Śliwa japońska - polecane odmiany i zasady uprawy

śliwa japońska Śliwa japońska - owoce

Śliwa japońska (Prunus salicina) jest to niewielkie drzewo, którego ojczyzną ‒ wbrew nazwie ‒ są Chiny. Swoje znaczenie gospodarcze zawdzięcza Japończykom. Obecnie uprawia się ją również w Korei, Stanach Zjednoczonych i Australii. W Europie rozpowszechniła się głównie w obszarze basenu Morza Śródziemnego. Dawniej nazwa „śliwa japońska” odnosiła się jedynie do gatunku Prunus salicina. Obecnie określa się nią również mieszańce tego gatunku z innymi śliwami, które zachowały cechy oryginalnej śliwy japońskiej. Ten gatunek wyraźnie odróżniający się od powszechnie uprawianych w Polsce śliw jest jeszcze mało znany. Choć w ostatnich latach coraz częściej sadzi się go w sadach towarowych.

Opis

Średniej wielkości drzewo, które może osiągać do 10 m wysokości, o czerwonobrązowych pędach. Liście wyraźnie węższe i dłuższe, a ich powierzchnia jest znacznie bardziej błyszcząca od liści śliwy domowej. Gatunek ma bardzo krótki okres zimowego spoczynku i wcześnie rozpoczyna wegetację. Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną czasami już w marcu, gdy tylko wystąpią pierwsze ciepłe dni. Owoce mają bardzo atrakcyjny wygląd, ich skórka i miąższ mogą mieć bardzo różnorodną barwę. Wśród odmian znajdziemy takie o owocach bladożółtych, pomarańczowych, łososiowych, intensywnie czerwonych, bordowych niemal granatowych i czarnych. Ich skórka jest wytrzymała i elastyczna. Owoce charakteryzują się dużą trwałością, przez długi czas zachowują świeżość. Są też mało podatne na uszkodzenia i gnicie. Ich miąższ jest bardziej soczysty, ale mniej smaczny niż śliwek tradycyjnych.

Polecane odmiany

Kometa ‒ Drzewo o średnio silnym wzroście, korona symetryczna, niezbyt gęsta. Drzewo i kwiaty wytrzymałe na niskie temperatury. Odmiana częściowo samopylna. W okres owocowania wchodzi w 2., 3. roku po posadzeniu. Daje coroczny i obfity plon. Niezbędne jest przerzedzanie zawiązków. Okres kwitnienia przypada na drugą połowę kwietnia. Owoce dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia. Śliwki należy zbierać 2‒3 razy w miarę ich dojrzewania. Owoce o masie ok. 30 g, kuliste, lekko sercowate. Skórka żółta, z dużym czerwonobordowym rumieńcem, pokryta woskowym nalotem. Miąższ żółty, bardzo soczysty o kwaskowo-słodkim smaku i lekkim aromacie.

Najdiena – Odmiana o średniej sile wzrostu i płaskiej gęstej koronie. Wymaga corocznego skracania pędów. Dużą zaletą tej odmiany jest znaczna wytrzymałość pąków, kwiatów i drzewa na mrozy i mała podatność na choroby. W okres owocowania wchodzi w 2., 3. roku po posadzeniu. Daje bardzo dobry i regularny plon. Wymaga przerzedzania zawiązków. Kwiaty rozwijają się pod koniec kwietnia, a owoce dojrzewają w pierwszej dekadzie sierpnia. Sercowate owoce mają masę około 35‒40 g, są słodko-kwaśne i aromatyczne. Skórka średniej grubości, żółta, prawie cała pokryta różowobordowym rumieńcem. Miąższ ma żółtą barwę, jest średnio zwarty. Owoce nadają się do bezpośredniego spożycia i na przetwory.

Shiro – Drzewo rośnie dość silnie, tworząc rozłożystą koronę. Pełnię owocowania osiąga w 3. roku po posadzeniu, owocuje obficie i corocznie. Kwitnie wcześnie. Owoce tej odmiany dojrzewają w pierwszej dekadzie sierpnia. Duże mogą mieć do 35–40 g, okrągłe z ostro zakończonym wierzchołkiem. Mają bardzo atrakcyjny wygląd, żółtą, dość cienką skórkę o lekko różowym odcieniu. Miąższ również żółty, zwarty, bardzo soczysty i smaczny. Pestka mocno przylega do miąższu.

Santa Rosa – Jedna z najpopularniejszych odmian. Drzewo o silnym wzroście, tworzące rozłożystą i mocno ulistnioną koronę. Wcześnie osiąga pełnię owocowania. Charakteryzuje się dużą odpornością na choroby. Kwiaty rozwijają się bardzo wcześnie i mogą być uszkadzane przez przymrozki, dlatego owocowanie może być nieregularne. Owoce dojrzewają na początku sierpnia. Kuliste owoce są bardzo duże, mogą mieć nawet 50 g. Śliwki są różowofiletowe lub ciemnofioletowe, a ich miąższ czerwony i galaretowaty. Owoce bardzo smaczne, soczyste i aromatyczne.

Vanier – Odmiana o umiarkowanej sile wzrostu, charakteryzuje się dużą odpornością na choroby, w tym na raka bakteryjnego i brunatną zgniliznę drzew pestkowych. Drzewo o wczesnej porze kwitnienia, niezbyt plenne. Owoce dojrzałość zbiorczą osiągają pod koniec pierwszej dekady sierpnia. Owoce duże, kuliste ich masa dochodzi do 40–50 g. Wyglądają bardzo atrakcyjnie, ich skórka ma piękną żółtopomarańczową barwę i ładny różowoczerwony rumieniec. Miąższ dość wodnisty o specyficznym smaku i silnym aromacie.

Black Amber – drzewo o umiarkowanym wzroście, tworzy średnio rozłożystą koronę. Cechuje się dużą odpornością na choroby i wytrzymałością na mróz. Odmiana odznaczająca się późną porą dojrzewania owoców, przypada ona na trzecią dekadę września. Jej owoce są bardzo duże, mogą osiągać 70–100 g. Skórka ma bardzo ciemny, niemal czarny kolor, a miąższ jest intensywnie czerwony. Owoce są bardzo soczyste i aromatyczne. Przez długi czas zachowują trwałość, nawet podczas przechowywania w warunkach pokojowych.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki