Kapusta włoska - uprawa, odmiany, wymagania i pielęgnacja

1/10 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Odmiany wczesne sadzimy od połowy kwietnia w rozstawie 40–50 x 30–40 cm. Sadzonki możemy okryć folią perforowaną w celu przyspieszenia plonowania. W maju zaś sadzimy odmiany średnio wczesne w rozstawie 50–62,5 x 50 cm, a średnio późne i późne od połowy maja do połowy czerwca w rozstawie 62,5–67,5 x 50–60 cm.

Kapustę włoską możemy również uprawiać z siewu wprost w pole, ale liczmy się wtedy z większym nakładem pracy i dużą liczbą uciążliwych zabiegów pielęgnacyjnych. Ponadto wysiewane nasiona muszą mieć bardzo wysoką zdolność kiełkowania.

Pielęgnacja

Najistotniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym w uprawie kapusty jest nawadnianie. Warzywa kapustne pobierają z gleby dużą ilość wody, dlatego wymagają częstego i obfitego podlewania. Odmiany wcześniejsze nawadniamy od połowy maja do połowy czerwca, późniejsze od lipca do połowy sierpnia/ do września. Woda najbardziej wymagana jest w okresie wiązania głów. Ważnym zabiegiem jest również odchwaszczanie, które powinniśmy prowadzić systematycznie przez cały okres wegetacyjny.

Zbiór

Kapustę zbieramy ręcznie, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia głów. Odmiany wczesne zbieramy stopniowo, kiedy głowy zwiną się i będą odpowiednio twarde i zdrowe, zwykle w czerwcu i lipcu. Średnio wczesne zbieramy od sierpnia do września, z 2–4 liśćmi zewnętrznymi. Zbiór późnych wykonujemy od końca października do połowy listopada, zostawiając liście zewnętrzne. Kapustę włoską możemy pozostawiać przed zimą w polu, ponieważ nawet przemarzanie nie pogarsza jakości głów i przechowalności.

Choroby i szkodniki

Najgroźniejszą chorobą w uprawie kapusty jest kiła kapusty objawiająca się naroślami na korzeniach. Do innych ważnych chorób zalicza się czarną zgniliznę kapustnych, czerń krzyżowych oraz mączniaka rzekomego kapustnych. Wszystkie te zaburzenia wywoływane są przez grzyby.

Kapusta bardzo często atakowana jest przez szkodniki, m.in. pchełki ziemne, śmietkę kapuścianą, mszycę kapuścianą, bielinka kapustnika i rzepnika, piętnówkę kapustnicę oraz paciornicę krzyżowiankę.

Zwalczanie patogenów należy wykonywać zgodnie z zaleceniami podanymi w aktualnym programie ochrony. Ponadto widnieje w nim wykaz zezwolonych środków do eliminacji chorób i szkodników.

Szeroki wybór odmian nasion kapusty znajdziesz tutaj

Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Grudzień K., „Pielęgnacja warzyw kapustnych”, „Działkowiec” 8/2005 r., s. 42
Kołota E., Orłowski M., Biesiada A., „Warzywnictwo”, UWP, 2007 r., s. 219–254
Legańska Z., Balcerzak J., „Warzywnictwo”, Hortpress,2000 r., s. 73–100
Orłowski M., Kołota E., „Uprawa warzyw”, Wyd. Brasika, 1993 r., s. 22–24
Rosa R., „Antybiotyki w warzywach?”, „Działkowiec” nr 7/2007 r., s. 63
Rosińska A., Bralewki T.W., „Kiedy zbierać warzywa cz. 1”, „Tygodnik Rolniczy” nr 25/2010 r., s. 26
Sikora E., „Ogród warzywny przy domu”, Hortpress, 2011 r., s. 127
Skąpski H., Dąbrowska B., „Uprawa warzyw w polu”, Wyd. SGGW, 1994 r., s. 22–41
Uklańska C., „Rozsada warzyw kapustnych”, „Mój Piękny Ogród” nr 3/2009 r., s. 48
„Zdrowie w zielonej głowie”, „Mój Piękny Ogród” nr 3/2005 r., s. 60