Niezastąpiona orka przedzimowa. Dowiedz się więcej!

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Wady i zalety orki przedzimowej

Główną zaletą ziębli jest dobre spulchnienie warstwy ornej oraz stymulacja życia biologicznego w glebie. Orka gwarantuje głębokie zaoranie chwastów, dokładne przykrycie masy resztek pożniwnych i międzyplonów. Dzięki niej dochodzi do zwiększenia strefy, w której lokalizują się korzenie roślin. Niestety, zabieg ma też kilka znaczących wad. Po pierwsze redukuje liczebność populacji mikroorganizmów glebowych, niszczy naturalną warstwę ochronną gleby oraz jej strukturę. Ziębla zaburza właściwy obieg pierwiastków, potęguje procesy erozji wietrznej i zwiększa tempo mineralizacji materii organicznej. Ponadto, wymaga wysokich nakładów, jest praco- i energochłonna.

Konieczność obniżania kosztów uprawy roli i rosnące wymagania z ochroną środowiska, a także znaczący postęp techniczny w produkcji nowych maszyn i narzędzi uprawowych przyczyniły się do znaczących zmian w uprawie roli.

Parametry i cechy orki przedzimowej

Czynniki, które należy uwzględnić przy ocenie prawidłowości ziębli to: właściwości gleby (ciężkość i stopień uwilgotnienia), głębokość i równomierność orki, parametry orki (stopień wyskibienia, jakość zabiegu). Wykonanie pomiaru od powierzchni calizny pola do dna bruzdy za pomocą bruzdomierza, umożliwia określenie głębokości i równomierności orki. Podczas ziębli dokonuje się pomiaru szerokości skiby. Stosunek dwóch parametrów: głębokości do szerokości skiby informuje o stopniu jej odwrócenia. Im szerszy stosunek, tym skiba jest bardziej odwracana i wypłaszczona. Węższy przedział wskazuje na większe wysztorcowanie. Aby doszło do całkowitego odwrócenia skiby, jej szerokość musi być przynajmniej dwa razy większa od głębokości zabiegu.

Dobrze wykonana orka przedzimowa to gwarancja dobrego rozluźnienia roli chłonącej duże ilości wody zimowej. Taki efekt daje silne wysztorcowanie skib. Zabronowanie orki przedzimowej zaleca się wszędzie tam, gdzie praktykuje się zimowe wapnowanie gleb lub wywożenie nawozów organicznych (gnojowica).

Autor: Magdalena Kuźmicka

Bibliografia:

Gonet Z., „Metoda i niektóre wyniki badań energochłonności systemów uprawy roli” [w:] „Fragmenta Agronomica”, nr 30/1991 r., s. 7-18.

Idziak R., „Produkcja roślinna. Środowisko i podstawy agrotechniki”, cz. I, wyd. Hortpress, Warszawa 2012 r.

Jabłoński B., „Ogólna uprawa roli i roślin”, PWRiL, Warszawa 1982 r.

Roszak W., Radecki A., Opic J., „Energochłonność orek wykonywanych w różnych warunkach” [w:] „Fragmenta Agronomica”, nr 30/1991 r., s. 39-465.

Tomicka I. (red.) „Podstawy produkcji roślinnej”, PWRiL, Warszawa 1999 r.

Zimny L., „Zagadnienia uprawy roli i roślin”, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 1999 r.