Łubin żółty - roślina o dużym znaczeniu gospodarczym. Dowiedz się, jak go uprawiać!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Nawożenie

Łubin żółty nie wymaga zbyt dużego nawożenia mineralnego, ponieważ jest w stanie pobierać z gleby trudno dostępne składniki pokarmowe. W zależności od przewidywanego plonu powinien być nawożony 15–30 kg P₂O₅/ha oraz 15–30 kg K₂O/ha, najlepiej na jesieni przed orką przedzimową. Nie wymaga on nawożenia azotowego, ponieważ żyje w symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Oprócz nawożenia fosforowo-potasowego można stosować nawozy magnezowe w dawce 40–60 kg MgO/ha.

Zabiegi pielęgnacyjne

Uprawy łubinu żółtego, ze względu na jego powolny początkowy wzrost, bardzo łatwo ulegają zachwaszczeniu. Jeżeli rośliny osiągną wysokość 8–10 cm, to można przeprowadzić bronowanie pola i powtórzyć je po kilku dniach. Przeciwko chwastom dwuliściennym można stosować oprysk zaraz po siewie, np. preparatem Linurex 500 SC, a chwasty jednoliścienne zwalczać preparatem Fusilade Forte 150 EC.

Do najgroźniejszych chorób atakujących łubin zaliczamy fuzariozę, opadzinę liści, szarą pleśń i wąskolistność łubinu. Szczególnie groźna bywa antraknoza, która jest chorobą grzybową. Można jej zapobiegać poprzez opryskiwanie łubinu w fazie siewki preparatem Gwarant 500 SC. Opadziny liści unikniemy dzięki wykonywaniu głębokiej orki i zaprawianiu nasion. Wąskolistność łubinu wywoływana przez wirusa BYMV to jedna z groźniejszych chorób pojawiających się na łubinie żółtym. Jest przenoszona przez mszyce i może prowadzić do zamierania całych roślin. Do szkodników najczęściej atakujących uprawy łubinu zaliczamy mszycę grochową i oprzędzika szarego.

Zbiór

Łubin żółty zbiera się wtedy, gdy jego strąki i łodygi całkowicie wyschną. Najczęściej zbiór przeprowadza się w II połowie sierpnia. W przypadku kiedy wystąpi problem z równomiernym dojrzewaniem roślin, można przeprowadzić desykację na ok. 2 tygodnie przed planowanym zbiorem. Zabieg ten wykonuje się wtedy, gdy połowa strąków zbrunatnieje, a nasiona osiągną dojrzałość fizjologiczną. Można do tego stosować takie preparaty, jak: Basta 150 SL czy Reglone 200 SL. Najlepszą porą na wykonywanie tego zabiegu są wczesne godziny ranne lub późne godziny popołudniowe, ze względu na to, że łuszczyny i strąki o tej porze dnia mają odpowiedni turgor. Ogranicza to straty powodowane przez przejazdy opryskiwaczem. Rośliny po dojrzeniu można zbierać za pomocą kombajnu, a nasiona po omłocie należy dosuszyć do wilgotności poniżej 15%.

Autor: mgr inż. Kinga Borek

Bibliografia:

Artyszak A., Kucińska K., Niemczyk H., „Łubiny”, (w:) „Produkcja roślinna. Cz. II”, wyd. REA, Warszawa 2010 r., str. 191–197
Grzebisz W., „Przygotowanie plantacji do zbioru i zbiór”, (w:) „Produkcja roślinna – technologie produkcji roślinnej. Cz. III”, wyd. II, Hortpress, Warszawa 2012 r., str. 333
Faligowska A., „Łubin czeka na swój czas”, „Tygodnik Rolniczy”, nr 1–2, Poznań 2009 r., str. 32–33
Jasińska Z., Kotecki A., „Łubin”, (w:) „Szczegółowa uprawa roślin. Tom II”, wyd. II, Wrocław 2003 r., str. 34–44
Krawczyk R., „Co z chwastami w strączkowych?”, „Tygodnik Rolniczy”, nr 15/ 2011 r., str. 26–27
Sekutowski T., „Strąki skleić i dosuszyć”, „Tygodnik Rolniczy”, nr 28, Poznań 2010 r., str. 28
Wiatr K., Dolata A., „W strączkowych drzemie potencjał”, „Top Agrar Polska”, nr 3/2008 r., str. 135–136