Grusza Konferencja – polska, znakomita odmiana towarowa!
Właściwa uprawa gruszy - podpowiadamy, jak dbać o drzewa
Zobacz także
Forma korony drzewa
Postępowanie przy kształtowaniu korony naturalnej jest podobne, jak w przypadku jabłoni i nie wymaga dużego nakładu pracy. Na takie „lenistwo” możemy sobie pozwolić w sytuacji, gdy sadzimy niewiele drzewek lub dysponujemy dużą przestrzenią (z uwagi na konieczność zachowania większych odstępów). Na małych przestrzeniach lepiej sprawdzi się kształtowanie palmet. Sam proces formowania korony polega na odpowiednim przycinaniu i kierunkowaniu wzrostu gałęzi poprzez odpowiednie ich naginanie.
W przypadku korony naturalnej, czynności pielęgnacyjne będą skupione przede wszystkim na usuwaniu pędów chorych i obumarłych, a także na przyginaniu do dołu gałęzi, które naturalnie rosną pionowo w górę. Ważne, by proces ten rozpocząć jak najwcześniej i robić to systematycznie, gdyż z ukształtowanymi gałęziami nie poradzimy sobie z taką łatwością, jak z młodymi.
Dużo więcej zachodu wymaga kształtowanie drzewek w formę palmet (pojedynczej, podwójnej lub palmety Verriera). Istnieją dwie metody formowania szpaleru – przy ścianie i na specjalnie w tym celu wybudowanej konstrukcji. W obu przypadkach prace należy rozpocząć wraz z momentem użyźniania gleby, czyli na trzy miesiące przed planowanym sadzeniem. Pozwoli to nam dokładnie przemyśleć konstrukcję i jak najlepiej ją przygotować. Szpaler przy ścianie, która musi mieć wysokość minimum 2,5 m, zaczynamy tworzyć od konstrukcji rusztowania. Do ściany przykręcamy metalowe płaskowniki i rozciągamy druty. Prostopadle do rozpostartych drutów, pionowo umieszczamy listewki w odległości 30 cm od siebie. Szerokość konstrukcji zależy od tego, ile drzewek zamierzamy posadzić. Pod tak przygotowaną „kratą”, wykopujemy rów o szerokości i głębokości ok. 60 cm. Po użyźnieniu według opisanego wcześniej schematu i upływie trzech miesięcy, możemy przystąpić do sadzenia drzewek.
Szpaler przy rusztowaniu wygląda tak sam, jak ten wykonany przy ścianie. Jeśli nie posiadamy odpowiedniego miejsca lub budynku, na którym moglibyśmy wykonać szpaler, musimy zbudować go od podstaw jako wolnostojące rusztowanie. Zamiast wygodnych wkręconych płaskowników, za naszą postawę będą służyły zabetonowane metalowe słupki, które rozmieszczamy w odległości 4-5 metrów na preferowanej długości. Jest to warunek konieczny, by konstrukcja utrzymała ciężar drzew. Podobnie, jak w przypadku szpaleru przy ścianie, rozciągamy poziome rzędy drutów, a pionowo rozmieszczamy listwy (również co 30 cm). Technika sadzenie w obu typach szpalerów wygląda tak samo, jak w przypadku sadzenia pojedynczych drzewek i została już opisana. Odstęp pomiędzy drzewkami powinien wynosić ok. 30 cm.
Kolejną metodą kształtowania gruszy jest uprawa w formie pionowego sznura. Konstrukcję wykonuje się podobnie jak w przypadku palmety (czy to na ścianie, czy rusztowaniu). Również proces sadzenia jest zbliżony. Pojedynczy pęd drzewka przywiązujemy do listewki, a w okresie wiosennym przycinamy go na wysokości ok. 55 cm.
Pielęgnowanie i zbiory
Pielęgnowanie drzew nie powinno ograniczać się wyłącznie do podcinania pędów i gałęzi (o sposobach w osobnym artykule), ale ważna jest także odpowiednia dbałość o glebę wokół drzew. W szczególności należy pamiętać o dokładnym i systematycznym usuwaniu chwastów. Najlepiej robić to sukcesywnie w sposób mechaniczny, by uniknąć konieczności stosowania środków chemicznych.
Wiosną należy także dodatkowo spulchniać i ewentualnie użyźniać glebę poprzez zastosowanie nawozów (najlepiej) organicznych lub mineralnych.
Sygnałem, że gruszki są wystarczająco dojrzałe i gotowe do zbiorów są opadające owoce. Wówczas zrywamy je poprzez delikatne ułamanie szypułki podtrzymywanej jednocześnie palcami. Z łatwością oddzielimy od gałązek tylko naprawdę dojrzałe owoce. Te mniej rozwinięte, zerwane we wcześniejszym momencie, świetnie nadadzą się do przechowywania w drewnianych skrzynkach wyłożonych warstwami papieru, np., gazety.
Bibliografia:
Bernat A. (red.), „ABC ogrodnictwa”, wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2011 r., s. 244-245.
Czynczyk A., Lange E., Mika A. i in., „Sadownictwo, podręcznik dla uczniów techników ogrodniczych”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r., s. 289-298.
Prat J.-Y., „ABC sadownictwa krok po kroku”, wyd. Delta, Warszawa 2007 r., s. 40-53.
