Przytulia czepna – opis, występowanie, szkodliwość, zwalczanie i właściwości

1/2 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Zwalczanie

Przytulia czepna jest jednym z najbardziej pospolitych chwastów w Polsce. Trudno jest ją zwalczyć naturalnymi metodami – w przypadku małego zagęszczenia możemy usunąć ją poprzez zaprowadzenie uprawy w międzyrzędziach warzyw i roślin okopowych. Ochrona plantacji przed jej pojawieniem się jest możliwa dzięki bronowaniu zasiewów, które powinno zniszczyć siewki. Absolutnym minimum w profilaktyce przed przytulią czepną jest sprawdzanie czystości materiału siewnego, do którego mogą się zaplątać niechciane nasiona.

W razie potrzeby, jeśli liczebność przytulii czepnej będzie przekraczać próg szkodliwości (0,5 rośliny na metr kwadratowy powierzchni uprawy), należy sięgnąć po opryski chemiczne. Jeżeli przytulia rozpleniła się w warzywach, mamy do wyboru bardzo wiele różnych preparatów. W przypadku zabiegów robionych w fasoli lub grochu, proponowany jest Basagran, Mac-Bentazon i innych środków zrobionych na bazie bentazonu. Dodatkowo możemy użyć preparatów z serii Wolof 480 SL (A, B i C). Optymalna temperatura do wykonania oprysków to przedział między 10 a 22 stopnie Celsjusza. Zabieg nie może być wykonany bezpośrednio przed lub po deszczu, na roślinach chorych lub zwiędniętych. Ochronę pomidorów przed przytulią czepną, za pomocą środków chemicznych, możemy wykonywać na wszystkich etapach rozwoju. Około tygodnia po wysadzeniu rozsady na stanowisko, można użyć takich środków jak Sencor 70 WG, Koral 70 WG, Maestro lub Mistral 70 WG, zalecane dawki wynoszą około 0,5 kilograma na hektar. W fazie po przyjęciu się rozsady, używamy Agili 100 EC i Arii 100 EC, oba środki podaje się w dawce 0,6 do 0,8 litra na hektar. Wszystkie te zabiegi nie mogą być wykonywane w temperaturze większej niż 25 stopni Celsjusza.

Opryski upraw polowych wyglądają nieco inaczej i należy je wykonywać innymi preparatami. W przypadku zbóż mogą być to środki zawierające pendimetalinę, izoproturon lub różne połączenia obu tych substancji ze sobą i innymi. W zbożach ozimych, od momentu wschodzenia siewek, do końca wegetacji jesiennej, możemy wykonywać opryski Expertem 600 SC, Golden Plumage 600 SC i Kompletem 560 SC. W przypadku oprysków zbóż jarych, większość zalecanych preparatów zawiera dikambę z dodatkami jako substancję czynną. Od momentu pojawienia się 3 liścia do końca krzewienia można używać Arena 70 WG, Lintur 70 WG, Tradik i Tradik Bis WG – wszystkie mają niewielkie dawkowanie – od 0,12 do 0,15 kilograma na hektar. W późniejszym etapie rozwoju roślin sięgamy po Platform 61,5 SG w dawce od 0,6 – 1 litra na hektar. Pendimetalina jest również najczęściej wybieraną substancją czynną w opryskach kukurydzy, drugą często polecaną jest terbutyloazyna. Polecane preparaty do oprysku kukurydzy to przede wszystkim Pendigan, Successor T 550 SE i Stellar 210 SL. Wszystkie opryski należy wykonywać w bezdeszczowe dni, a optymalna temperatura ich działania jest niższa niż 25 stopni Celsjusza. Dawkowanie jest zależne od poziomu zachwaszczenia, a jego dokładne zasady znajdują się na opakowaniach.

Przytulia pojawia się również na plantacjach ziemniaka, zarówno polowych jak i ogrodowych. Do oprysków po wschodzie roślin, używa się preparatów zawierających metrybuzynę – głównie Emana A lub B 70 WG, Koral, Mistral lub Sencor Liquid 600 SC. Wszystkie opryski robi się w proporcji 0,5 kilograma na hektar uprawy, w niewysokiej temperaturze.

czytaj dalej...