Borówka amerykańska Chandler – coraz popularniejsza plenna odmiana
Omawiamy sposoby pielęgnacji i wymagania borówki amerykańskiej
Zobacz także
Odchwaszczanie
Do odchwaszczania plantacji przed założeniem i w trakcie uprawy zalecane są metody mechaniczne. Najczęściej prowadzi się koszenie maszynowe, utrzymując ugór mechaniczny. Stosowanie herbicydów jest ograniczone ze względu na liczbę zarejestrowanych środków w produkcji borówki. Jedynym herbicydem dozwolonym do stosowania na plantacjach jest Casoron 6,75 GR. Wysiewa się go jesienią lub wczesną wiosną (przedwiośnie). Niepolecany jest on jednak do produkcji integrowanej, ponieważ rozkłada się w glebie od 3 do 6 miesięcy (w integrowanej produkcji zezwolone są środki rozkładające się do 3 miesięcy). Ponadto jest stosunkowo drogim środkiem.
Nawadnianie
Borówka wymaga uregulowanych stosunków wodnych gleby. Nie dostarczając odpowiedniej ilości wody, ograniczamy rozwój rośliny, plonowanie i jakość owoców. Optymalna ilość opadów, 500–650 mm, w większości regionów Polski nie jest notowana. Borówka wrażliwa jest na długotrwałe susze, które powodują znaczny spadek plonu. W Polsce niebezpieczne są braki opadów w trakcie wzrostu owoców, często występujące od czerwca do sierpnia. W wielu przypadkach stosuje się sztuczne nawadnianie: podsiąkowe, kropelkowe i mikrodeszczowanie. Deszczowanie polecane jest na plantacjach usytuowanych w miejscach o nieograniczonej dostępności wody. Zabieg ten istotny jest w ochronie roślin przed przymrozkami. W uprawie borówek najczęściej wykorzystywane jest nawadnianie kropelkowe, w którym korzysta się z linii kroplujących ułożonych wzdłuż rzędów krzewów. Przyjmuje się rozstawę kroplowników 30–50 cm. System ten jest oszczędny, ponieważ nawadnia się wyłącznie partie przy roślinach – nie zużywa się wody na całą powierzchnię plantacji. Istotne jest używanie uzdatnionej, czystej wody, która nie będzie szybko zapychała emiterów kroplowych – rzadsza wymiana linii kroplujących. System nawadniający należy dobrać do wielkości plantacji, możliwości finansowych oraz przystępności wody.
Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa
Bibliografia:
Bryk H., „Metodyka integrowanej produkcji borówki wysokiej”, PIORiN, Skierniewice 2013 r.
Czynczyk A., „Sadownictwo”, wyd. Hortpress, Warszawa 2002 r., s. 454–460.
Kawecki Z., Łojko R., Pilarek B., „Mało znane rośliny sadownicze”, WUWM, miejsce i data wydania, s. 56–58.
Klimek G., „Sadownictwo”, WSiP, Warszawa 2000 r., s. 262–265.
Pieniążek S. A., „Sadownictwo”, PWRiL, Warszawa 2000 r., s. 587–627.
Pliszka K., „Borówka wysoka”, PWRiL, Warszawa 2002 r.
