Jak leczyć zapalenie wymienia o charakterze zakaźnym i środowiskowym?
Żywienie cieląt - radzimy, na co zwracać uwagę, wybierając paszę
Zobacz także
Prawidłowy odchów cieląt ma bezpośredni wpływ na późniejsze przyrosty masy ciała, wydajność mleczną, zdrowotność oraz zdolności do rozrodu. Zapewnienie właściwych warunków odchowu to przede wszystkim utrzymanie cieląt w pomieszczeniu o odpowiednich warunkach zoohigienicznych, zadawanie paszy dostosowanej do wieku i masy ciała cielęcia oraz dbanie o ciężarne samice i obecność obsługi przy porodzie. Bardzo ważne funkcje pełnią rutynowe badania cieląt i ich stała obserwacja. Najważniejszym czynnikiem w prawidłowym i efektywnym odchowie cieląt jest żywienie. Z badań wynika, że najwięcej upadków cieląt jest spowodowanych nieprawidłowym żywieniem w pierwszych tygodniach życia. W Polsce całkowita śmiertelność cieląt w stadach ocenianych wynosi 10-15 %.
Zapotrzebowanie pokarmowe cieląt
Okres żywienia cieląt dzieli się na fazy uzależnione od wieku, ponieważ zapotrzebowanie na składniki pokarmowe zmienia się wraz z rozwojem zwierzęcia oraz zaplanowanym tempem wzrostu. Cielęta powinny otrzymywać dawkę paszową zbilansowaną pod względem białka, energii, suchej masy, składników mineralnych oraz witamin. Odchów cieląt trwa do 4-6 miesiąca życia (do osiągnięcia określonej masy ciała, w zależności od tego czy cielę jest utrzymywane w hodowli na remont stada-jałówka hodowlana, czy jako cielę rzeźne- buhajki). Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe zmienia się również w zależności od warunków środowiska i systemu w jakim się je utrzymuje. Zwierzęta utrzymywane w niższych temperaturach (np. na zewnątrz w domkach z wybiegami) mają wyższe zapotrzebowanie na energię. Szacuje się, że aż 15 % więcej paszy pobierają cielęta z zimnego chowu.
Okres pojenia siarą
Fundamentalne znaczenie w prawidłowym odchowie cieląt ma siara. Cielęta rodzą się z nierozwiniętym układem immunologicznym, który prawie nie produkuje przeciwciał. Dlatego młode po porodzie są tak silnie narażone na infekcje wywołane różnymi patogenami. Najważniejsze dla rozwoju układu odpornościowego cieląt jest jak najszybsze podanie siary po urodzeniu. Siara jest bogata w substancje odżywcze i immunoglobuliny różnego typu. Jej jakość maleje wraz z upływem godzin od porodu. Siara powstaje w gruczołach mlekowych krowy na kilka dni przed porodem i jest produkowana przez kolejnych kilka dni po porodzie. W kolejnych dniach od porodu w siarze krów spada zawartość substancji odpornościowych, ale również zmienia się ich przyswajalność u cieląt. Wczesne podanie siary jest uzasadnione, szczególnie ze względu na konieczność ochrony młodych przed schorzeniami.
Skład siary zależy od jakości żywienia krowy przed porodem, numeru laktacji oraz sezonu ocielenia, zdrowia oraz wydajności. Podczas pierwszego doju po porodzie, można pozyskać od kilkunastu mililitrów do 15 litrów siary. Kolejne porcje mleka mają coraz mniejszą zawartość białka, tłuszczu, białko serwatki, immunoglobulin (1dzień po porodzie 54 g/l, 10 dzień po porodzie 4,2 g/l).
W dużych fermach cielęta są pojone siarą zdojoną od matki, raczej rzadko są podstawiane bezpośrednio pod wymię. Najczęściej pierwsze porcje siary zdaja się ręcznie, później dojarką mechaniczną. Podczas doju bardzo ważna jest ocena zdrowotności wymienia, jego czystość, higiena rąk dojarza i sprzętu używanego do doju, czystość porodówki. Podanie siary zanieczyszczonej częstokroć skutkuje pierwszymi biegunkami i schorzeniami bardzo wrażliwego układu pokarmowego. Siara pełni funkcje ochronne, odżywcze, energetyczne oraz przeczyszczające. Dzięki niej usuwany jest kał płodowy- smółka.
Cielęta, które otrzymują siarę bezpośrednio po urodzeniu mają dużo większe szanse na zdrowy i efektywny odchów. Na ogół siarę podaje się nie później niż 2 godziny po porodzie, w ilości nie przekraczającej 3,5% masy ciała (1-1,5 kg). Najlepszym sposobem podawania siary jest dopuszczenie cielęcia bezpośrednio do matki, ponieważ wypija wtedy idealne ilości siary w małych porcjach rozcieńczając je śliną. Cielęta, które otrzymują siarę bezpośrednio z wiadra lub smoczka piją łapczywie, w dość dużych porcjach, co może wywołać nieprawidłowości ze strony układu pokarmowego i oddechowego.
czytaj dalej...
