Hodowla ślimaków afrykańskich - kulinarnego rarytasu eksportowego

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Temperatura

Ślimaki afrykańskie, pomimo egzotycznego rodowodu, dobrze czują się w polskim klimacie umiarkowanym. Optymalna temperatura do tuczu przedstawicieli obu gatunków Helix aspersa została ustalona na 20°C (+/- 2°C). Dolna granica aktywności ślimaków afrykańskich oscyluje wokół 12°C, a górna wynosi 30°C. Gdy zwierzętom jest zbyt zimno, przechodzą w stan hibernacji (snu zimowego) z kolei zbyt wysokie temperatury mogą stać się przyczyną estywacji (zapadnięcia w sen letni). Są to elementy naturalnego cyklu ślimaczego życia – po okresach uśpienia przychodzą okresy wzmożonej aktywności, gdy zwierzęta się rozmnażają. Podczas zimowego spoczynku ślimaków temperatura w chłodni powinna utrzymywać się na poziomie 5°C (+/-2°C) i nie wolno dopuścić do jej spadku poniżej 0°C. Czas potrzebny na wybudzanie z hibernacji wynosi 1-2 dni, a po kolejnych 10-15 dniach kondycjonowania zwierzęta przystępują do godów i rozrodu.

Wilgotność

Wilgotność względna optymalna dla rozwoju ślimaków wynosi 90% (+/-5%, podczas hibernacji 75%). Takie warunki sprzyjają aktywności zwierząt i pomagają osiągnąć dobre wyniki tuczu. Niedobory wilgoci sprawiają, przy ujściu muszli ślimaka powstaje epifragma – jej wytworzenie może doprowadzić do estywacji i wad rozwojowych mięczaka. Jeśli wskaźnik wilgotności wzrośnie ponad miarę, skutkiem takiego stanu rzeczy może być wypadnięcie ciała ślimaka z muszli i jego śmierć.

Wodę do picia dostarcza się ślimakom w płytkich naczyniach, które zaleca się wyłożyć płaskimi kamieniami, aby zwierzęta się nie potopiły. Dodatkowo należy stosować zraszanie wodą o temperaturze 18-22°C, najlepiej w formie rozpylania mgławicowego. Woda podawana ślimakom musi być wolna od chloru. Aby mieć pewność co do jej dobrej jakości, warto przeprowadzać co pół roku badania laboratoryjne. Na fermie zaleca się ponadto zainstalować filtr, który będzie usuwał z wody zanieczyszczenia.

Podłoże

Kolejnym niezwykle istotnym czynnikiem, wywierającym decydujący wpływ na dobrostan ślimaków, jest jakość ziemi, na której bytują. Powinna mieć lekką strukturę, by zwierzęta mogły w niej łatwo wykopać dołki pod składanie jaj, ale jednocześnie musi dobrze utrzymywać wilgoć. Nie może oblepiać ciała ślimaka i powinna mieć odczyn neutralny, choć dopuszczalny jest też lekko zasadowy. Ślimaki zjadają ziemię, podłoże musi więc cechować się wysoką zawartością węglanu wapnia, który pokryje zapotrzebowanie zwierząt na składniki mineralne. W hodowli ślimaków stosuje się trzy typy mieszanek podłoża:

kompost, piasek i węglan wapnia z dolomitem w postaci pyłu (w stosunku 6:3:1),
kompost, piasek, torf wysoki i węglan wapnia (3,5:5:1:0,5),
torf wysoki, piasek, węglan wapnia i dolomit (4,5:4:1:0,5).

Najlepszy piasek to ił osadowy, który nie będzie ranić delikatnych ciał ślimaków. Każdą mieszankę przed zastosowaniem należy poddać dezynfekcji przez parowanie.

czytaj dalej...