Konopie siewne – wszystko, co musisz wiedzieć o ich odmianach i zastosowaniu dawniej i dziś

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Kolejną grupę stanowią konopie azjatyckie, zwane też haszyszowymi, które ze względu na najdłuższy okres wegetacji, trwający 150-170 dni, nie mają większego znaczenia dla rolnictwa europejskiego jako roślina włóknista. Ich wysuszone liście noszą nazwę marihuany. Produkuje się z nich żywiczną wydzielinę znaną jako haszysz.

Wykazuje on silne właściwości odurzające i narkotyczne, działa euforycznie i halucynogennie. Jest środkiem wpływającym niekorzystnie na pracę mózgu (omamy, iluzje, zaburzenia oceny czasu i realności zjawisk) i mocno uzależniającym.

Z tego powodu w Polsce przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uznają za narkotyk każdą naziemną część rośliny konopi i zakazują jej uprawy na własny użytek. Obecnie w polskim prawie trwają dyskusje mówiące o tym, iż brak uzasadnienia dla wprowadzenia zakazu posiadania i używania marihuany w uzasadnionych sytuacjach do celów medycznych, np. do leczenia osób w stanach terminalnych.

Zastosowanie dawniej i dziś

Są one rośliną włóknistą, dzięki czemu mogły być wykorzystywane jako surowiec m.in. do wyrobu grubych, mocnych tkanin, lin i wszelkiego rodzaju sznurów, co pozwalało ludziom wytwarzać wiele niezbędnych przedmiotów, a wioskom być niezależnym od siebie. Ponadto ludzie wykorzystali fakt, że włókno konopne jest wytrzymałe i nie gnije w wodzie, znajdując dla nich zastosowanie w rybołówstwie i żegludze, głównie do wyrobu płótna żaglowego i olinowania statków.

Z konopi robi się niezwykle grube dywany, namioty, uprzęże dla koni, a nawet pędzle, materiały opatrunkowe i materace. Natomiast z paździerzy, które zostają po oddzieleniu włókna, robione są różne materiały uszczelniające i płyty budowlane, a nawet papier. Olej z nasion rośliny służy do produkcji mydła, kitu, farb i lakierów, a pozostające wytłoki mogą być spożytkowane jako pasza dla bydła i drobiu.

Konopie mają szerokie zastosowanie farmakologiczne, ludowa medycyna stosowała ich nasiona jako naturalny środek przeciwbólowy – np. przy zapaleniu spojówek czy gruczołów sutka, owrzodzeniach, bezsenności, kaszlu, gruźlicy czy problemach z oddawaniem moczu – w postaci nalewek, wywarów do picia, maści do okładów i kompresów. Oleju z konopi z dodatkiem miodu lub kredy używano jako antidotum na odciski, natomiast prażone na patelni nasiona zmieszane z solą – jako lek wzmacniający potencję. Ponadto dowiedziono przeciwbakteryjnych właściwości wodno-alkoholowej nalewki z całej rośliny.

Obecnie przy rozwoju medycyny konopie siewne nadal stosuje się w celach leczniczych, używając wydobytą z nasion fitynę – sól magnezowo-wapniową kwasu inozytosześciofosforowego. Wykazuje ona działanie krwiotwórcze, nasilające rozwój tkanki kostnej i pobudzające układ nerwowy. Fityna jest w składzie leków na histerię, anemię, neurastenię, krzywicę, gruźlicę i niedyspozycyjność seksualną.

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

Bonenberg Krystyna „Rośliny użyteczne człowiekowi”, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, s. 86.
Czikow P., Łaptiew J. „Rośliny lecznicze i bogate w witaminy”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1983, s. 169-172.
Ody Penelope „Wielki zielnik medyczny”, wyd. Debit, Bielsko-Biała 1999, s. 181.
„Rośliny rolnicze”, pod red. Szemplińskiego Władysława, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2012, s. 402-415.