Koń oldenburski - opis, hodowla i charakterystyka

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Pojenie

Ilość wody, którą musimy dostarczyć koniom jest zależna od wielu czynników. Zwierzęta trenujące i w czasie rozrodu powinny dostawać więcej wody. Pojenie powinno być też częstsze, jeżeli panują upały. Wodę podajemy co najmniej trzy razy dziennie, przed każdym posiłkiem, ale można zwiększyć liczbę pojeń w czasie przerw w ćwiczeniach, gdy zwierzę jest zmęczone. Należy przy tym pamiętać, że zgrzane, spocone konie powinny się napić dopiero po ochłonięciu, co może zająć nawet 1,5 godziny. Woda powinna być nieco ogrzana – co najmniej do 12 stopni Celsjusza dla dorosłych osobników i 16 stopni Celsjusza dla źrebiąt. Zasady te można złamać w skrajnych przypadkach, na przykład w czasie naprawdę dużego zmęczenia pracą, lub ogromnego upału. Podajemy wtedy bardzo małe porcje, albo wkładamy do wiadra z wodą trochę siana, żeby koń nie wypił jej za dużo na raz. Podanie nieogrzanej wody zmęczonemu zwierzęciu jest najłatwiejszym sposobem doprowadzenia go do choroby zwanej ochwatem. Ważne jest, żeby nie poić konia przed dużym wysiłkiem, a przed startem w zawodach wstrzymać się z podawaniem mu wody aż na 2-3 godziny, ponieważ niestrawiona woda może stanowić ciężar, który będzie obciążał i opóźniał konia.

Choroby i schorzenia

Odpowiednia pielęgnacja konia i dbanie o jego miejsce do spania znacząco zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób, ale nie są gwarantem zdrowia. Aby jak najmniej narazić zwierzę na dolegliwości układu pokarmowego należy zadbać o jego odpowiednie odżywianie i dostarczać mu zielonkę zawierającą błonnik. Czasami, mimo naszych starań, koń jednak odczuwa nieprzyjemne kolki, które ze staropolska noszą nazwę morzyska. Chorobę łatwo rozpoznać – koń jest niespokojny, intensywnie się poci, ogląda na swój brzuch, przy szczególnie silnych dolegliwościach gwałtownie kładzie się i wstaje. Najczęściej wystarczy tylko poprowadzać konia na popręgu, lub zapewnić mu inny, mało obciążający ruch przez około 30 minut i kolka ustępuje. Żeby zapobiec powtarzaniu się morzyska, można dodawać probiotyki do codziennej diety konia. Codzienne czyszczenie sierści za pomocą szczotki ryżowej bądź wykonanej z włosia jest najlepszą profilaktyką przed wystąpieniem grzybic i stanów zapalnych skóry. W przypadku jednak, gdy skóra będzie zaczerwieniona lub zmieniona, a koń zacznie się ocierać i będzie rozdrażniony, należy wezwać weterynarza, który powinien podać maści czy inne środki na usunięcie dolegliwości.

Najczęściej jednak choroby różnego typu dotykają kopyt, pęcin i strzałki. Te miejsca są szczególnie wrażliwe na urazy, dlatego należy codziennie je obserwować i sprawdzać ich stan. Każdego dnia, po wykonaniu pracy, należy dokładnie wyczyścić kopyta. Pozostawiona w nich wilgotna ziemia może być przyczyną gnicia i innych niepożądanych zmian. Raz na jakiś czas należy również wykonać rozczyszczanie, czyli zabieg wycięcia martwego rogu. W tym czasie, o ile to konieczne, można za pomocą tarnika wyrównać brzeg kopyta, aby koń nie miał problemów z chodzeniem. Długotrwałe przebywanie w niewyczyszczonym boksie albo praca na mokrym terenie czy w śniegu mogą prowadzić do różnego rodzaju stanów zapalnych. Jednym z nich jest gruda, czyli zapalenie skóry na pęcinie. Równie często występuje gnicie strzałki. Obie choroby można wyleczyć samodzielnie, zasmarowując ranę dziegciem bądź sypiąc na nią siarczan miedzi.

Katarzyna Kaźmierczak

Literatura:

Behling S., Rasy koni, Warszawa 2007, s. 136

Bunjes J., Rasy koni. Wzorzec, historia, przeznaczenie, Warszawa 2009, s. 36

Fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt, red. Zawadzki W., Wrocław 2008, s. 223-236

Produkcja zwierzęca, red. Nałęcz – Tarwacka T., Warszawa 2012, t.III, s.276-246 i 254-264

Sambraus H., H., rasy zwierząt gospodarskich, Poznań 2000, s. 186