Czereśnia Staccato - samopłodna, późno dojrzewająca odmiana. Warto ją poznać!
Czereśnia Summit - duże owoce oraz odporność na mróz i choroby? Tak!
Zobacz także
Czereśnia Summit to kanadyjska odmiana wpisana do krajowego rejestru prowadzonego przez COBORU. Nic dziwnego, ponieważ jest to roślina odporna na mróz, a także bardzo mało podatna na choroby. Oprócz tego zradzane przez nią owoce są naprawdę duże i da się je wykorzystać do wielu celów – czy to deserowych, czy przetwórczych.
Pochodzenie
Summit, podobnie jak czereśnia Lapins, została wyselekcjonowana przez K.O. Lapinsa w Stacji Badawczej w Summerland w Kanadzie. Wszystko dzięki skrzyżowaniu odmian Van i Sam. Mimo że czereśnię tę otrzymano w 1957 r., to na światowy rynek trafiła dopiero w 1973 r.
Opis
Drzewo charakteryzuje się dużą siłą wzrostu i wytwarzaniem mocno rozłożystej, ale kształtnej, korony. Właściwości te sprawiają, że trzeba je uprawiać na podkładkach skarlających. Co do samych owoców, to najważniejszą ich cechą jest pokaźny rozmiar – jedna czereśnia może osiągnąć nawet 11 g wagi. Poza tym będą one ciekawiły wewnętrznym kontrastem, ponieważ ich błyszcząca skórka jest ciemnoczerwona, a miąższ okazuje się jasny. Jego konsystencja jest zbita i twardawa, smak zaś zaskakuje słodkością i lekko winną nutą. W kształcie owoce odmiany Summit są sercowate i przy tym wyraźnie spłaszczone, z mocno widocznym zagłębieniem szypułkowym. Pestka z kolei jest praktycznie idealnie jajowata.
Wymagania
Odmiana Summit będzie potrzebowała stanowiska słonecznego i nieosłoniętego z glebą lekką, najlepiej piaszczysto-gliniastą. Poza tym musi być ona umiarkowanie wilgotna, a jej odczyn powinien być zbliżony do obojętnego.
Uprawa
W wypadku tej odmiany mówi się o podkładce z siewki czereśni ptasiej. Tworzy ona silnie rozrośnięty system korzeniowy. Jej wadą jest, niestety, skłonność do przemarzania, szczególnie w pierwszych latach wzrostu. Przy jej zastosowaniu rozstawa powinna wynosić 5 × 3 m lub 4 × 3 m, co daje 750–830 drzew na hektar. Preferowane formy prowadzenia to wrzecionowa i szpalerowa. Interesujące jest także to, że rozstawa 5 × 3 m pozwala wyprowadzić formę tzw. hiszpańskiego krzaka.
Formowanie „hiszpańskiego krzaka”
- wyprowadza się go tuż po posadzeniu drzewek;
- przewodnik wycina się lub skraca najdalej w trzecim roku, a na konary poświęca się kilka pędów bocznych rozłożonych równomiernie i pod szerokimi kątami;
- po ok. 4–5 latach korony rozłożą się w przeznaczonej im przestrzeni i to właśnie wtedy przystępuje się do skracania konarów.
Zbiór
Summit dojrzewa w szóstym tygodniu dojrzewania czereśni, co przypada zazwyczaj na drugą połowę lipca. Polecane zapylacze to odmiany: Lapins, Bing, Hedelfińska, Van czy Lambert. Trzeba też pamiętać, że owoce Summita osiągną swoją intensywną barwę tylko przy pełnej dojrzałości, wcześniej będą jaskrawoczerwone. Ogólnie notuje się, że odmiana ta plonuje obficie i regularnie, jednak niektórzy sadownicy twierdzą, że drzewo to wcale nie obradza tak intensywnie.
Wytrzymałość
Jak już wspomniano na wstępie, odmiana ta świetnie znosi niskie temperatury i jest raczej odporna na choroby, w tym przykładowo jest mało podatna na raka bakteryjnego. Owoce dobrze też radzą sobie z transportem. Niestety, czereśnie mają dużą skłonność do pękania.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
- Bielicki P., Podkładki, część 2, „Działkowiec”, nr 2/2010, s. 47–48.
- Brzeziński W., Atlas czereśni dla sadowników i szkółkarzy, Gdynia 2012, s. 73.
- Dereń D., Tygodnie dojrzewania odmian czereśni i wiśni, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2006, s. 60.
- Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, Warszawa 1997, s. 145, 148.
- Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 242–245, 251–252.
