Dynia olbrzymia – duże warzywo o bardzo małych wymaganiach. Sprawdź!
Dynie ozdobne – wyjątkowa dekoracja ogrodów i wnętrz
Zobacz także
Pielęgnacja
W roku poprzednim możemy nawieźć glebę obornikiem lub dobrze rozłożonym kompostem. Ważne jest również zastosowanie nawożenia mineralnego, na 100 m2 możemy podać 1,4–2,0 kg N, 1,4–2,0 kg P2O5 i 2,2–3,0 kg K2O. Azot stosujemy w dwóch dawkach przedsiewnie i pogłównie, natomiast nawozy fosforowe i potasowe w całości przedsiewnie. Możemy również wykonywać dokarmianie dolistne co 10–14 dni, np. nawozem wieloskładnikowym – dynia bardzo dobrze reaguje na ten sposób nawożenia. Jeśli nasza gleba jest zbyt kwaśna, musimy wykonać wapnowanie, lecz nie bezpośrednio pod naszą uprawę.
Chwasty nie stanowią dużego zagrożenia w uprawie dyni, gdyż dobrze zacienia ona stanowisko i ogranicza ich wyrastanie. Usuwanie chwastów prowadzimy głównie w jej początkowej fazie rozwoju, kiedy jeszcze liście nie są wystarczająco duże, by osłonić całą powierzchnię gleby. Odchwaszczanie prowadzimy starannie, delikatnie i płytko, aby nie uszkodzić delikatnego systemu korzeniowego dyni. Pod rośliny możemy wyłożyć czarną folię lub agrowłókninę, co dodatkowo uchroni owoce przed zabrudzeniem. Ze względu na stosunkowo duże wymagania wodne powinniśmy nawadniać uprawę, szczególnie w okresie od końca czerwca do końca sierpnia.
Kolejnym często stosowanym zabiegiem pielęgnacyjnym jest cięcie dyni – pędy przycinamy za 5–6. liściem, by pobudzić wyrastanie pędów bocznych. Pamiętajmy również o regulowaniu liczby zawiązków owoców, co poprawia plonowanie – zostawiamy ok. 8–10 zawiązków na roślinie.
Zbiór i przechowywanie
Owoce zbieramy jesienią w pełni dojrzałości, kiedy szypułka zasycha. Przechowujemy je w chłodniejszym pomieszczeniu w 10–13°C i dość niskiej wilgotności powietrza, tak by je dosuszyć. Dobrze przechowane i osuszone owoce mogą być ozdobą naszego mieszkania aż do wiosny.
Wysokiej jakości nasiona dynii znajdziesz tutaj
Autor: inż. Joanna Żołnierkiewicz
Bibliografia:
Biesiada A., „Jak pielęgnować dyniowate?” [w:] „Działkowiec”, nr 7/2007 r., s. 46.
Gajc-Wolska J., Przybył J., „Warzywa dyniowate” [w:] wyd. Działkowiec, Warszawa 2005 r., ss. 28–39; 56.
Dobrakowska-Kopecka Z., Doruchowski R.W., Gapiński M., „Warzywnictwo”, PWRiL, Warszawa 1999 r., s. 101–103.
Legańska Z., Balcerzak J., „Warzywnictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2000 r., s. 188–193.
Narkiewicz M., „Warzywo wielkich możliwości”, [w:] „Kwietnik”, nr 10/2009 r., s. 36.
Skąpski H., Dąbrowska B., „Uprawa warzyw w polu”, wyd. SGGW, Warszawa 1994 r., s. 179–187.
Śmigielska M., „Ciepłolubne” [w:] „Działkowiec”, nr 5/2010 r., s. 16.
