Psianka czarna, czyli czarcie jagody. Czym sobie zasłużyła na taką nazwę?

Psianka czarna zwana czarcimi jagodami Psianka czarna

Zwalczanie metodami naturalnymi

Małą liczbę egzemplarzy psianki czarnej możemy w całości zwalczyć stosując metody naturalne. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na stan materiału siewnego i ewentualnie oczyścić go z obcych nasion przed wysianiem. Dzięki temu unikniemy nieświadomego wysiania chwastu na pole. Korzeń psianki czarnej nie jest zbyt rozbudowany, nie tworzy ona rozłogów, więc jej usunięcie mechaniczne jest możliwe, zwłaszcza w miedzyrzędziach roślin okopowych. Warto usuwać siewki  chwastu, stosując systematyczne i dokładne odchwaszczanie. W wykluczeniu chwastu ze stanowiska w roku kolejnym powinno pomóc zwłaszcza bronowanie pożniwnych podorywek. Pojawienie się psianki czarnej na naszym polu powinno nas zaalarmować – jest to przecież roślina, która rośnie na stanowiskach o obniżonym poziomie pH. Oznacza to, że gleba jest kwaśna lub lekko kwaśna, a jak wiemy nie jest to odpowiednie stanowisko dla większości roślin uprawnych, w związku z czym warto zastanowić się nad zabiegami przywrócenia glebie optymalnego odczynu kwasowości. Można to zrobić poprzez zabieg wapnowania jesiennego.

Zwalczanie metodami chemicznymi

Jeżeli psianka czarna nie znika z naszego pola i walka z nią jest już niezwykle uciążliwa, albo jeżeli liczba egzemplarzy przekracza próg szkodliwości lub niebezpiecznie się do niego zbliża, musimy sięgnąć po chemiczną ochronę roślin.

Ochrona chemiczna jest najbardziej potrzebna w burakach, gdzie psianka czarna może zrobić najwięcej szkód. Opryski możemy rozpocząć już po siewie buraków, przed pojawieniem się kiełków. W tym celu stosujemy Torero 500 SC w dawce około 3 litry na hektar. Nieco mniejsze dawki, około 2 litrów, zaleca się przy stosowaniu preparatów z metamitronu, który jest zawarty między innymi w Agro Metamitronie 700 SC, Domino 700 SC i Goltix Compact 90 WG. Zabiegi tymi preparatami wykonujemy tylko jeśli temperatura powietrza jest wyższa niż 10 stopni i niższa niż 25 (górna granica dla Torero to 20) stopni Celsjusza. W fazie późniejszej, od trzech do pięciu liści, stosujemy takie środki jak Burakomitron 70 WG czy Samotron Extra, ich zalecana dawka to nawet 5 kilogramów na hektar. Buraki możemy również opryskiwać dawkami na dwa zabiegi, które powinno zrobić się w odstępie 7-10 dni. Zabiegi te robimy preparatami stworzonymi z kilku substancji czynnych. Może być to Bacalon 390 SC lub połączenie Corzalu 167 SE i Obelixu 500 SC. Temperatura działania tych środków waha się w granicach 12 -25 stopni Celsjusza. Pierwsza dawka powinna mieć od 1,5 do 2 litrów, druga około 2 litrów na hektar.

Preparatów proponowanych do oprysku ogrodów warzywnych przeciwko psiance czarnej jest zdecydowanie mniej. Środki te nadają się przede wszystkim do oprysku cebuli, ale mogą być również używane na plantacjach marchwi, pasternaków, pietruszki, selera i zimniaków. Są to takie preparaty jak Cliophar 300 SL, Lontrel 300 SL i Racer 250 EC. Używając do oprysków tego ostatniego środka należy zachować szczególną ostrożność, gdyż może być szkodliwy. Okres jego działania w glebie szacuje się nawet na 3-4 miesiące.

Właściwości toksyczne

Ludowa nazwa psianki czarnej to „czarcie kulki” – sam wydźwięk tych słów jest swoistym ostrzeżeniem. Słusznie, ponieważ cała roślina jest silnie trująca. Toksyczne właściwości wykazują głównie jej liście. Trującą substancją jest tutaj solanina, która może być niebezpieczna po spożyciu zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Zatrucie nią objawia się apatią lub nadmiernym pobudzeniem, przez co w starożytnym Rzymie uznawano ją za środek narkotyczny. W przypadku spożycia większej ilości solaniny, albo szczególnej wrażliwości na nią, mogą pojawić się biegunka i duszności. Długotrwałe zatrucie organizmu prowadzi do poważnego uszkodzenia nerek, które objawia się brązowym lub czerwonawym moczem. Jagody psianki czarnej mają minimalne ilości substancji toksycznych, dlatego w wielu krajach chętnie się je zbiera i zjada.

 

Autor: Katarzyna Kaźmierczak

Bibliografia:

Czarnocka A. (red.), „Program ochrony roślin rolniczych”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r., s. 276-281

Czubiński T., Paradowski A., „Atlas chwastów dla praktyków”, PWR, Poznań 2014 r., s. 149

Hołubowicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów”, IUNG-PIB, Puławy 2011 r., s. 216

Paradowski A., „Atlas chwastów”, wyd. Plantpress, Kraków 2013 r., s. 150

Robak J. (red.), „Program ochrony roślin warzywnych”, Skierniewice 2013 r., s. 292-294

Tymrakiewicz W., „Atlas chwastów”, PWRiL, Warszawa 1976 r., s. 264

 

ROŚLINY WCALE NIE TAKIE ZNANE! SPRAWDŹ SIĘ W NIECODZIENNYCH PYTANIACH

[1/10] Które drzewo w średniowiecznej Europie było czczone jako symbol boga piorunów?

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki