Miód spadziowy - ciemnobrunatny kolor, korzenny zapach i liczne właściwości zdrowotne
Hodowla trzmieli - popularnych zapylaczy roślin uprawnych i upraw szklarniowych
Zobacz także
Tworzenie rodziny
Najlepszą metodą na założenie rodziny trzmieli jest samodzielne schwytanie młodej matki. Najlepszym momentem do polowania jest marzec, wtedy zapłodnione samice wychodzą z zimowli. Należy się wtedy przygotować poprzez zakup siatki entomologicznej i poprzez zdobycie fachowej wiedzy rozróżniania płci i gatunków trzmieli. Najlepszym gatunkiem jest trzmiel rudy. Młode matki rozpoznaje się po niskim locie, podczas którego zapłodnione samice poszukują miejsc na gniazdo. Samice posiadające pyłek kwiatowy w koszyczkach, najprawdopodobniej już złożyły jaja w nowo wybudowanych gniazdach dlatego nie warto ich chwytać.
Jeśli polowanie się uda, należy wpuścić do izolatora samicę, która po pewnym czasie znajdzie otwór w ulu i założy tam gniazdo. Aby sprawdzić jak rozwija się hodowla, można obserwować czy samica pracuje, zbierając pyłek na kwiatach jasnoty lub zapukać w ul. Jeśli rodzina się rozrasta usłyszymy charakterystyczne bzyczenie. Po 3-4 tygodniach można zdjąć izolator i wypuścić trzmiele na pożytki. Owady będą codziennie wracać do ula, a młode samice zasiedlą najbliższą okolicę i utworzą kolejne rodziny trzmieli.
Jeśli potrzebujemy zapylaczy w szklarni, tak przygotowany, zasiedlony ul, można przenieść w miejsce docelowe. Należy pamiętać o tym, że np. pomidory nie wydzielają nektaru, tylko pyłek, dlatego aby zapewnić dostęp po pokarmu tunel lub szklarnia muszą być w ciągu dnia otwarte. Trzmiele zbierają pyłek z pomidorów, ale nektar jest im tak samo potrzebny, dlatego dobrze jest w okolicy posadzić np. maliny, które wydzielają bardzo dużo nektaru.
Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska
Bibliografia:
- Pszczelnictwo. Pod redakcją Prabuckiego J., Albatros, Szczecin 1998, ISBN 83-85796-70-3, 48-53
- Owady użytkowe. Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Wilkańca, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, Poznań 2002, ISBN 83-7160-281-2, 101-106
- Bionomia, chów i wykorzystanie trzmiela ziemnego Bombus terrestris (Linnaeus, 1758) do zapylania upraw szklarniowych. Biliński M., Zeszyty Naukowe Instytutu Sadownictwa i kwiaciarstwa, Puławy 2002, ISBN 83-88707-42-6, 17
- Sezonowa hodowla trzmieli. Hasło ogrodnicze 2007/10, 89-90