Jak rozpoznać płeć u królika? Sposoby prawidłowego określenia płci

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Krok drugi: identyfikacja płci

Aby określić płeć królika, należy delikatnie naciągnąć palcami skórę nad jego narządami płciowymi i pod odbytem. U samczyków zobaczymy niewielki wyrostek, przypominający rurkę, u samiczek natomiast w bardzo małej odległości od odbytu będzie widoczny otworek z zagłębieniem w kształcie litery Y. Jeśli nie jesteśmy pewni, czy prawidłowo rozpoznaliśmy płeć naszych zwierząt, warto porównać je z dorosłymi, w pełni rozwiniętymi królikami. Jeżeli i to nie rozwieje naszych wątpliwości, należy rozsadzić wszystkie króliki do osobnych klatek. Takie rozwiązanie jest jednak nieekonomiczne – o ile samce muszą przebywać osobno ze względu na agresję wobec przedstawicieli swojej płci, o tyle samice pochodzące z tego samego miotu zazwyczaj się tolerują i mogą mieszkać razem nawet przez całe życie. Ostatecznym wyjściem jest konsultacja z lekarzem weterynarii, doświadczonym w leczeniu królików.

Niepożądane kojarzenia krewniacze

Zapobieganie niepożądanym kryciom leży w interesie hodowcy. Istotną wadą kojarzeń między rodzeństwem jest bowiem tzw. depresja inbredowa, w wyniku której notuje się wysoką śmiertelność potomstwa takich par i niską płodność oraz plenność tych królików, które przeżyły. Zwierząt pochodzących z inbredu w ogóle nie należy rozmnażać, ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia genów letalnych w kolejnych pokoleniach. Wady tego typu prowadzą do przedwczesnej śmierci obciążonych osobników. Nie bez znaczenia jest również fakt, że przedwczesna ciąża może wpłynąć negatywnie na rozwój młodych samic. Królice, które zbyt szybko zostały matkami, częściej porzucają i zagryzają swoje młode.

Autor: Małgorzata Długosz

Bibliografia:

Bombik E. i inni, „Produkcja zwierzęca”, cz. 3, wyd. REA, Warszawa 2010 r., s. 95.

Kożuszek R., ‘Odchów królicząt’ [w:] „Tygodnik Rolniczy”, nr 27/2010 r., s. 44-45.

Nałęcz-Tarwacka Produkcja zwierzęca, cz. III, red. T., Hortpress, Warszawa 2012, s. 452-453.

Repeć H., „Poznaj króliki futerkowe” [w:] „Lubelskie Aktualności Rolnicze”, nr 9/2014 r., s. 34-36.

Stern A., „Przydomowy chów królików”, wyd. Multico, Warszawa 2014 r, ss. 39, 53, 57-58.

Szulc T., (red.), „Chów i hodowla zwierząt”, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2013 r., s. 493.