Pomagamy dobrać odpowiednią oborę dla opasów
Obory dla bydła opasowego - przegląd systemów utrzymania bydła mięsnego
Zobacz także
Obowiązkowo w pomieszczeniach muszą znaleźć się poidła (miskowe- jedno na 10 osobników, lub rynnowe). Bydło musi mieć wydzieloną część legowiskową, paszową i gnojową. Część legowiskowa nie musi być podzielona, na konkretne legowiska, zwierzęta kładą się według indywidualnego wyboru miejsca. Inaczej jest w przypadku krów mlecznych, gdzie najczęściej stosuje się system legowiskowy ze swobodnym dostępem dla zwierząt.
W oborach wolnostanowiskowych na głębokiej ściółce część paszowa powinna być usytuowana wyżej niż część legowiskowa, tak żeby odchody przesuwały się w stronę legowiskową i nawarstwiały obornik będący jednocześnie miękkim, wytwarzającym ciepło materacem. Poruszanie się zwierząt po oborze, powoduje samoistne zsuwanie się obornika w stronę legowiskową. Poidła powinny być zamontowane blisko korytarza paszowego, tak aby nadmiar wylewającej się wody nie trafiał do ściółki.
Podczas projektowania obory, należy wziąć pod uwagę, czy rasa, którą chcemy hodować posiada rogi, czy będzie dekornizowana (usuwanie rogów), czy też nie. Jeżeli bydło posiada rogi i hodowca nie zamierza go ich pozbawiać, należy powiększyć strefę paszową oraz miejsca, w których zwierzęta się mijają i odpoczywają aż o 20%.
W każdej oborze wolnostanowiskowej powinny znajdować się kojce dla cieląt. Najczęściej cielęta przez pewien czas przebywają z matkami. W momencie kiedy należy rozpocząć skarmianie pasz treściwych, może to być utrudnione przy innych dorosłych krowach. Dlatego utworzono kojec, ustawiony centralnie, do którego cielęta wchodzą kiedy nadchodzi godzina karmienia np. paszą treściwą i wychodzą, aby pić mleko wprost z wymienia. Metalowe szczeble ustawia się na takiej wysokości, aby do kojca mogły wchodzić tylko cielęta. Na jedno cielę rasy mięsnej powinno przypadać minimum 1,5m2 powierzchni kojca.
Podobnie jak w przypadku bydła mlecznego, cielęta ras mięsnych można utrzymywać w kojcach grupowych oraz prowadzić zimny wychów. Zimny wychów polega na całorocznym utrzymaniu cieląt w kojcach na zewnątrz budynku. W tego typu kojcach stawiane są budki –domki, w których młode mogą się skryć przed niekorzystnymi warunkami środowiska. Obowiązkowo w kojcu powinno znajdować się poidło, żłób oraz drabinka na siano i inne pasze objętościowe. Najczęściej wyściółką takich kojców jest słoma.
Budki wykonane z tworzyw sztucznych lepiej utrzymują ciepło zimą, a kiedy nastaje moment zmiany cielętnika na jałownik, mycie i dezynfekcja jest o wiele prostsza niż w przypadku budek drewnianych. Kojce i domki powinny być ustawione po stronie południowej obory. Budki wykonane z tworzyw sztucznych bardzo dobrze chronią przed wiatrem, przeciągiem oraz deszczem.
Mikroklimat obory
Niezależnie od typu obory zwierzęta potrzebują do prawidłowego wzrostu i rozwoju dobrych warunków środowiska. W oborach wolnostanowiskowych z głęboką ściółką występuje znaczne stężenie toksycznych gazów, pyłu oraz zanieczyszczeń. Problemem może być również zbyt wysoka wilgotność, która w połączeniu z zanieczyszczeniami może wywoływać szereg chorób układu oddechowego.
Dbając o prawidłowe parametry powietrza w oborze, należy zwrócić szczególną uwagę na wentylację. Przepływ powietrza w oborach uwięziowych jest bardzo ważny, ponieważ zwierzęta stale przebywają w budynku. Nieprawidłowe warunki utrzymania bydła mięsnego skutkują często gorszą jakością mięsa oraz mniejszymi przyrostami masy ciała.
Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska
Bibliografia:
- Chów i hodowla bydła. Pod redakcją Pogorzelskiej J., Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Olsztyn 2013, ISBN 978-83-7299-810-1, 48-55
- Chów i hodowla bydła. Reklewski Z., Dymnicki E., Łukasiewicz M., Jezierski T., Fundacja „Rozwój SGGW”, Warszawa 1993, 74-76
- Budynki dla bydła. Dobkowski A., Staśkiewicz K., AGROSUKCES ,Warszawa 2008, ISBN 978-83-926887-0-9, 15-58
- Chów bydła mięsnego. Praca zbiorowa pod redakcją Grodzkiego H., Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań 2009, ISBN 978-83-929756-0-1, 63-104
- Metody chowu i hodowli bydła. Pod redakcją Grodzkiego H., Wydawnictwo SGGW 2011, ISBN 978-83-7583-284-6, 88-90, 109-128
- Proces technologiczny w chowie bydła mięsnego. Romaniuk W., Instytut Technologiczno-Przyrodniczy, Falenty 2012, ISBN 9788362416356, 10-19
