Jakie pasze dla trzody chlewnej? Podpowiadamy!
Choroby trzody chlewnej - przegląd i objawy
Zobacz także
Bakteryjne choroby trzody chlewnej
Różyca
Jest chorobą bardzo często występującą w polskich hodowlach. Częściej ujawnia się u zwierząt trzymanych w złych warunkach środowiskowych. Objawy zależą o postaci choroby. W przebiegu nadostrym temperatura może przekraczać 42 stopnie. Pojawia się silne zaczerwienienie skóry podbrzusza i ryja, zaraz potem świnie padają. W postaci ostrej zwierzęta są osłabione, spada apetyt, następnego dnia pojawiają się plamy na skórze. W postaci pokrzywkowej pojawiają się charakterystyczne romboidalne zabarwienia skóry, na początku różowe, później fioletowe. Po paru dniach choroby świnie zdrowieją. Postać przewlekła charakteryzuje się wystąpieniem zapalenia wsierdzia lub stawów.
Bruceloza
Objawy choroby mogą zmieniać się w trakcie zakażenia. Najczęściej obserwuje się ronienia i rodzenie słabo rozwiniętych lub martwych prosiąt. Błony płodowe przyjmują ciemne zabarwienie. U knurów może pojawić się zapalenie jąder prowadzące później do niepłodności. W zależności od lokalizacji patogenu mogą wystąpić także kulawizny, obrzęki stawów i porażenia.
Leptospiroza
U świń zakażenie wiąże się głównie ze stratami w rozrodzie i odchowie. Maciory rodzą martwe lub słabe prosięta. Zwierzęta często chorują bez widocznych objawów, choć nawet wtedy choroba powoduje straty ekonomiczne.
Gruźlica
Ma znaczenie głównie jako zoonoza. Do zakażenia u świń najczęściej dochodzi drogą pokarmową. W tym przypadku występują cuchnące biegunki, brak apetytu, zgarbienie.
Bronchopneumonia enzootyczna
Jest to mykoplazmowe zapalenie płuc. Objawy pojawiają się głównie ze strony układu oddechowego w postaci przewlekłego, suchego kaszlu. Świnie chudną, chociaż przeważnie apetyt jest zachowany. Choroba przebiega w stadzie z niską śmiertelnością.
Pastereloza
Rzadko występuje jako jedyne zakażenie. Najczęściej wikła zapalenia płuc wywołane przez inne drobnoustroje. Tak jak i w innych chorobach układu oddechowego dominującymi objawami są kaszel, duszność i wypływ z nosa.
Zakaźne zanikowe zapalenie nosa (ZZZN)
Choroba wywoływana jest przez wiele czynników zakaźnych, przede wszystkim toksynotwórcze szczepy Pasteurella multocida i Bordetella bronchiseptica. Do zakażenia dochodzi w pierwszych tygodniach życia. Charakterystyczne jest zdeformowanie trzewioczaszki, skrócenie szczęki i wycieki z nosa. Straty wynikają głównie ze słabego wykorzystania paszy i spadków przyrostów.
Streptokokoza
Obecnie w chlewniach dominuje postać płucna streptokokozy. Poza tym bakterie mogą powodować także zapalenie opon mózgowych, stawów i zmiany na terenie serca. Tym zjawiskom towarzyszy wysoka gorączka. Prosięta rodzą się zdrowe, ale po pierwszej dobie przestają ssać. Ich stawy stają się gorące i bolesne, przez co zwierzęta niechętnie się poruszają. Szybko padają.
Pleuropneumonia
Najczęściej chorują zwierzęta do 6 miesiąca życia. Może mieć gwałtowny przebieg. Występuje wtedy silna duszność i gorączka oraz sinica skóry całego ciała. Szybko dochodzi do padnięć. W łagodniejszej postaci występuje kaszel, wypływ z nosa, sinica obwodowych odcinków kończyn i uszu.
