Paw albinos zdumiewa śnieżnobiałym ogonem! Sprawdź, jak go hodować.
Paw złoty okazały i wymagający w chowie gatunek zagrożony!
Zobacz także
Konstrukcja i wyposażenie woliery
Pawie złote hoduje się w haremach, liczących po 3-6 osobników. Ptaki te wymagają przestronnej, ogrzewanej woliery. Ideałem jest taka, która składa się z dwóch części: zewnętrznej (wybiegu, ogrodzonego siatką) i wewnętrznej (ogrzewanego i oświetlonego pomieszczenia z drewna lub cegieł). W każdej z nich musi się znaleźć podstawowe wyposażenie: grzędy, poidła i karmidła – osobne na paszę sypką, miękką oraz dodatki (żwirek, preparaty mineralne). Latem pawie powinny spędzać większość dnia na słońcu, w przeciwnym razie mogą cierpieć na niedobory witaminy D. Pamiętajmy jednak, że część wybiegu musi być zadaszona, żeby nasi podopieczni mogli się schronić przed upałem oraz deszczem. Aby pawie nie bały się swobodnie spacerować po swoich włościach, przeznaczona dla nich przestrzeń musi być gęsto porośnięta wysokimi trawami i krzewami – zaciszne zakątki stanowią ponadto najlepszą zachętę do lęgów.
Ponieważ ptaki grzebią w ziemi i skubią rośliny, warto zainwestować w wybieg dwukwaterowy. W okresie letnim będziemy co miesiąc przepuszczać pawie z jednej jego połowy do drugiej. W czasie czterotygodniowej nieobecności ptaków roślinność zdąży się zregenerować, dzięki czemu wybieg nigdy nie zmieni się w pustynię. Dodatkową zaletą takiej aranżacji przestrzeni jest fakt, że każdą z części łatwo posprzątać i odkazić, nie narażając ptaków na niepotrzebny stres.
Żywienie
Ułożenie zbilansowanej diety dla pawi, mieszkających w wolierze, wymaga wysiłku. Zwierzęta chodzące wolno samodzielnie polują na owady i bezkręgowce, a nawet na żaby i gryzonie. Ponadto skubią zielone części roślin, poszukują owoców i nasion, bardzo lubią też płatki kwiatów. Wiedza na temat żerowania pawi w środowisku naturalnym zawiera ważną wskazówkę: ich dieta musi być urozmaicona.
Podstawą jadłospisu ptaków trzymanych w niewoli są ziarna zbóż: pszenicy, owsa, jęczmienia, kukurydzy, prosa i ryżu – podawane w całości oraz w postaci śruty, którą miesza się z paszą miękką. Te cenne źródła białka i węglowodanów powinny stanowić 60% diety pawi. Ptaki chętnie jedzą zwłaszcza pszenicę i kukurydzę, którą skarmia się zazwyczaj w największych ilościach. Pamiętajmy, że jęczmień podawany w nadmiarze może osłabiać apetyt, ponieważ pęcznieje w żołądku.
Pawiom oferujemy również niewielkie ilości nasion warzyw i roślin oleistych (ok. 10% dawki paszowej): ciecierzycy, wyki, grochu, bobiku, dyni, rzepu, soi i słonecznika. Niezbędnym elementem ich jadłospisu są świeże i suszone rośliny zielone: mieszanki traw, koniczyna, lucerna, pokrzywa, krwawnik, piołun, mniszek lekarski, babka lancetowata oraz szerokolistna. Pawie chętnie zjadają też owoce sezonowe i warzywa okopowe – marchew i buraki. Ponadto muszą dostawać pokarm pochodzenia zwierzęcego: twaróg, mleko, jaja ugotowane na twardo, owady karmowe.
Witamina A, obecna w pokarmach takich, jak żółtko jaja, korzeń marchwi i ciemnozielone rośliny liściaste, ma decydujący wpływ na odporność ptaków. W okresie pierzenia i lęgu należy wzbogacić dietę pawi o mączkę ze skorupiaków, bogatą w wapń, a zimą, gdy pojawiają się niedobory światła – o tran rybny, który zawiera witaminę D, regulującą przyswajanie potasu i wapnia. Przez cały rok dostarczamy naszym podopiecznym również witaminę B w suszonych drożdżach (nie więcej niż 2% dawki paszowej). Jest ona niezbędna w procesie trawienia i ważna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego.
Ponadto ptaki muszą mieć stały dostęp do drobnego żwirku krzemowego, który umożliwia im trawienie ziaren, a pod wpływem kwasu żołądkowego wydziela substancje bakteriobójcze. Korzystnie wpływa na pracę układu pokarmowego wpływa również węgiel drzewny, absorbujący gazy i toksyny.
czytaj dalej...
