Odmiany aronii czarnej - przegląd i właściwości

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Aronia wielkoowocowa, zwana też aronią czarną i czarnoowocową (Aronia melanocarpa Elliott) to jeszcze stosunkowo rzadko uprawiany krzew. Istnieje kilka odmian tej ozdobnej i leczniczej rośliny. W Polsce najpopularniejsze to: Hugin, Nero, Galicjanka i Viking. Corocznie obficie owocują. Owoce nie opadają po uzyskaniu dojrzałości zbiorczej. Z aronii można przyrządzać kompoty, soki, syropy, konfitury, dżemy czy nalewki. Mogą również, po uprzednim wysuszeniu, zastępować rodzynki. Zwykle nie nadają się do spożywania na świeżo ze względu na kwaśny, cierpki smak.

Hugin

Szwedzka odmiana. Krzew niski, dorasta do 1 m wysokości. Ma małe, długie, jajowate, ciemnozielone liście, mniejsze niż u innych odmian. Jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub czerwono. Wytwarza drobne (6–8 mm), czarne i o ciemnym soku (jaśniejsze niż u innych odmian) owoce, posiadające dużo suchej masy. Stosunkowo mała zawartość soku. Równomiernie dojrzewają, nadają się do zbioru mechanicznego. Dojrzałość zbiorczą uzyskują we wrześniu. Owoce zawierają dużo azotanów, lecz nie więcej niż 200 mg NaNO₃/kg. Odmiana odporna na mróz, mało wymagająca co do warunków klimatyczno-glebowych.

Nero

Czeska odmiana. W Polsce jedna z częściej uprawianych. Krzew szybko rośnie, dorasta do 1,5 m. Liście ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na czerwono-żółto lub pomarańczowo-purpurowo. Kwitnie równomiernie wczesną wiosną, przed wieloma innymi odmianami. Zawiązuje bardzo duże (ok. 12 mm), smaczne, aromatyczne owoce. Dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Owoce są ciemnoniebieskie, wręcz czarne, o ciemnym soku. Odmiana odporna na mróz i niewymagająca. Równie dobrze owocuje w gorszych warunkach klimatycznych i na słabszych glebach.

Galicjanka

Polska odmiana. Zwana inaczej aronią albigowską, ze względu na miejsce pochodzenia – Albigowę. Liście ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na brązowo-czerwono. Równomiernie dojrzewa, polecana do zbioru mechanicznego, który przeprowadza się na początku września. Owoce tworzy czarne, kuliste, pokryte delikatnym, szarym nalotem. Odmiana mało wrażliwa na mróz, daje większy plon niż Nero (o ok. 20 %).

Viking

Finlandzka odmiana. Krzew może dorastać do 2 m. Pokrojem przypomina Nero. Liście ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na purpurowo-czerwono. Wytwarza duże (ok. 12 mm), ciemne owoce o ciemnym soku, które dojrzałość zbiorczą osiągają na przełomie sierpnia i września. Podobne do tych u Nero. Owoce wyjątkowo cierpkie i kwaśne, nadają się jedynie na przetwory. Odmiana stosunkowo łatwa do uprawy, mało wymagająca.

Autor: Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Czynczyk A. i inni, „Sadownictwo”, Hortpress, 2002 r., s. 468–469
Gruca Z., „Owocowe rarytasy”, Działkowiec, 2010 r., s. 10–12
Kawecki Z., Łojko R., Pilarek B., „Mało znane rośliny sadownicze”, WUWM, 2007 r., s. 24–35
Kleparski J., „Uprawa aronii znów opłacalna”, „Hasło Ogrodnicze” 11/2001
Ochmian I., Grajkowski J., Smolik M., Comparison of Some Morphological Features, Quality and Chemical Content of Four Cultivars of Chokeberry Fruits (Aronia melanocarpa). Not Bot Horti Agrobo 40(1):253-260, 2012