Zespół zaburzeń oddechowych świn (PRDC)
Uważany jest obecnie za najczęstszą przyczynę padnięć prosiąt odsadzonych i tuczników. Wywoływany jest przez inwazję kilku drobnoustrojów (wirus PRRS, wirus grypy, bakterie Pasteurella i inne). Zazwyczaj obserwuje się kaszel, duszność i zahamowanie przyrostów. Przebieg choroby zależy od rodzaju patogenów, które ją wywołały.
Choroba Glassera
W jej przebiegu dochodzi do zapalenia błon surowiczych organizmu (otrzewnej, opłucnej i osierdzia) oraz stawów. Charakteryzuje się nagłymi, licznymi padnięciami. Chorują zazwyczaj warchlaki i tuczniki. U nich pojawia się wysoka gorączka, apatia i niechęć do poruszania się. Przewlekle chore zwierzęta wykazują słabe przyrosty.
Dyzenteria
Powoduje duże straty ze względu na znaczny spadek przyrostów. Krwawa, śluzowata biegunka szybko doprowadza do odwodnienia i śmierci.
Spirochetoza
Objawy przypominają te w dyzenterii, stąd łatwo pomylić się w diagnozie. Straty wynikają ze zmniejszonego przybierania na wadze młodych świń. Charakterystyczny jest szary, rzadki kał.
Rozrostowe zapalenie jelit
Występuje głównie w grupie warchlaków i tuczników. W jej przebiegu dochodzi do bakteryjnego zapalenia błony śluzowej jelit. U młodych zwierząt częstsza jest forma przewlekła, w której rzadko dochodzi do rozwinięcia się objawów. Czasami wystąpi biegunka i słaby apetyt.
Salmoneloza
Jest szczególnie ważną chorobą ze względu na możliwość zarażenia się człowieka. Zaobserwować można żółtą, wodnistą biegunkę trwająca kilka dni. Prosięta mają podwyższoną temperaturę ciała i nie chcą przyjmować pokarmu. Bakteria szybko rozprzestrzenia się w stadzie. Uwagę zwraca zaczerwienienie uszu i brzucha u niektórych osobników.
Kolibakterioza
To najczęstsza przyczyna biegunek u prosiąt. Występuje u noworodków lub w okresie zmiany paszy. Kał jest żółtawy, papkowaty, później wodnisty. Jak w przypadku innych biegunek prosięta słabo wykorzystują paszę, dochodzi do odwodnienia i osłabienia. Nie leczona może prowadzić do śmierci.
Choroba obrzękowa
Wywoływana jest przez toksyny pewnych szczepów bakterii E.coli. Pojawiają się obrzęki oczu, nosa i tkanki podskórnej w różnych częściach ciała. Obrzękowi ulegają także ściana żołądka i jelita. Choroba szybko kończy się śmiercią. Przed padnięciem prosięta mogą wykazywać silną duszność i porażenia kończyn. Nie jest to choroba zaraźliwa, czyli nie przenosi się łatwo między osobnikami.
Bezmleczność poporodowa (zespół MMA)
Charakteryzuje się wystąpieniem zapalenia macicy, gruczołów mlecznych i bezmlecznością z towarzyszącą im gorączką. Za chorobę odpowiedzialnych jest kilka drobnoustrojów. Do czynników predysponujących zalicza się zbyt duże otłuszczenie rodzącej lochy i nieprawidłowe przygotowanie jej do porodu.
Smoleń
Pojawia się na skutek uszkodzeń skóry u osesków. Skóra staje się wilgotna z powodu gromadzącego się na niej wysięku i zwiększonego wydzielania łoju. Może wyglądać jak pokryta pancerzem. Następnie pojawia się silny świąd i wyprysk. Tworzą się strupy. W zapobieganiu ważne jest zapewnienie higieny w kojcach porodowych, odkażanie pępowiny, zwalczanie pasożytów zewnętrznych.
czytaj dalej...
