Oprysk rzepaku przeciw chwastom i chorobom

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Samosiewy zbóż oraz roczne chwasty jednoliścienne – oprócz wiechliny rocznej – najlepiej likwidować w fazie od 3 liści, a najpóźniej do końca krzewienia. Perz właściwy najlepiej zwalczać w fazie od 4 do 6 liści właściwych. Do zwalczania chwastów jednoliściennych można wykorzystywać substancję aktywną – propyzamid, które znajduję się np. w herbicydzie Kerb 50 WP.

Przy opryskach bardzo ważna jest temperatura otoczenia. Preparaty, które są zalecane do stosowania w okresie jesiennym są przystosowane do temperatury panującej o tej porze roku. Najpóźniej można stosować propyzamid, który skutecznie działa w temperaturze 0-15°C. Ulega on rozkładowi pod wpływem światła, dlatego też gdy jest aplikowany na wiosnę to działa słabiej.

Zabiegów nie należy wykonywać późną jesienią, ponieważ każdy herbicyd powoduje stres u rzepaku. Rośliny, aby odzyskały pełen wigor, potrzebują około 2 tygodni, a po uzyskaniu dobrej kondycji mogą wejść w okres zimowania.

Zabiegów oprysku nie należy wykonywać w temperaturze powyżej 25°C, przy silnym nasłonecznieniu, ponieważ grozi to poparzeniem roślin. Preparaty bardzo lotne (np. chlomazon) nie mogą być stosowane w temperaturze powyżej 20°C.

Jeżeli do danego środka nie są dołączone odrębne zalecenia, to należy wykonywać średniokropliste zabiegi przy zużyciu 200-300 l/ha wody. Opryski należy wykonywać na suchych roślinach. Nie należy stosować ich na kilka godzin przed przewidywanym deszczem.

Zwalczanie chorób

Przy zwalczania chorób rzepaku można wykonywać opryskiwanie fungicydami. Termin zastosowania takich zabiegów jest uzależniony od fazy rozwojowej roślin oraz od biologii patogena. Jesienią, w fazie 4-8 liści rzepaku, chemiczne zabiegi wykonuje się przeciwko suchej zgniliźnie kapustnych, czerni krzyżowych oraz szarej pleśni. Wiosną, kiedy rusza wegetacja, w fazie wydłużania pędu głównego, można powtórzyć zabieg. W fazie kwitnienia, najczęściej podczas opadania pierwszych płatków kwiatowych, można wykonywać zabiegi przeciwko zgniliźnie twardzikowej, czerni krzyżowych i szarej pleśni. Jeżeli zajdzie potrzeba ograniczenia czerni krzyżowych na łuszczynach, to zabieg można opóźnić do fazy tworzenia łuszczyn. Przykładowe fungicydy zalecane do ochrony obydwu form rzepaku zostały przedstawione w tabeli 2.

Tabela 2. Fungicydy zalecane do ochrony rzepaku ozimego i jarego [1, 3, 4]

Substancja czynna (g/l)	Fungicyd	Dawka (l/ha)	Termin stosowania
Rzepak ozimy
azoksystrobina 250	Starami 250 SC	0,8-1,0	T3
chlorotalonil 250 + tetrakonazol 62,5	Eminent Star 312 SE	1,2-1,8	T1, T3
difenkonazol 250 + peklobutrazol 125	Toprex 375 SC	0,3-0,5	T1, T2
prochloraz 450	Atak 450 EC	1,5	T3
tebukonazol 250-430	Brasifun 250 EC	0,75-1,25	T1, T2, T3
Rzepak jary
iprodion 500	Grisu 500 SC	1,0-1,5	T2
protokonazol 125 + fluopyram 125	Propulse 250 SE	1,0	T2
tebukonazol	Orian	1,0-1,25	T1, T2

Terminy stosowania: T1 – faza 4-8 liści właściwych; T2 – ruszenie wegetacji, T3 – okres kwitnienia.

Zabiegi fungicydowe można łączyć z opryskiem przeciwko szkodnikom, które uszkadzają łuszczyny.

Zwalczannie szkodników

Szkodniki pojawiające się w uprawach rzepaku mogą powodować znaczne szkody w plonach. Przeważnie nasiona zaprawia się przed wysianiem, aby zapobiegać ich uszkodzeniom, jednak podczas długiej i ciepłej jesieni, zaprawa może tracić swoje właściwości. Można wtedy wykonywać oprysk za pomocą zoocydów i insektycydów. Przykładowe substancje zostały przedstawione w tabeli 3.

Tabela 3. Zoocydy i insektycydy przeznaczone do ochrony rzepaku ozimego i jarego [1]

Substancja czynna	Nazwa środka	Dawka (l/ha)
Zoocydy
chloropiryfos	Pyrinex 250 SC	0,75-1
etofenproks	Trebon 30 EC	0,2-0,3
zeta-cypermetryna	Rage 100 EW	0,1
Insektycydy
beta-cyflutryna	Bulldock 025 EC	0,25
bifentryna	Talstar 100 EC	0,1
tan-fluwalinet	Mavrik 240 EW	0,2