Nawożenie obornikiem - poznaj najważniejsze zasady i terminy

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Metody wytwarzania i przechowywania obornika

Obornik może powstawać w oborach i chlewniach, gdzie na odchody układa się warstwy ściółki. Są to tzw. obory i chlewnie głębokie. Zwierzęta poruszające się po takich budynkach ubijają tę mieszaninę słomy z odchodami, która usuwana jest co kilka miesięcy. Taka metoda przechowywania obornika ogranicza straty masy nawozu i azotu, jednak nie jest zalecana ze względu na pogorszenie warunków sanitarnych w budynkach inwentarskich.

Druga metoda wytwarzania i przechowywania obornika polega na systematycznym (1–2 razy dziennie) usuwaniu mieszaniny odchodów i ściółki z obór, chlewni i stajni. Taka mieszanina usuwana jest na zewnątrz na płytę obornikową (gnojownię), gdzie przechodzi proces fermentacji, z którego powstaje obornik. Płyta obornikowa musi być wyposażona w utwardzoną i nieprzepuszczalną płytę ze spadkiem oraz instalację, która odprowadza odciek do szczelnego zbiornika.

W trakcie przechowywania obornika największym przemianom ulegają związki węgla i azotu. Stosunek tych pierwiastków w świeżym oborniku wynosi C:N=30:1, a po przefermentowaniu 20-15:1.

Terminy

Zasady stosowania nawozów naturalnych określa Ustawa z 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. z 2007 r. poz. 1033, art. 17.3). Zgodnie z tą ustawą nawozy naturalne, w tym obornik, należy stosować od 1 marca do 30 listopada. Zastosowana w ciągu roku dawka nawozu naturalnego nie może przekraczać więcej niż 170 kg N/ha w czystym składniku.

Obornik można stosować w trzech terminach agrotechniczno-kalendarzowych. Bardzo dobry termin, który zapewnia długi okres potrzebny do rozkładu obornika i umożliwia jego efektywne działanie w okresie wiosennej wegetacji, przypada latem (po zbiorze zbóż) oraz w okresie późnego lata (wrzesień). Przy późniejszym terminie zastosowania obornika może dochodzić do dużych strat azotu amonowego, które są powodowane przez niekorzystne warunki pogodowe, np. częste występowanie wysokich temperatur powietrza. W związku z tym obornik należy stosować przy pochmurnej pogodzie, a po jego rozrzuceniu na glebę trzeba wykonać orkę.

Dobry termin zastosowania obornika przypada przed orką zimową. Zapewnione są wtedy dobre warunki pogodowe, do których należą niskie temperatury i duża wilgotność powietrza. Czasem gleba może być zbyt mokra i wtedy rozrzucenie obornika prowadzi do zniszczenia jej struktury. W związku z tym należy go stosować tylko na glebach powierzchniowo suchych.

Dobrym terminem jest stosowanie obornika przed sadzeniem ziemniaków lub siewem kukurydzy. Niestety wtedy niskie temperatury powietrza oraz lekko wilgotna gleba nie zapewniają korzystnych warunków. W tym terminie obornik należy rozrzucać na gleby suche, a następnie wykonywać natychmiastową orkę.

Stosowanie

Należy pamiętać, że zbyt głębokie przyorywanie obornika utrudnia jego rozkład, zaś zbyt płytkie przyspiesza. Na glebach ciężkich obornik trzeba przyorywać na głębokość 12–16 cm, a na lekkich na 18–20 cm. Do znacznych strat azotu prowadzi pozostawianie obornika na polu bez przyorania, w związku z tym trzeba jak najszybciej wymieszać go z glebą. Ważne jest też, aby stosować go równomiernie na całej powierzchni pola.

czytaj dalej...