Kalarepa - praktyczna uprawa i najlepsze odmiany
Uprawa brukwi w pigułce - odmiany, wymagania, terminy siewu i zbioru
Zobacz także
Brukiew (Brassica napus L. var. napobrassica) jest rośliną z rodzaju kapustnych (Brassica) uprawianą w klimacie chłodnym. W Polsce najlepiej rośnie na północy. Jej znaczenie gospodarcze w kraju jest niewielkie, ponieważ zawiera małe ilości suchej masy w korzeniach oraz ma duże wymagania wilgotnościowe.
W jej składzie dominują bezazotowe substancje wyciągowe (głównie glukoza) oraz witamina C. W składzie znajdziemy też niewielkie ilości włókna surowego, tłuszczu surowego, soli mineralnych oraz witaminy B1 i B2. Może też zawierać substancje antyżywieniowe (glukozynolany), dlatego też najlepiej nadaje się do żywienia zwierząt opasowych, a nie krów mlecznych.
Jest roślina dwuletnią, która może być wysiewana bezpośrednio do gleby lub sadzona z rozsady. W pierwszym roku jej uprawy wytwarza korzeń spichrzowy. Po wysadzeniu jej sadzonek do gleby w drugim roku wegetacji odrasta rozeta liściowa. Następnie zostają wytworzone pędy o wysokości 80–170 cm.
Odmiany
W krajowym rejestrze w Polsce zarejestrowane są trzy odmiany brukwi: Kaszubska, Nadmorska i Saba. Różnią się one pomiędzy sobą kolorem kwiatów, miąższu i skórki korzenia oraz plonowaniem. Skórka korzeni może być koloru białego lub zabarwiona antocyjanem. Odmiany, których miąższ jest koloru białego, wytwarzają jasnocytrynowe kwiaty, a te z żółtym miąższem – kwiaty żółtopomarańczowe.
Wymagania glebowe
Pod uprawę brukwi najlepiej nadają się ciężkie gleby gliniaste, które gromadzą duże ilości wody. W rejonach, gdzie liczba opadów jest bardzo duża, brukiew można uprawiać na słabszych kompleksach glebowych. Duże plony można uzyskać na glebach żyznych, a gleby mniej żyzne należy odpowiednio nawozić. Do uprawy nadają się również torfy. Najkorzystniejsze jest pH od 5,4 do 7,2. Na glebach kwaśnych brukiew może być silnie porażana przez kiłę kapuścianą.
Wymagania wodne i termiczne
Brukiew najwięcej wilgoci wymaga na początku wegetacji oraz pod koniec. Nie jest wrażliwa na długość dnia, ma niewielkie wymagania względem temperatury. Jest odporna na przymrozki wiosenne. Do rozpoczęcia kiełkowania potrzebuje temperatury 1–2°C, wtedy pierwsze wschody pojawiają się po 12 dniach. Przy temperaturze 5–7°C jej wschody rozpoczynają się nawet po 6 dniach. Optymalna temperatura podczas lata wynosi 15–18°C. Jeżeli temperatura jest wyższa, a ilość opadów niewielka, wtedy brukiew może szybko stracić liście, co skutkuje zmniejszeniem plonu. W okresie jesiennym, jeżeli temperatura wynosi 5–7°C, tempo gromadzenia się masy plonu maleje.
czytaj dalej...
