Chwastnica jednostronna – nieproszony gość upraw kukurydzy i buraków

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Zwalczanie

Szybkie rozprzestrzenianie się chwastnicy niesie za sobą negatywne skutki, dlatego jej pojawieniu się trzeba zapobiegać. Profilaktyka polega przede wszystkim na sprawdzeniu czystości nasion przeznaczonych do siewu. Jeżeli jednak zauważymy wschody, należy je mechanicznie zniszczyć, na przykład przez podorywki. W przypadku roślin okopowych należy uważnie pielić również międzyrzędzia. Jeżeli ilość roślin przekroczy próg szkodliwości, niezbędne jest sięgnięcie po środki chemiczne.

Wszystkie substancje przeznaczone do oprysków mają bardzo wysoką skuteczność. Większości z nich używamy od momentu pojawienia się pierwszych liści do pierwszego rozkrzewienia. Są to przede wszystkim chizalofopy-P-etylenu i chizalofopy-P-tefurylu, których dawka waha się w granicach od 20 do 120 gram na hektar oraz fluazifop-P-butenu w dawce 112,5 – 375 gram na hektar. Niektóre z tych środków mogą zostać użyte obojętnie do poziomu rozwoju chwastnicy i są to na przykład izoksaflutol w proporcji około 80 gram na hektar i glufodinat amonowy, którego waga w przeliczeniu na hektar mieści się w granicy od 0,7 do 1,5 kilograma. Przyjęta dawka jest zależna od stopnia zachwaszczenia uprawy.

Wykorzystanie

Mimo tego, że zawartość pokarmowa jest niska, jej ziarniki są dobrą paszą dla drobiu, a całe rośliny chętnie zjada bydło, dlatego w małych ilościach może być dodawana do kiszonek. Porcje chwastnicy jednostronnej nie powinny być jednak zbyt duże, gdyż w jej łodygach może kumulować się sporo azotu i fosforu.

Z powodu swojego szybkiego rozprzestrzeniania się jest często wykorzystywana w czasie zagospodarowywania ziem zasolonych i zasadowych, a w Stanach Zjednoczonych często wysiewa się ją na pogorzeliska w celu rekultywacji terenu. Jest ona chyba jedyną trawą, która odnajduje zastosowania głównie ze względu na swój wygląd. Przede wszystkim, wykorzystywane są jej kłosy – gęste i duże, często nabiegają krwistoczerwonym kolorem, więc po wysuszeniu prezentują się bardzo ładnie, stanowiąc uroczy dodatek do bukietów, girland i innych ozdób złożonych z kwiatów.

W medycynie ludowej chwastnica nie miała szerokiego zastosowania – nalewka na jej podstawie stanowiła oczyszczający tonik w razie zranień i krwotoków, czasami używano jej do leczenia bólu gardła i wrzodów.

Autor: Katarzyna Kaźmierczak

Bibliografia:

Czubiński T., Paradowski A., „Atlas chwastów dla praktyków”, PWR , Poznań 2014, s.223

Hołbuwicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów, IUNG-PIB, Puławy 2011, s. 63

Paradowski A., „Atlas chwastów, wyd. Plantpress, Kraków 2013, s. 38