składniki pokarmowe oraz powinny dobrze zatrzymywać wodę. Najlepiej, jeżeli przynależą do kompleksu pszennego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego. Uprawę łubinu białego można również prowadzić na kompleksie pszennym wadliwym. Jego wegetacja przedłuża się na glebach próchnicznych i bardzo wilgotnych, dlatego też należy unikać takich stanowisk.

Optymalny odczyn gleby powinien być zbliżony do obojętnego, ponieważ na glebach kwaśnych występuje duże stężenie jonów glinu, co prowadzi do hamowania wzrostu korzeni łubinu i ogranicza rozwój bakterii brodawkowych.

czytaj dalej...

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki