Gęś tuluska – mięsna, nieśna lub ozdobna rasa gęsi

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Żywienie gęsi nieśnych

Hobbyści trzymający ptaki w celach ozdobnych powinni wystrzegać się tuczenia gęsi, ponieważ wpływa to niekorzystnie na ich płodność. Aby dochować się stadka piskląt, jadłospis ptaków należy uzależnić od pory roku. Program żywienia gęsi dzielimy na trzy okresy:

okres nieśności (luty-lipiec) – gęsi, od których chcemy pozyskać zapłodnione jaja, powinny mieć nielimitowany dostęp do mieszanki pełnoporcjowej. Jeśli karmimy je ziarnem (jęczmień, pszenica, owies, śruta kukurydziana), konieczny jest dodatek kredy pastewnej i mieszanki mineralnej. Ponadto podajemy ptakom zielonkę (przed rozpoczęciem okresu wegetacji można oferować im również susz z traw i kiszonki);
okres spoczynku (lipiec-listopad) – w tym czasie gęsi żerują na pastwisku i są dokarmiane ziarnem zbóż (50-150 g/szt. na dobę). Aby dieta pastwiskowa była dobrze zbilansowana, ptaki muszą mieć dostęp do jak najbardziej zróżnicowanych roślin – warto w tym celu wysiewać specjalne mieszanki traw pastewnych;
okres przygotowania do nieśności (grudzień-luty) – zimą gęsi otrzymują 300-350 g/szt. paszy treściwej dziennie. Oprócz zbóż wskazany jest dodatek suszonej zielonki oraz warzyw okopowych i liściastych.

Żywienie gęsi rzeźnych

Dieta ptaków użytkowanych w kierunku mięsnym również dzieli się na trzy okresy:

do 3. tygodnia po wylęgu pisklęta przebywają w wychowalni bez dostępu do wybiegu i są żywione do woli paszą pełnoporcjową o zawartości 22% białka. Od 3-4. dnia życia należy stopniowo przyzwyczajać je do zielonki;
od 4. do 14. tygodnia gęsi otrzymują coraz mniejsze dawki paszy treściwej i coraz więcej zielonki, a od 8.-9. tygodnia żerują na pastwisku. Udział mieszanki zbożowej w ich jadłospisie ograniczamy wtedy do 100-170 g dziennie;
od 15. tygodnia gęsi przebywają w zamkniętych pomieszczeniach i są żywione paszą treściwą, którą pobierają do woli. Tucz trwa do osiągnięcia masy rzeźnej (10-12 kg). Wątroba u tuczonych gęsi tuluskich może osiągnąć wagę nawet 2 kg.

Autor: Małgorzata Długosz

Bibliografia:

Estermann M.-T., „Kury, gęsi, kaczki. Poradnik hodowcy”, Wydawnictwo RM, Warszawa 2009 r., s. 73-78, 84.

Jankowski J. (red.), „Hodowla i użytkowanie drobiu”, PWRiL, Warszawa 2012 r., s. 356, 362-365, 367-370.

Nowicki B. i in., „Rasy zwierząt gospodarskich”, PWN, Warszawa 2011 r., s. 194-195.

Szulc T. (red.) „Chów i hodowla zwierząt”, UPW, Warszawa 2005 r., s. 436-437.