Jak uprawiać pomidory pod osłonami? Dzielimy się wskazówkami

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe

Pomidor ma stosunkowo wysokie wymagania pokarmowe. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje dużo fosforu oraz magnezu. Na wyprodukowanie 1 kg owoców potrzeba przeciętnie w uprawie wiosennej 1,8–2,5 g N, 2,6–5,0 g P, 0,3–0,5 g K, 4,5–5,0 g Ca, 0,5–0,7 g Mg, a w uprawie jesiennej 2,5–3,5 g N, 3,4–6,0 g P, 0,5–1,2 g K, 4,5–5,0 g Ca, 0,5–1,0 g Mg. Największą ilość składników pokarmowych pomidor pobiera w okresie wzrostu wegetatywnego.

Potrzeby nawozowe są zależne od zasobności gleby, wysokości plonu oraz długości okresu wegetacyjnego. W produkcji pomidorów pod osłonami stosuje się przeważnie nawożenie mineralne. W uprawie w gruncie pod folią lub szklarni można zastosować nawożenie organiczne – przed siewem, przed sadzeniem rozsady oraz pogłównie.

Dawkę nawozową ustala się na podstawie analizy chemicznej podłoża oraz części wskaźnikowej rośliny, jaką jest piąty liść od wierzchołka. W uprawie hydroponicznej musi być ustalony ścisły skład chemiczny pożywki.

Pomidor jest wrażliwy na świeże wapnowanie, w celu odkwaszenia gleby polecane są nawozy wapniowo-magnezowe.

Odmiany

Dobór odmiany prowadzi się, uwzględniając rodzaj uprawy. W produkcji towarowej wyróżnia się odmiany mieszańcowe odporne na wybrane patogeny i szkodniki. Znakowane są one względem odporności: Tm – wirus mozaiki tytoniu; C1-5 – brunatna plamistość liści pomidora, rasy 1-5;

F1-2- fuzaryjne więdnięcie pomidora, rasy 1-2; V lub Va – werticylioza; Oi lub Lt – mączniak prawdziwy; TYLC – wirus żółtej mozaiki; BW – choroby bakteryjne; Wi lub S – srebrzystość liści; N – nicienie; Fr lub Forl – tolerancja na fuzariozę zgorzelową pomidora; P, K lub Pl – tolerancja na porażenie korkowatością korzeni; Ph lub Pi – tolerancja na zarazę ziemniaka na pomidorze. Dla przykładu: odmiana Bekas F1 o odporności TmC3F nadaje się do uprawy w szklarni i tunelu oraz prowadzona jest w uprawie jesiennej.

W uprawie pod osłonami odmiany pomidora rozróżnia się ze względu na wielkość owoców, tj. drobnoowocowe 10–20 g, średnioowocowe 80–120 g, mięsiste 130–150 g, wielkoowocowe powyżej 150g. Dzieli się je także na silnie rosnące oraz samokończące.

Produkcja rozsady

Prawidłowo rozwinięta, nadająca się do wysadzenie, rozsada powinna mieć 5–6 wytworzonych liści, pędy o grubości 4–7 mm, wysokość 18–30 cm, a średnicę bryły korzeniowej 8–12 cm. Dodatkowo powinna być krępa, nieuszkodzona, starannie wypielęgnowana, pozbawiona żółtych liści oraz wolna od patogenów.

Produkcja takiej rozsady wymaga dużego nakładu pracy, wielu prac pielęgnacyjnych oraz optymalnych warunków termicznych, wodnych i świetlnych. Podczas wschodów temperatura powietrza i podłoża nie powinna być niższa niż 22°C i nie wyższa od 26°C. W późniejszych fazach optymalna do rozwoju jest 18–20°C.

Z 1 g nasion wytworzy się 200–250 szt. Przed wysiewem stosuje się zaprawianie. Nasiona wysiewa się do skrzynek, doniczek lub na tace wypełnione podłożem. Podłoża, jakimi uzupełnia się pojemniki, to głównie substrat torfowy, kompost korowy, podłoże mieszane z torfem wysokim lub ziemia odkażona termicznie. Podłoże powinno być ugniecione. Nasiona wtedy lepiej kiełkują. Do ugniatania można stosować deseczkę z uchwytem, np. packę murarską. Następnie prowadzi się wysiew rzutowy lub punktowy co 1–2 cm, w rzędach w odległości 3–5 cm. Wysiewa się ok. 1–2 g nasion na skrzynkę. W dalszym etapie powinno się przykryć nasiona piaskiem lub przesianym podłożem (0,5 cm warstwa). Skrzynki można przykryć szkłem lub folią w celu podniesienia wilgotności i ciepła. Przeciętnie produkcja rozsady trwa 60–70 dni – wiosenna, 35–45 dni – jesienna.

Siewki po 10–14 dniach pikuje się do doniczek z torfem o podwyższonej zawartości mikro- i makroskładników. Polecane są doniczki bez dna o średnicy 8–10 cm lub plastikowe ze średnicą 9–10 cm. Można także pikować siewki do skrzynek w rozstawie 4x4 cm. Podczas tego zabiegu przeprowadza się selekcję siewek. Pojemniki należy tak ustawiać, by rośliny siebie wzajemnie nie zacieniały.

W uprawie hydroponicznej nasiona wysiewane są punktowo do paluszków z wełny mineralnej z pożywką, które umieszcza się w styropianowych tacach. Po wykształceniu liścieni prowadzi się pikowanie. Paluszki przenosi się do kostek z wełny mineralnej o wyprofilowanym otworze. Kostki powinny być nasączone pożywką. Należy co jakiś czas sprawdzać odczyn i stężenie składników (EC) w wełnie mineralnej.

Rozsada szczepiona

W celu zabezpieczenia pomidorów przed patogenami glebowymi stosuje się szczepienie odmian uprawnych na podkładkach z odpornością. Dodatkowo tą metodą zwiększa się wzrost systemu korzeniowego. Odmiany wirusoodporne powinny być szczepione na podkładkach wirusoodpornych, by nie doprowadzić do powstawania nowych ras wirusa. Szczepienie może być prowadzone na cztery sposoby: w szparę boczną, w klin, wierzchołkowe na siodełko i przez stosowanie. Czasem prowadzi się szczepienie metodą japońską. Warunki produkcji rozsady szczepionej są takie same jak u nieszczepionej.

czytaj dalej...