Bocian jako symbol
W kulturze słowiańskiej bocian biały jest źródłem wielu wierzeń i przesądów. Warto poznać kilka z nich:
- Najpopularniejszym mitem, który do dziś powtarza się szczególnie małym dzieciom, jest oczywiście ten o noworodkach przynoszonych w chuście trzymanej przez bociany w dziobach. Może to wynikać z tego, że kiedyś na wsiach wiele maluchów rodziło się właśnie wraz z nadejściem okresu przylotu tych ptaków, a sytuacja taka była zapewne konsekwencją spotkań po szczęśliwie zakończonych żniwach.
- Pojawienie się bocianów białych w czyimś domostwie odbierano jako znak zbliżającej się wiosny, budzenie się przyrody do życia, a tym samym – zapewnienie danej rodzinie szczęścia.
- Kiedyś wśród ludów słowiańskich wierzono, że dusza po śmierci zamienia się w… bociana. To sprawiało, że od zawsze uważano go za ptaka nietykalnego, objętego zwyczajową ochroną, o którego wypada się troszczyć. I tak też jest do dziś.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
- Bejček V., Ptaki wędrowne. Leksykon przyrody, Warszawa 2004, s. 40–41.
- Kruszewicz A., Ptaki Polski. Encyklopedia ilustrowana, Warszawa 2013, s. 44–45.
- Mały słownik zoologiczny: ptaki, t. 1, red. P. Busse, Warszawa 1990, s. 53.
- Sokołowski J., Ptaki Polski. Atlas, Warszawa 1988, s. 144–145.
- Svensson L., Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Przewodnik Collinsa, tłum. D. Graszka-Petrykowski, Warszawa 2013, s. 84–85.