Jęczmień płonny - opis i charakterystyka
Manna mielec – trawa podmokłych łąk i ozdoba naszych ogrodów
Zobacz także
Manna mielec to bardzo popularna trawa. Nazywana jest inaczej manną wodną, ponieważ naturalnie rośnie głównie przy zbiornikach wodnych. Coraz częściej sadzi się ją w ogrodach i parkach, jako atrakcyjną ozdobę oczek i stawów. Trawa ta cechuje się dużą wytrzymałością i nie ma wielu wymagań, więc zdobywa coraz większą popularność wśród właścicieli ogrodów.
Charakterystyka
Ten trwały gatunek trawy wyróżnia się dużą wytrzymałością i jest bardzo atrakcyjny, ale rozwija się bardzo wolno – manna mielec dopiero po kilku latach osiąga pełnię rozwoju. Jest to ozdobna trawa, która nierzadko występuje w formie dzikiej. Ma bardzo charakterystyczny pokrój, tworzy spore, wysokie kępy, które mogą wyrastać nawet do trzech metrów wysokości. Bardzo łatwo jest ją rozpoznać – na szczególną uwagę zasługują jej liście, które mają niezwykły, biało-zielony kolor. Na pojedynczym pędzie, wyrastającym z węzłów, podziemnych i nadziemnych rozłogów, może znajdować się aż dziewięć liści. Liście są długie, ostro zakończone, równowąskie. Są delikatnie bruzdkowane, ale trudno to zauważyć gołym okiem, bardziej wyraźny jest podwójny rowek na ich dolnej stronie. Kolor liści jest różny – są na nich zielone, białe, kremowe bądź zielonożółte prążki.
Kwiatostanem manny mielec jest bardzo gęsta wiecha, złożona z kilkukwiatowych kłosków, które czasami nabiegają fioletowawym kolorem lub brunatnieją w czasie dojrzewania. Kwitnienie rozpoczyna się dopiero pod koniec czerwca i najczęściej trwa przez cały lipiec. Owocem trawy jest ciemnobrązowy ziarniak, znajdujący się w trzech plewkach. Mannę mielec najczęściej wysiewa się na miejscu, ale można również rozmnażać ją przez rozłogi.
Występowanie
W formie dzikiej manna najczęściej występuje na podmokłych łąkach, starorzeczach i przy zbiornikach wodnych. Jej korzenie często są zanurzone bezpośrednio w wodzie. Do rozwoju potrzebuje wilgotnego podłoża. Preferuje mułowe lub mułowo-glejowe gleby, o dużym poziomie próchnicy i bogatych w składniki odżywcze. Nie toleruje kwaśnego odczynu pH. Pojawia się na całym terenie Polski, w naturalnych warunkach występuje w większości krajów Europy i Azji. Ostatnio coraz częściej jest traktowana jak roślina ozdobna, pojawia się w ogrodach i parkach.
Wykorzystanie
Kwiatostan manny mielec jest bardzo atrakcyjną ozdobą, zwłaszcza ze względu na fioletowy kolor, dlatego często bywa wykorzystywany w bukieciarstwie. Jest to również roślina, którą wysadza się w pobliżu stawów i na skraju innych zbiorników wodnych, żeby zapobiec ich erozji. Nie ma większych wartości odżywczych, więc rzadko bywa wykorzystana jako pasza – chociaż daje wysokie plony siana, nie ma ono potrzebnych zwierzętom gospodarskim składników odżywczych. Kępy manny mielec można ostatnio zauważyć w wielu ogrodach prywatnych i parkach, gdzie jest ozdobą oczek i innych, małych zbiorników wodnych.
Stanowisko
Najbardziej popularną odmianą ozdobną manny mielec jest Variegata. Jej sadzonki możemy kupić w wielu sklepach ogrodniczych. Jeśli decydujemy się na wprowadzenie tego gatunku do naszego ogrodu, powinniśmy pamiętać, że jest to trawa w naturalnych warunkach rosnąca nad wodą. Z tego względu powinniśmy ją posadzić w pobliżu zbiornika wodnego, na tyle blisko, żeby roślina mogła dosięgnąć korzeniami do wody. Musi być to gleba przewiewna i nieco wilgotna. Należy jednak pamiętać, że trawy lubią słoneczne stanowiska, dlatego miejsce wysadzenia manny mielec musi znajdować się w pełnym słońcu – zacienienie może sprawić, że roślina będzie anemiczna, a kępy bardzo wyraźnie przerzedzone.
Przed wysadzeniem trzeba usunąć z planowanego miejsca wszystkie chwasty, zwłaszcza wieloletnie – manna rozwija się powoli i jako niedojrzała roślina może nie przetrwać konkurencji z nimi. Nie powinno się sadzić obok niej innych ekspansywnych i szybko rozprzestrzeniających się roślin. Planując miejsce dla manny mielec należy pamiętać, że jest to trawa stosunkowo duża, dlatego jej pojedyncze kępki powinny być posadzone w dość dużej odległości, żeby roślina mogła się swobodnie rozrastać i rozwijać – w przeciwnym razie za jakiś czas będziemy mieć problem z jej przesadzaniem.
czytaj dalej...
