Choroby i szkodniki leszczyny. Prezentujemy skuteczne metody zwalczania

Zobacz także

Wielkopąkowiec leszczynowy (Phytoptus avellanae)

Szpeciel ten powoduje nabrzmiewanie pąków liściowych, które w maju i czerwcu zasychają. Zasiedlone pąki łatwo odróżnić od zdrowych. Obecnie brak jest zarejestrowanych środków do zwalczania wielkopąkowca.

Paciornica leszczynowianka (Contarinia corylina)

W efekcie żerowania larw powstają narośle na kwiatostanach męskich (kotki), które przez to stają się nabrzmiałe. Pojawianie się szkodnika można zaobserwować od połowy sierpnia, po żerowaniu przenosi się do gleby, by przezimować. Na szczęście paciornica rzadko zasiedla leszczynę, występuje najczęściej po silnym uszkodzeniu kwiatostanów męskich przez mrozy. Zaleca się, by wycinać i palić porażone kotki oraz głęboko uprawiać glebę wokół roślin.

Dłużynka leszczynówka (Oberea linearis)

Na przełomie maja i czerwca samice chrząszczy niszczą młode pędy, zjadając ich wierzchołki, następnie składają jaja. Wylęgłe larwy żerują pod korą i w rdzeniu pnia, drążąc w nim liczne korytarze. Zaleca się głęboką uprawę gleby wokół roślin, zabiegi chemiczne zaś stosuje się w okresie żerowania chrząszczy – te same środki co w przypadku słonkowca orzechowca. Można również otrząsać szkodniki na uprzednio ułożone płachty.

Pozostałe szkodniki nie wyrządzają znacznych szkód, bytując w mniejszym nasileniu, są to m.in.: przędziorki, głównie przędziorek chmielowiec i przędziorek leszczynowiec, misecznik śliwowy, mszyca leszczynowa.

Autor: inż. Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Bielenin A., Meszka B., „Choroby krzewów owocowych”, wyd. Plantpress, Kraków 2009 r., s. 121–127.

Czarnocka A. (red.) „Program ochrony roślin sadowniczych 2014”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r.

Łabanowska B.H., „Szkodniki krzewów owocowych”,wyd. Plantpress, Kraków 2013 r., s. 186–197.

Mika A., „Sad dochodowy”, wyd. Hortpress, Warszawa 2010 r., s. 305–306.

Zdyb H., „Leszczyna”, PWRiL, Warszawa 2010 r., s. 191–199.