Krokosz barwierski – znany jako substytut szafranu. Poznaj jego zastosowanie!

Zobacz także

Zastosowanie

Dawniej rokosz używano jako roślinę farbiarską i oleistą. Używany był również w kuchni europejskiej jako barwnik spożywczy, zastępując droższy szafran. Ponadto jego owoców używano do celów leczniczych. Olej z nasion krokosza był używany do sporządzania maści, a także jako nafta. Jest on bezsmakowy i bezbarwny, z wyglądu podobny do oleju słonecznikowego. Z powodu dużej zawartości wielonienasyconego kwasu linolowego oraz witaminy E i A może służyć jako suplement diety.

Przyjmowany przez dłuższy czas wpływa korzystnie na układ sercowo-naczyniowy, wzmacnia odporność całego organizmu i ma działanie nawilżające. W Azji płatki krokosza są wykorzystywane do sporządzania naparów i herbat oraz w kosmetyce. Ponadto olej ułatwia przyswajalność innych składników kosmetyków i lepsze wnikanie w głąb skóry, odżywia też włosy i poprawia cerę.

Kwiaty ze względu na swoje właściwości przeczyszczające i napotne wykorzystywane są w celach leczniczych jako antidotum na odrę, gorączkę i choroby skóry. Suszone kwiaty łagodzą ból i zmniejszają siniaki, stosuje się je także jako lek pobudzający i przeczyszczający. Krokosz hodowany jest tradycyjnie zarówno w celach dekoracyjnych w rabatach, jak i na kwiat cięty. To doskonała roślina do suchych kompozycji. Poprzez swoje szerokie zastosowanie zyskał wielu zwolenników, nie tylko wśród hodowców kwiatów.

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

„Rośliny jednoroczne wysiewane wprost do gruntu”, [w:] „Kwietnik”, nr 2/1997 (26), s. 34.
„Rośliny rolnicze” pod red. Szemplińskiego Władysława, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2012, s. 381-383.