Ule wielkopolskie – odpowiednie do pasiek przy pożytkach wczesnych
Hodowla pszczół – najważniejsze zagadnienia i niezbędne porady!
Zobacz także
- Pszczoła kaukaska zachęca do hodowli swoim łagodnym usposobieniem!
- Pszczoła środkowoeuropejska – gatunek odporny na trudne warunki pogodowe
- Rasy pszczół – charakterystyka czterech najpopularniejszych ras w polskiej hodowli
- Rodzaje miodów różnią się smakiem i wyglądem. Poznaj ich właściwości i zastosowanie!
Do głównego przeglądu ula przystępujemy dopiero przy temperaturze 15-16°C. Uzupełniamy wtedy zapasy, jeśli jest ich mniej niż 5 kg, zmniejszamy lub poszerzamy gniazdo w zależności od siły rodziny i znów kontrolujemy stan czerwiu – w plastrach powinny znajdować się osobniki we wszystkich stadiach rozwojowych, od jaj po poczwarki. W czasie przeglądu głównego ocieplamy gniazdo, rodziny słabe (obsiadające mniej niż 5 plastrów) i bezmateczne łączymy, chore zaś likwidujemy. Ponadto stopniowo odsklepiamy plastry z zapasami (1-2 dm2 co 5-7 dni).
Kolejnego przeglądu należy dokonać wraz z rozpoczęciem pożytku – dokładamy wtedy nowe ramki i montujemy kraty odgrodowe w celu oddzielenia matki od plastrów przeznaczonych do magazynowania miodu. W okresie kwitnienia agrestu pszczoły przystępują do wychowu czerwiu trutowego. Około 10. maja w ulu pojawiają się dojrzałe trutnie i znaczna liczba młodych pszczół – w tym okresie rozpoczyna się rójka, podczas której część robotnic wraz z matką opuści ul w poszukiwaniu gniazda na założenie nowej rodziny. Aby rójka nie okazała się zaskoczeniem, ule należy przeglądać w poszukiwaniu mateczników rojowych, zakładanych na obrzeżach plastrów. Jeśli nie zareagujemy w porę, na 7 dni przed wygryzieniem się z matecznika nowej matki stara matka i większość młodych pszczół opuści gniazdo.
W czasie trwania pożytku unikamy zakłócania pracy pszczół. W jego najintensywniejszej fazie należy jednak sprawdzać, czy plastry nie są już zapełnione dojrzałym miodem. Jeśli tak jest, trzeba je wymienić, ponieważ ciasnota spowodowania brakiem miejsca na składowanie nektaru źle wpływa na czerwienie matki i przyczynia się do powstawania nastroju rojowego.
Po ostatnim miodobraniu przychodzi pora na prace przygotowujące rodzinę do zimowli. Przeglądy prowadzone późnym latem i jesienią mają na celu kontrolę siły rodziny i ewentualnie uzupełnienie jej zapasów. Stan uli należy sprawdzać również zimą, zwłaszcza w czasie odwilży – podczas ciepłych zim matki często przedwcześnie się czerwią, co niekorzystnie wpływa na wiosenną siłę rodziny.
Zapobieganie nastrojowi rojowemu
Nastrojowi rojowemu zapobiega się przez poszerzanie gniazda i dobre wietrzenie. W okresie pożytku wskazany jest nadmiar wolnego miejsca w ulu – nektar zbierany przez pszczoły cechuje się wysoką zawartością wody, która musi dopiero odparować. Aby zapewnić rodzinie dobrą wentylację, latem wylot ula otwiera się na całą szerokość. Jeśli po dokonaniu majowego przeglądu zauważymy mateczniki rojowe, konieczne może okazać się stworzenie odkładu (nowej rodziny) lub okresowy podział rodziny. Ryzyko rójki jest wysokie również w czerwcu, gdy następuje dwu- lub trzytygodniowa przerwa w noszeniu nektaru. Mniej skłonne do rojenia się są rodziny, które mogą w tym czasie zbierać nektar z maliny, białej koniczyny czy robinii akacjowej.
czytaj dalej...
Komentarzy (3)
mart
Dodano: 2015-04-09 16:42:59czy prawdą jest, ze matki rojowe obciązone są genem rojliwości?
maja
Dodano: 2015-04-13 14:02:22tak, ale nie pozbywajmy sie tego genu, poniewaz wyeliminowanie go doprowadzi do zaglady pszczol.
seba
Dodano: 2016-01-04 16:48:34Pszczoły się roiły, roją się i będą się roić, człowiek nie jest w stanie zmienić DNA pszczoły które tworzyły się dziesiątki tysięcy a nawet miliony lat. Hodowcy matek selekcjonują i dobierają odpowiednie rasy i linie ale tym sposobem nigdy nie doprowadzą do powstania pszczoły nierojliwej co najwyżej z ograniczoną tendecją do rójki, poz PS: ale tragedią by było jak naukowcy by tak skrzywdzili te pożyteczne owady