Choroby bydła mlecznego - objawy, zapobieganie i leczenie
Przemieszczenie trawieńca – niebezpieczna choroba układu pokarmowego bydła
Zobacz także
Leczenie
Metody leczenia zależą od wartości produkcyjnej zwierzęcia oraz rokowania postawionego na podstawie badania klinicznego. W lewostronnym przemieszczeniu trawieńca w niektórych przypadkach wystarczy wdrożenie leczenia zachowawczego. Stosuje się wtedy leki stymulujące perystaltykę przewodu pokarmowego i preparaty zobojętniające (przywracające równowagę kwasowo – zasadową). Dożylne uzupełnienie niedoborów jonów zależy od uzyskanych wyników badania krwi.
Znana jest również metoda przywracająca prawidłowe położenie narządu, polegająca na tym, że kładzie się krowę na boku, a następnie z pomocą kilku osób przewraca się ją na grzbiet i w takiej pozycji przez kilka minut przechyla się ją raz na prawą, raz na lewą stronę. Trawieniec przemieszczony na stronę lewą powinien znów powrócić na swoje brzuszne położenie. Na koniec krowę przewraca się na lewy bok i szybko podnosi. Nie wolno tego wykonywać na zwierzęciu z prawostronnym przemieszczeniem, gdyż można doprowadzić do skrętu.
Dodatkowo można podawać leki przeciwwstrząsowe i rozkurczające. Krowę powinno zachęcać się do spożywania jak największej ilości siana, a pasze treściwe wprowadzać stopniowo. Jeśli zaburzeniu towarzyszą inne choroby, należy je bezwzględnie leczyć.
Najskuteczniejszą metodą leczenia jest korekcja chirurgiczna. Polega ona na przywróceniu prawidłowego położenia trawieńca i stałym ufiksowaniu go w pożądanym miejscu. Istnieje kilka metod wykonywania zabiegu. Wykonuje się go albo po otwarciu jamy brzusznej, albo jeśli względy ekonomiczne na to nie pozwalają, „na ślepo” przez nienaruszoną ścianę brzucha. Ta ostatnia metoda jest możliwa tylko przy lewostronnym przemieszczeniu. Należy pamiętać, że jeśli wystąpił już skręt trawieńca, jedyną metodą dającą szansę wyzdrowienia jest zabieg chirurgiczny. O jego powodzeniu natomiast decyduje przede wszystkim czas interwencji. Krowy ze skrętem trwającym ponad kilkanaście godzin mają z biegiem czasu coraz mniejsze szanse na przeżycie.
Bibliografia:
Blowey R.W., Weaver A.D., „Atlas chorób bydła”, wyd. Elsevier, Wrocław 2008 r.
Dirksen G., Grunder H., Stober M., „Choroby wewnętrzne i chirurgia bydła”, wyd. Galaktyka, Łódź 2007 r.
Divers T. J., Peek S. F., „Choroby bydła mlecznego”, wyd. Elsevier, Wrocław 2011 r.
Węglarz A. (red.), „Hodowla bydła”, Wydawnictwo AR, Kraków 2003 r.
