Pielęgnacja kur niosek – przedstawiamy różne rodzaje chowu i dbania o drób

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Produkcja jaj konsumpcyjnych jest rozwinięta w Polsce i całej Unii Europejskiej na szeroką skalę. Znajdują one zastosowanie w przeróżnych gałęziach przemysłu spożywczego i charakteryzują się ogromną wartość odżywczą. Zawierają bogactwo aminokwasów i innych składników pokarmowych łatwo przyswajalnych przez organizm człowieka. Hodowla kur niosek w obecnych czasach musi nie tylko cechować się dużą produkcyjnością, ale także brać pod uwagę rosnące wymagania konsumentów odnośnie jakości towaru oraz sposobu jego pozyskiwania.

W hodowli kur niosek wyróżnia się następujące etapy produkcyjne okresu odchowu:

Do 6 tygodnia

Przez pierwsze dni życia pomieszczenia, w których znajdują się pisklęta powinny być oświetlane 23 godzin na dobę. Później dąży się do stopniowego zmniejszania długości dnia świetlnego tak, aby wyniósł on 16 godzin. Kurczęta żywione są paszami typu starter do woli i szybko przybierają na masie.

Od 7 do 15 tygodnia

Na tym etapie zmienia się paszę na wzrostową. Dochodzi do prawie całkowitego uformowania się kośćca i dalszego wzrostu masy ciała.

Od 16 do 20 tygodnia

Następuje szybkie przybieranie na wadze. Ptaki wkraczają w okres dojrzałości i można rozpocząć przygotowania do nieśności. Robi się to poprzez zmianę naświetlenia i wprowadzenie specjalnych dawek pokarmowych. Zadaje się im paszę przednieśną.

Wyróżnia się następujące okresy produkcji nieśnej:

Od 18 do 35 tygodnia

Tu ma miejsce szczyt nieśności. Wzrasta także masa ciała ptaków oraz stopniowo zwiększa się masa jaj.

Od 36 do 65 tygodnia

Masa jaj wciąż wzrasta, a nieśność utrzymuje się na wysokim poziomie.

Od 65 tygodnia

Okres ten kończy użytkowanie niosek. Szczególnie ważne jest dbanie o odpowiednią zawartość wapnia w paszy.

Wyróżnia się dwa systemy chowu w hodowli kur niosek:

intensywny
ekstensywny

W chowie intensywnym nioski dostają pełnoporcjowe mieszanki przemysłowe przeznaczone dla tej grupy zwierząt. Pasze oparte są na śrutach zbożowych i komponentach białkowych. Są one dokładnie zbilansowane i wzbogacone o dodatki witaminowo – mineralne zgodnie z zapotrzebowaniem przez określoną grupę produkcyjną. Dla dobrania odpowiednich porcji paszowych okres nieśności dzieli się na dwa etapy. Początkowo podaż składników energetycznych i białkowych jest wysoka. W drugiej fazie natomiast wraz z nieznacznym spadkiem nieśności komponentów tych zadaje się mniej w przeliczeniu na kilogram paszy. Pokarm dostarczany jest automatycznie o określonych porach. Wyróżnia się kilka różnych systemów karmienia (łańcuchowe lub śrubowe przenośniki, misy lub przesuwane pojemniki). Odpowiednia konstrukcja budynków inwentarskich ma kluczowy wpływ dla osiągnięcia dobrych efektów produkcyjnych. Od niej zależy m.in. stężenie gazów w kurniku, jego prawidłowa wentylacja i utrzymanie stałej temperatury i wilgotności. Należy pamiętać, że za niskie temperatury panujące w kurniku zwiększają zapotrzebowanie na energię, a za tym idzie wzrost wykorzystania paszy.

czytaj dalej...