Kapusta brukselska Groninger – bardzo dobrze zimująca odmiana
Zobacz także
Kapusta brukselska Groninger słynie przede wszystkim z tego, że dobrze znosi zimowanie w gruncie i nie traci przy tym na jakości. Poza tym nadaje się do zbioru mechanicznego, co stanowi jedną z jej największych zalet.
Opis
Prezentowana odmiana cechuje się długim okresem wegetacji (ok. 120–125 dni). Z tego względu poleca się ją do uprawy na zbiór późnojesienny oraz wczesnozimowy. Główki kapusty brukselskiej Groninger pojawiają się bardzo licznie i są ściśle osadzone na łodydze. Charakteryzują się dobrze przylegającymi liśćmi w kolorze ciemnozielonym. Istotnym walorem tej odmiany jest jej bardzo dobra odporność na niskie temperatury, dzięki której może zimować w gruncie. W takim systemie uprawy główki wysokiej jakości zbierzemy jednak tylko wtedy, gdy zima będzie w miarę łagodna.
Uprawa
W kwietniu nasiona brukselki wysiewamy do inspektu. Następnie rośliny należy przesadzić do gruntu – najlepiej, gdy przenosiny na stanowisko docelowe przypadną na okres od końca maja do pierwszej dekady czerwca. Podczas flancowania nie można zapominać o zachowaniu regularnych odstępów (ok. 50 cm) zarówno między rzędami, jak i między poszczególnymi roślinami w rzędzie. Główki opisywanej odmiany zaczynają dojrzewać w grudniu, a ich zbiory przeprowadza się do stycznia.
Zastosowanie
Kapusta brukselska Groninger jest uprawiana na zaopatrzenie rynku warzyw świeżych – ze względu na bardzo wysokie walory smakowe swoich kształtnych główek znakomicie nadaje się do konsumpcji bezpośredniej. Bardzo dobrze sprawdza się również w przemyśle przetwórczym, szczególnie w produkcji mrożonek, ponieważ jej główki nie tracą swojej wartości w procesie mrożenia i zachowują żywo zielony kolor oraz wyrazisty smak. Ich przydatność do przechowywania ocenia się z kolei jako średnią.
Dagmara Deska