Jakie sadzonki wiśni wybrać? Praktyczne wskazówki
Zobacz także
Innym sposobem rozmnażania wiśni są odrosty korzeniowe, które występują wokół drzewa matecznego. Wykorzystuje się tu dobrze ukorzenione odrosty powstające wczesną wiosną i latem, jednak trzeba mieć pewność, że wyrastają one z drzewa matecznego niepowstałego ze szczepienia lub okulizacji. Tylko to pozwala stwierdzić, że odrosty pochodzą z interesującej nas odmiany wiśni, a nie z podkładki. Z tego powodu metoda ta, mimo że prostsza od szczepienia, jest wybierana rzadziej w uprawie amatorskiej.
Przechowywanie sadzonek
Najlepiej sadzić sadzonki niezwłocznie po ich zakupie, jeśli jednak ze względu na pogodę nie można tego zrobić od razu, należy je odpowiednio przechować. Najlepszym sposobem jest obsypanie ich korzeni ziemią lub trocinami, a następnie obfite podlanie. Należy pamiętać, by przenosząc drzewka, zawsze chwytać je poniżej zgrubienia po okulizacji, w innym przypadku można uszkodzić młode pędy lub spowodować opadnięcie pąków.
Ceny sadzonek
Przykładowe ceny sadzonek wiśni:
- Wiśnia w balocie – 13-20 zł, za drzewko o wysokości 140-160 cm
Odmiany
Najczęściej w naszym kraju uprawiana jest wiśnia pospolita, która jest gatunkiem pośrednim pomiędzy czereśnią a wiśnią karłowatą, zwaną inaczej wisienką stepową. Ze względu na wysokość wiśnie dzielą się na dwie grupy: krzewiaste i drzewiaste. Odmiany krzewiaste, do których zalicza się np. Łutówka i Ostheimska, pozostają niewielkie, a ich gałęzie się przewieszają. Natomiast odmiany drzewiaste dorastają do wysokości 8 m i mają wzniesione gałęzie. W tej grupie wyróżnia się: amarelki, goryczki, sokówki i szklanki. W uprawie występują ponadto kwasówki o cechach charakterystycznych dla drzew wiśni, ale owocach podobnych do czereśni, oraz czerechy, czyli drzewka przypominające czereśnie, natomiast z owoców podobne do wiśni.
Pielęgnacja
Niezwłocznie po posadzeniu należy przyciąć sadzonki wiśni, co pobudzi je do wzrostu. Przewodnik skraca się nieznacznie, jednak pozostałe konary obcina się o jedną trzecią, na wysokości powyżej drugiego pąka, licząc od nasady. Należy również usunąć wszystkie wyrastające z nich pędy. Jeśli na drzewku są pędy grubsze od przewodnika, wycina się je wszystkie. Tak samo postępujemy z pędami wyrastającymi na wysokości poniżej 40 cm. Później, co 4-5 lat, przeprowadza się cięcie zachowawcze, podczas którego obcina się martwe pędy. Wszystkie miejsca cięcia o średnicy 3-5 cm trzeba posmarować maścią ogrodniczą, która pobudza bliznowacenie.
Autor: Justyna Czerwieniec
Bibliografia:
- Grzyb Zygmunt S., Rozpara Elżbieta „Wiśnie”, Hortpress, Warszawa 2009, s. 20-28.
- Klimek Grzegorz „Sadownictwo”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 200, s. 137-145.
- Mika Augustyn „Sad dochodowy”, Hortpress, Warszawa 2010, str. 260-273
- „Pomologia”, pod red. prof. dr Rejmana Aleksandra, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1994, s. 250-274.
- Prat Jean-Yves „ABC sadownictwa”, wyd. Delta, Warszawa 2012, s. 60-65.
- „Sadownictwo”, pod red. prof. dr Pieniążka S.A., Państwowe Wydawnictwo Leśne i Rolnicze, Warszawa 2000, s. 74-75.
- „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002, wydanie II, s. 319-329.
- Schreiner Annette „Drzewa w ogrodzie”, wyd. Delta, s. 73.
- Schulz Bernd, Grossmann Gerd „Drzewa i krzewy owocowe”, Świat Książki, Warszawa 2004, s. 92-96.
